نقاشی کودکان کار 7تا 14 ساله محله زمزم تهران از نقطه نظر مفاهیم و رنگ
کار کودک نقض واضح حقوق کودک و نشانه فقر اقتصادی و فرهنگی هرجامعه است،کودکان به دلیل قرار گرفتن در محیط های نامناسب و بهره نبردن از امکانات آموزشی و رفاهی در معرض انواع آسیبها هستند. و نیازهای شان ناکام و سرکوب شده است، از آنجایی که بهترین راه برای رسیدن به ضمیر ناخودآگاه کودکان، نقاشی است، که کودکان در آن حرفهای ناگفته ی خود را، مطرح میکنند؛ در نتیجه باید، نشانههایی از ناکامی ها داشته باشند. لذا در این پژوهش با انتخاب 30 کودک کار دختر و پسر 7 تا 14 ساله تهران که تی یک سال به مرکزجمعیت مراجعه میکردند، با هدف شناخت نمادها و مفاهیم و رنگ های به کار رفته درنقاشیهایشان و بررسی نتایج تست های انتخاب رنگ لوشر، احساس خوشایند و ناخوشایند به مهمترین نتیجه این تحقیق رسیدیم که، علیرغم مشکلات عدیدهای که این کودکان با آن مواجه هستند، نقاشی های شان در مجموع هم بازنمایی عینی محیط پیرامون و هم بیان خواستههای شان است که بیشتر بازنمایی آرزوهاست تا بیان مشکلات، که در رسیدن آن ها به خواستههای شان یاری کننده است . نقاشی این کودکان بیشتر با رنگ ها و نمادها و مفاهیم شاد است و دختران بیشتر احساسی هستند و بیشتر از محیط خانواده متاثر شده و نقاشی پسران از تنوع بیشتری در موضوع برخوردار است.