درس ریاضی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیربازی های آموزشی رایانه ای بریادگیری و انگیزش درس ریاضی در دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی با رویکرد مقایسه رسانه ای انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی شهر مشهد درسال تحصیلی 97- 96 بود. نمونه آماری شامل 64 نفر از دانش آموزان پسربود که به صورت در دسترس با روش جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها آزمون معلم ساخته درس ریاضی و پرسشنامه انگیزش هارتر (2002 ) بود. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش با بازی های رایانه ای و گروه کنترل به روش معمول تدریس شد. سپس از هر دوگروه پس آزمون به عمل آمد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که تدریس با استفاده از بازی رایانه ای آموزشی در ارتقاء یادگیری و انگیزش دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی در درس ریاضی تاثیر دارد. رهنمودهایی بر اساس نتایج پژوهش و رویکرد رسانه ای ارائه شده است.

رسالت مهم تعلیم و تربیت کمک به رشد همه جانبه ی دانش آموزان از لحاظ فکری، رفتاری و نگرشی است. خوش بینی تحصیلی از جمله مهمترین مؤلفه های رشد نگرشی و مکمل رشد فکری و رفتاری دانش آموزان محسوب می شود که توجه متخصصان تعلیم و تربیت و محققان این زمینه را به خود جلب کرده است. این پژوهش با هدف شناسایی تأثیر روش تدریس کلاس معکوس بر مؤلفه های خوش بینی تحصیلی در درس ریاضی انجام گرفته است. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با یک گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان دوره ی ششم ابتدایی شهرستان ورزقان است که ابتدا به روش نمونه گیری هدفمند، 34 نفر انتخاب، سپس به دلیل متجانس بودن نمونه ها، به طور تصادفیدر دو گروه آزمایش (17 نفر) و کنترل (17 نفر) جایگزین شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی خوش بینی تحصیلی (AOQ) اسچنن موران و همکاران (2013) با پایایی 93/0 برای کل آزمون استفاده شد. فرضیه های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره و به وسیله ی نرم افزار SPSS26 تحلیل شد. یافته ها نشان داد که روش تدریس کلاس معکوس باعث افزایش معنی دار خوش بینی تحصیلی دانش آموزان در مؤلفه های اعتماد دانش آموز به معلم (001/0 < P)، تأکید تحصیلی (013/0 = P) و یگانگی مدرسه (015/0= P) می شود. در نتیجه روش تدریس کلاس معکوس یکی از مؤثرترین روش های توسعه ی خوش بینی تحصیلی محسوب می شود که استفاده از آن به معلمان دوره ی ششم ابتدایی پیشنهاد می شود.

پژوهش حاضر به منظور بررسی روایت های یک آموزگارابتدایی در حوزه تدریس مجازی درس ریاضی در دوران همه گیری کووید-۱۹ انجام گرفت. روش پژوهش کیفی از نوع پژوهش روایی ومنبع داده های پژوهش روایت های دو سال تدریس درس ریاضی در مدارس غیرانتفاعی و دولتی بوده است. داده های حاصل از روایت ها به روش کُلایزی و  با استفاده از نرم افزار مکس کیودا ۱۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادکه در تدریس ریاضی به صورت مجازی معلمان دارای مشکلات آموزشی و فناوری بوده اند اما می بایست با استفاده از سبک های مختلف تدریس و ارتباط گیری پیوسته با والدین و دانش آموزان خلأهای ایجاد شده آموزشی را برای دانش آموزان و والدین به حداقل رسانند.

هدف پژوهش طراحی الگویی معتبربرای برنامه درسی مسئله محور در درس ریاضی دوره ابتدایی می باشد. رویکرد پژوهش کمی بوده ، در طراحی الگو که با روش مدلسازی ساختاری _تفسیری انجام شد 19 نفر از متخصصان برنامه ریزی درسی و آموزش ریاضی شهرستان اراک شرکت داشتند. جهت تعیین اعتبار، با روش حداقل مربعات جزئی، الگوی طراحی شده در قالب پرسشنامه محقق ساخته در اختیار 355 متخصص به شیوه نمونه گیری تصادفی قرار گرفت. با شناسایی مولفه های اهداف در سطوح شناختی ، نگرشی ، مهارتی و محتوای برنامه درسی ، روش و ارزشیابی الگوی برنامه درسی مسئله محور، طراحی و اعتباریابی شد. نتیجه این پژوهش طراحی الگوی معتبر با 7 مقوله اصلی و 46 مقوله فرعی بود. یافته های پژوهش نشان داد، ویژگی های اهداف در سطح "شناختی" و "نگرشی" به عنوان مولفه های زیربنایی الگوی برنامه درسی مسئله محور در درس ریاضی محسوب شده و بر ویژگی های اهداف در سطح مهارتی تاثیرگذارهستند.ویژگی های مهارتی برویژگی های محتوای برنامه درسی،راهبرد وارزشیابی تاثیرگذارمی باشند.

زمینه و هدف: بقاء و کارآمدی نظام های آموزشی به دانش و تخصص های متنوع، توانایی ها و مهارت های منابع انسانی به ویژه معلّمانِ آنها بستگی دارد؛ لذا پژوهش حاضر با هدف ارائه چارچوب عناصر برنامه درسی ریاضی در فرآیند تربیت معلمِ شایسته و آموزش به دانش آموزان متوسطه دوم انجام شد. روش پژوهش: روش تحقیق کیفی از نوع پدیدارشناسی بوده و جامعه آماری اساتید و خبرگان برنامه ریزی درسی دانشگاه های تبریز در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. حجم نمونه تا اشباع نظری داده ها (15نفر) از اساتید خبره انتخاب وگردآوری داده ها از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته به روش گلوله برفی انجام گرفت. اعتبار مصاحبه ها از نوع درونی بود و جهت افزایش پایایی، مصاحبه ها در فضای مناسب و با رعایت شرایط مصاحبه و به دور از سوگیری و اعمال نظر شخصی انجام پذیرفت. یافته ها: از تحلیل داده ها بر اساس روش «تحلیل مضمون» حاصل از مصاحبه با خبرگان مورد مطالعه؛ 144کدگذاری طبقه بندی شده در قالب 13 مضمون فرعی و چهار مضمون اصلی 1- اهداف برنامه درسی شامل سه مضمون فرعی: دانش پداگوژیکی منتج از ده کد طبقه بندی شده – یادگیری دیسیپلین ها و موضوعات درسی منتج از ده کد طبقه بندی شده - رشد مهارت های عمومی و تخصصی منتج از سیزده کد طبقه بندی شده 2- محتوای برنامه درسی شامل چهار مضمون فرعی: دانش محتوایی منتج از سیزده کد طبقه بندی شده – دانش پداگوژیکی منتج از دوازده کد طبقه بندی شده – دانش پداگوژیکی محتوا منتج از دوازده کد طبقه بندی شده – دانش پداگوژیکی محتوای فناوری منتج از هفت کد طبقه بندی شده 3- فعالیت های یاددهی-یادگیری شامل سه مضمون فرعی: دانش منتج از چهارده کد طبقه بندی شده – مهارت منتج از پانزده کد طبقه بندی شده – نگرش منتج از ده کد طبقه بندی شده و 4- ویژگی های ارزشیابی شامل سه مضمون فرعی: دانش منتج از ده کد طبقه بندی شده – مهارت منتج از هشت کد طبقه بندی شده – نگرش منتج از ده کد طبقه بندی شده ه بعنوان چارچوب عناصر برنامه درسی ریاضی در فرآیند تربیت معلم شایسته و آموزش به دانش آموزان متوسطه دوم قرار گرفتند. بحث و نتیجه گیری: در نتیجه چهار عنصر شناسایی شده و شاخص های 13گانه تشکیل دهنده آنها عمده ترین عناصر برنامه درسی ریاضی در فرآیند تربیت معلم شایسته و آموزش به دانش آموزان متوسطه دوم می باشند. با عنایت به اینکه دانش آموزان در مدرسه به یادگیری و آموزش دست می یابند، بنابراین یادگیریِ بهترِ دانش آموزان از طریق تربیت معلمِ شایسته در امر تدریسِ درس ریاضی با بکارگیری عناصر برنامه درسی امری حیاتی است.

اختلالات خلقی و روانی در برهه خاصی از عمر می توانند بر همه ابعاد زندگی فرد تاثیر بگذارند، صرف نشر از شدت و میزان شیوع آن ، شناسایی و اقدام به موقع می تواند در استفاده از ابزار های مشاوره ای در مدارس مفید باشد تا نسبت به بهبود شرایط گام بردارد از این رو در این پژوهش به بررسی رابطه اختلالات خلقی و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان سرباز می پردازیم .جامعه آماری را دانش آموزان پسر متوسطه دوم آموزش و پرورش شهرستان سرباز تشکیل داد که با استفاده از فرمول مورگان و کریشی تعداد 120 نفر از آنان با نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده های میدانی اختلالات روانی به وسیله ، پرسشنامه نشانه های اختلالات روانی SCL-25 (فرم کوتاه شده SCL-90) جمع آوری و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج به دست آمده، نشان داد رابطه معنی دار و معکوسی بین نمرات پایانی درس ریاضی دانش آموزان و نمرات پرسشنامه و مولفه های آن وجود دارد و دانش آموزانی که سطح اختلالات خلقی بیشتری رنج می بردند نمرات ریاضی به نسبت پایین تری دارند.

هدف این پژوهش شناخت عامل های مؤثر در افت تحصیلی دانش آموزان دوره ی متوسطه در درس ریاضی است. روش: این پژوهش بر اساس روش توصیفی- تحلیلی انجام شد. بدین منظور تعداد 152 نفر (98 نفر دانش آموز و 54 نفر مدیر و معلم) با روش نمونه گیری طبقه یی تصادفی انتخاب شد. داده ها به وسیله ی پرسشنامه ی محقق ساخته علل افت تحصیلی ریاضی به دست آمد. داده ها با آزمون 2 c تحلیل شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که: 1-  عامل های مربوط به فرد (عدم برنامه ریزی صحیح، کم کاری و تلاش کم، ترس و اضطراب از ریاضی، تلقین مشکل بودن درس ریاضی، پایه ی ضعیف ریاضی، عدم آشنایی دانش آموز با روش صحیح مطالعه ی ریاضی). 2-  عامل های مربوط به آموزشگاه (بی توجهی معلمان، عدم حل تمرین های کتاب ریاضی، عدم تدریس تمامی مطالب ریاضی، خلق و خوی نامناسب معلم، سهل انگاری معلم، رفتار نامناسب معلم، تأخیر در تشکیل کلاس ها) 3-  عامل های مربوط به خانواده (بی توجهی والدین، عدم برقراری رابطه ی صحیح و دوستانه با دانش آموز، ممانعت والدین از تحصیل، دوری از خانواده، فقر اقتصادی خانواده، اشتغال دانش آموزان) در افت تحصیلی درس ریاضی مؤثر است. تلویح یافته های پژوهش برای دست اندرکاران تعلیم و تربیت، توجه به نقش این عامل های در پیشگیری از افت تحصیلی ریاضی است. <br clear="all" />  

این پژوهش با هدف شناسایی ابعاد و مؤلفه های کاربرد درس پژوهی درس ریاضی در مدارس ابتدایی استان مازندران به منظور ارائه مدل مفهومی انجام شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش، روشی آمیخته اکتشافی متوالی بوده است. جامعه تحقیق شامل صاحب نظران حوزه درس پژوهی، کلیه معلمان ریاضی و مدیران مدارس ابتدایی استان مازندران به تعداد 10700 نفر بوده است. روش نمونه گیری در بخش کیفی، روش موارد مطلوب شامل 16 نفر و در بخش کمی تصادفی ساده شامل 370 نفر بود. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه های عمیق و اکتشافی و پرسشنامه محقق ساخته (85 سؤالی) استخراج شده از مصاحبه ها بوده است. روش تجزیه وتحلیل داده ها در مرحله کیفی روش برخاسته از داده ها و در مرحله کمی تحلیل عاملی اکتشافی، تأییدی و آزمون فریدمن می باشد. یافته ها نشان داد که ابعاد درس پژوهی، شامل جنبه انسانی، جنبه ساختاری، جنبه فرهنگی، جنبه مدیریتی و جنبه پداگوژیکی است. همچنین نتایج آزمون فریدمن نشان داد که از نظر پاسخگویان حاضر در این تحقیق اولویت اول مربوط به جنبه پداگوژیکی، اولویت دوم مربوط به جنبه فرهنگی، اولویت سوم مربوط به جنبه ساختاری، اولویت چهارم مربوط به جنبه انسانی و اولویت پنجم مربوط به جنبه مدیریتی است.

در دنیای کنونی هدف تعلیم و تربیت از خواندن و نوشتن به اهداف مهمتری چون تفکر خلاق، حل مسئله، یادگیری مادام العمر، سواد اطلاعاتی و آشنایی با فناوری اطلاعات وارتباطات سوق  یافته است. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین خلاقیت و اعتماد به نفس با پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانش آموزان مقطع متوسطه اول بود. این تحقیق به صورت توصیفی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان سبزوار (10807 نفر) بود که از این تعداد 5564 نفرمقطع متوسطه اول پسرانه و 5243 نفرمقطع متوسطه اول دخترانه بودند . برای تحقیق حاضر از روش نمونه گیری طبقه ای استفاده شد. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 371 نفر تعیین شد. ابزار پژوهش پرسشنامه خلاقیت تورنس(1996)و پرسشنامه اعتماد به نفس روزنبرگ(1965) بود.  داده ها با استفاده ازروش همبستگی پیرسون ورگرسیون از طریق نرم افزار spss18آزمون و تحلیل شد. نتایج نشان داد که خلاقیت و اعتماد به نفس با پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر سبزوار رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین خلاقیت و اعتماد به نفس قابلیت پیش بینی پیشرفت تحصیلی را دارند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی برنامه مداخله استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در تدریس ریاضی بود.روش : این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی؛ از لحاظ نحوه جمع آوری اطلاعات و داده ها، آزمایشی، از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل؛ و از نظر ماهیت داده ها، کمی بود. جامعه آماری پژوهش، دبیران ریاضیِ دانش آموخته شده از دانشگاه فرهنگیان؛ و نیز مدیران مدارسی بودند که این دبیران در آن حضور داشتند. نمونه آماری، 30 نفر از دبیران ریاضی در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. از این تعداد، 15 نفر به صورت روش نمونه گیری غیر تصادفی در گروه آزمایش؛ و نیز 15 نفر، به همین روش در گروه کنترل قرار گرفت. گروه کنترل، روش سنتی خود را ادامه داد؛ ولی، گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه و در هر جلسه 2 ساعت، برنامه مداخله آموزش استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در تدریس ریاضی دریافت کرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر، شاخص های آمار توصیفی، از آزمون شاپیرو-ویلک، آزمون همگنی شیب رگرسیون، آزمون ام باکس، آزمون لِون، آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) و و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد، برنامه مداخله آموزش استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در تدریس ریاضی از اثربخشی برخوردار است.نتیجه گیری: نتیجه گیری می شود، جهت اثربخشی عملکرد معلمان ریاضی؛ نهاد آموزش و پرورش باید در جهت اجرای برنامه مداخله آموزش استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات گام بردارد

پژوهش حاضر، با هدف ارزشیابی برنامه های تلویزیونی شبکه آموزش: مطالعه موردی درس ریاضی انجام شد. برای رسیدن به این هدف از روش تحلیل محتوای کمی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، برنامه های تلویزیونی شبکه آموزش در درس ریاضی برای پایه پنجم ابتدایی در نیم سال دوم 1402-1403 بود که توسط 20 معلم و در مجموع 9 ساعت مورد ارزیابی قرار گفت. ابزار مورد استفاده چک لیست های ارائه شده توسط پژوهش قبلی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازt تک نمونه ای استفاده شد و همچنین برای رتبه بندی میزان رعایت اصول طراحی آموزشی در برنامه های تلویزیونی شبکه آموزش در درس ریاضی از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج حاصل از رتبه بندی فریدمن نشان داد که به ترتیب بعد فنی، محتوا و طرح تدریس در برنامه های تلویزیونی شبکه آموزش در درس ریاضی بیشتر رعایت شده است و همچنین نتایج حاصل از t تک نمونه ایی نشان داد که اصول طراحی آموزشی، بعد فنی، بعد محتوا و بعد طرح تدریس معنی دار بودند اما از بین مولفه های طرح تدریس، مولفه های جلب و حفظ توجه، تامل و تفکر، بازخورد و تقویت یادگیری، کاربرد، ارزیابی و جمعبندی مطالب ارائه شده معنی دار نبودند. بنابراین طراحان آموزشی برای بهبود کیفیت یادگیری فراگیران در شبکه آموزش در درس ریاضی باید به مولفه های جلب و حفظ توجه، تامل و تفکر، بازخورد و تقویت یادگیری، کاربرد، ارزیابی و جمعبندی مطالب ارائه شده از بعد طرح تدریس توجه بیشتری داشته باشند.

هدف از انجام پژوهش حاضر اثربخشی فعالیت های نمایشی، شعرخوانی و داستان گویی در یادگیری مفاهیم کسر درس ریاضی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی است. روش انجام آن نیمه آزمایشی با سه گروه آزمایش و یک گروه گواه همراه با طرح پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه چهارم شهرستان کرج در سال تحصیلی 1403-1402 است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از بین 4 ناحیه شهرستان کرج، 2 ناحیه و از هر ناحیه 2 مدرسه و از بین کلاس های پایه چهارم هر مدرسه، یک کلاس به صورت تصادفی با حجم نمونه 120 نفر انتخاب و در چهارگروه (سه گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگذاری شدند. ابزار جمع آوری داده ها آزمون محقق ساخته درس کسر ریاضی بود که روایی آن توسط متخصصان و پایایی آن با فرمول کودرریچاردسون 82/0 به دست آمد. داده های بدست آمده با استفاده از آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی(آزمون کلوموگروف اسمیرنف و تحلیل کوواریانس یک راهه) تحلیل شد و با استفاده از آزمون تعقیبیLSD اثربخشی مداخلات بر مولفه های پژوهش با بهره گیری از نرم افزار SPSS-26 مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها نشان داد میانگین پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه فعالیت های نمایشی، شعر خوانی و داستان گویی افزایش یافته است و میانگین نمرات پس آزمون مفهوم کسر به طور معناداری در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل(001/0>p، 290/58=f) است.