موفقیت ورزشی

بازی های المپیک به عنوان بزرگترین رویداد ورزشی جهان مطرح است و کشورها از سال ها قبل از برگزاری مسابقات، با برنامه ریزی های بلند، میان و کوتاه مدت سعی در به دست آوردن بهترین نتایج را دارند. به همین دلیل شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشکاران از اهمیت زیادی برخوردار است. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی و اولویت بندی عوامل ورزشی مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازی های المپیک توکیو 2020 بود. روش پژوهش حاضر، آمیخته و جامعه آماری پژوهش شامل اعضای هیئت علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی (به ویژه گرایش مدیریت ورزشی)، مدیران ارشد کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران و رؤسای فدراسیون های ورزشی و هیئت های ورزشی استان تهران بود. تعداد نمونه آماری تا حد رسیدن به اشباع نظری (29 نفر) برای مصاحبه (بخش کیفی) ادامه یافت. در بخش کمی، پرسشنامه نهایی بین 25 نفر از خبرگان توزیع و با استفاده از آنتروپی شانون، وزن دهی و اولویت بندی هر یک از عوامل انجام شد. نتایج نشان داد 98 شاخص ورزشی می تواند بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازی های المپیک توکیو 2020 مؤثر باشد. تحلیل های انجام شده شاخص ها را در 3 سطح کلان، میانی و خرد طبقه بندی کرد که سطح کلان مربوط به محیط پیرامونی (جامعه)، سطح میانی مربوط به سازمان های ورزشی (فدراسیون ها و کمیته ملی المپیک، ادارات کل ورزش و جوانان و غیره) و سطح خرد مربوط به خود ورزشکار است. سطح خرد به طور مستقیم و سطوح میانی و کلان به طور غیرمستقیم در موفقیت ورزشکاران مؤثر هستند. در این میان سهم سطوح خرد، میانی و کلان به ترتیب 49، 31 و 18 شاخص بود. پیشنهاد می گردد که مسئولان ارشد کشور و مسئولان ورزشی با توجه به شاخص های شناسایی شده در این پژوهش و اولویت های آن ها  و به کارگیری و اجرایی کردن آن ها گام های مؤثری در جهت کسب موفقیت در میادین مختلف بین المللی ورزشی ازجمله کسب سهمیه المپیک و سپس موفقیت در بازی های المپیک بردارند. ضروری است که ورزشکاران نیز با اهمیت دادن به شاخص های سطح خرد و تلاش در جهت به کارگیری آن ها و توانمندکردن خود برای موفقیت در میادین ورزشی و در نهایت سربلندی کشور تلاش کنند.

هدف از این پژوهش، تحلیل عاملی تأییدی پرسشنامه شاخص های موفقیت ورزشی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل مربیان، ورزشکاران و مدیران اجرایی چهار فدراسیون منتخب و همچنین مدیران کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان بود که به طور غیرتصادفی هدفدار انتخاب شدند. در نهایت با استفاده از جدول مورگان، 153 نفر به عنوان نمونه تحقیق برگزیده شدند. پس از بررسی روایی صوری، به منظور بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی و برای سنجش پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد. پایایی به دست آمده با استفاده از آلفای کرونباخ برای مؤلفه های ده گانه بین 0/74 تا 0/89 بود که نشان دهنده پایایی مناسب ابزار است. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که ساختار ده عامل، از نظر تفکیک سؤالات و انطباق با مبانی، مناسب است. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که الگوی ده عاملی سازه موفقیت ورزشی، شامل حمایت مالی، ساختار و سیاستگذاری، مشارکت ورزشی، سیستم استعدادیابی، حمایت شغلی-ورزشی، تسهیلات آموزشی و تمرینی، سیستم مربیگری، رقابت های ملی و بین المللی، تحقیقات علمی و محیط قهرمانی، دارای برازندگی مناسبی است. پیشنهاد می شود در تحقیقات آینده این پرسشنامه در نمونه ها و در حوزه های دیگر ورزش برای اطمینان از روایی و پایایی آن اجرا شود.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه منابع قدرت مربیان با فضای ترغیبی، تعهد و موفقیت ورزشی بوکسورهای نوجوان ایرانی بود. روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری کلیه بوکسورهای حاضر در مسابقات قهرمانی بوکس نوجوانان ایران سال 1394 بود (296 بوکسور). جامعه به روش تمام شمار به عنوان نمونه درنظر گرفته شد. ابزار، پرسشنامه های استاندارد منابع قدرت سوسمان و دیپ (1989)، درک موفقیت ورزشی رابرتز و ترشر (1998)، تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران (1993)، و جو انگیزشی سایفریز و همکاران (1992) بود. روایی را 10 نفر از متخصصان تأیید کردند و پایایی با آلفای کرونباخ به ترتیب 0/72 ، 0/92، 0/93 و 0/86 تأیید شد. برای تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و استنباطی (k-s، فریدمن، همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. نتایج نشان داد قدرت تخصص در بین منابع قدرت دارای بالاترین میانگین رتبه ای (3/62) است. همچنین بین منابع قدرت اجبار و تخصص با موفقیت و تعهد ورزشی رابطه منفی معنا داری وجود داشت (05/0≥ P) و بین ابعاد فضای ترغیبی با موفقیت و تعهد رابطه معنا داری مشاهده شد (05/0 ≥P). توصیه می شود مربیان از قدرت تخصص بیشتر از سایر منابع قدرت برای افزایش موفقیت و تعهد بوکسورهای نوجوان در فضای ترغیبی مناسب استفاده کنند.

این تحقیق با هدف تبیین نقش شاخص های کلیدی منجر به موفقیت ایران در المپیک ریو براساس مدل SPLISS انجام گرفته است. روش تحقیق از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی به صورت تحلیلی، از نظر هدف کاربردی و از لحاظ گردآوری اطلاعات نیز از دسته تحقیقات میدانی و پرسشنامه ای است. جامعه آماری تحقیق را تمام ورزشکاران، مربیان و دست اندرکاران شرکت کننده در بازی های المپیک ریو تشکیل می داد (269=N) که با توجه به تعداد محدود جامعه تحقیق، نمونه گیری به روش کل شمار انجام گرفت. ابزار اندازه گیری متغیرهای پژوهش شامل پرسشنامه شاخص های موفقیت ورزشی دی بوسچر و همکاران (2012) بود. روایی پرسشنامه توسط متخصصان مربوط تأیید شد و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 93/0 محاسبه شد. برای تحلیل اطلاعات گردآوری شده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف و تی تک نمونه ای به کمک نرم افزار SPSS نسخه 23 و مدلسازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزار Smart Pls3 استفاده شد. نتایج نشان داد که حمایت مالی (22/8=t)، عوامل ساختاری و سیاست گذاری (46/9=t)، سیستم توسعه و شناسایی استعدادهای ورزشی (94/14=t)، حمایت های ورزشی و شغلی از ورزشکاران (80/10=t)، توسعه اماکن و تسهیلات آموزشی و تمرینی (20/8=t)، توسعه کمی و کیفی مربیگری (65/6=t)، افزایش حضور در رقابت های ملی - بین المللی (67/7=t)، حمایت های علمی-پژوهشی (28/10=t)، عوامل محیطی - اجتماعی و تنوع جغرافیایی (85/13=t) و افزایش مشارکت ورزشی مردم (47/7=t) در موفقیت تیم های ورزشی حاضر در المپیک نقش معنا داری دارد (01/0=P). همچنین، نتیجه مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که همه عوامل مؤثر بر موفقیت تیم های ورزشی حاضر در المپیک ریو از مقدار T و بار عاملی قابل قبولی و مثبتی برخوردارند و عوامل مؤثر بر موفقیت تیم های ورزشی حاضر در المپیک ریو محسوب می شوند.

هدف از انجام این پژوهش طراحی مدل عوامل اثرگذار بر عملکرد و موفقت ورزشی باشگاه های فوتبال بود. این پژوهش کیفی بود و از روش نظریه داده بنیاد با رویکرد نظامند استفاده شد. داده های مورد نیاز از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با نخبگان و برجسته گان فوتبال ایران بدست آمد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران، مربیان و بازیکنان اسبق و فعلی باشگاه های فوتبال ایران بود. روش نمونه گیری هدفمند بود و داده ها با انجام 16 مصاحبه عمیق انفرادی نیمه ساختار یافته تا رسیدن به مرحله اشباع نظری بدست آمد. داده های جمع آوری شده از مصاحبه ها در سه سطح کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در تحلیل داده ها 13 مقوله ی مهم؛ توان مالی، بازیکنان، کادر فنی، اماکن و تجهیزات، فرآیند استعدادیابی، آکادمی باشگاه، اردوهای آمادگی و مسابقات، حمایت تماشاگران، هواداران، مردم محلی و دولت، تمرینات، مدیریت اثربخش و کارآمد، تیم های پایه، برند و پیشینه ی باشگاه و برنامه های آموزشی به عنوان عوامل اثرگذار بر عملکرد و موفقیت ورزشی باشگاه های فوتبال تبیین شد. توجه به عوامل تبیین شده ضمن تثبیت عملکرد ورزشی مطلوب باشگاه های موفق، می تواند به ارتقاء عملکرد ورزشی ضعیف تر دیگر باشگاه های فوتبال کمک قابل توجهی نماید. همچنین مدل طراحی شده می تواند الگو و راهنمایی برای دیگر باشگاه های رشته های ورزشی برای کسب موفقیت و پیشرفت باشد.

هدف: هدف این تحقیق، بررسی عوامل مؤثر بر سیاست گذاری بدمینتون نخبه ایران با تأکید بر موفقیت های بین المللی بود.روش شناسی: تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی - پیمایشی بود. جامعه آماری شامل خانواده بدمینتون (اعضای فدراسیون، هیأت های استانی، روسای هیأت های شهرستان و مربیان) بودند که نمونه مورد نیاز به صورت تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته بود که پس از بررسی روایی و پایایی و با توجه به طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون های تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل مسیر استفاده شد. به منظور ارائه مدل معادلات ساختاری در این پژوهش از نرم افزار ایموس استفاده شد.یافته ها: بر اساس یافته ها، حمایت مالی، توسعه سیستم استعدادیابی، شرکت در رقابت ها، حمایت همه جانبه از ورزشکاران، امکانات تمرینی مناسب، توسعه مربیان، مشارکت عمومی، دیدگاه یکپارچه و توسعه تحقیقات علمی در کسب موفقیت های بین المللی نقش معنی داری داشتند.نتایج: بر اساس یافته ها، توجه به نتایج ضعیف بین المللی و تقابل اهداف بدمینتون نخبه و همگانی، توجه به نقش دولت در ساخت اماکن تخصصی بدمینتون، ایجاد نظام اطلاعاتی در فرآیند مدیریت استعداد به وسیله مراکز پژوهشی و به کارگیری مربیان بین المللی باید در سیاست گذاری آینده فدراسیون بدمینتون استفاده شوند. 

هدف: بررسی ادراک ذینفعان از عوامل اثر گذار بر موفقیت ورزش های تیمی استان گیلان بود.روش شناسی: روش پژوهش توصیفی-پیمایشی، که به صورت میدانی انجام شده است، جامعه آماری پژوهش رؤسا، نواب رئیس و دبیران هیئت های ورزشی استان گیلان که دارای نماینده در لیگ برتر و دسته یک کشور می باشند به همراه کلیه مدیران، مربیان و بازیکنان تیم های مربوطه بود. روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند (217 نفر). روایی پرسشنامه محقق ساخته توسط صاحب نظران تائید شد و پایایی آن (89/0) محاسبه شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین عوامل درونی 021/0=p و عوامل بیرونی 041/0=p در موفقیت ورزش های تیمی در مسابقات لیگ برتر و دسته یک استان گیلان در سه گروه مدیر، مربی، ورزشکار تفاوت وجود دارد. در ابعاد درونی در ابعاد مربی 006/0=p، بازیکن 021/0=p و تیم 013/0=p و در ابعاد بیرونی در بعد رسانه ها 047/0=p در موفقیت ورزش های تیمی در مسابقات لیگ برتر و دسته یک استان گیلان در سه گروه مدیر، مربی، ورزشکار تفاوت وجود دارد. نتایج نشان داد بین عوامل درونی عامل بازیکنان و بین عوامل بیرونی عامل هواداران تأثیر بیشتری داشته اند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پیشنهاد می شود به عواملی مانند تجربه مربی، کیفیت بازیکن از نظر تکنیکی و تاکتیکی، مکان ورزشی اختصاصی برای تمرین و مسابقه، هماهنگی و انسجام تیمی و تعصب بازیکنان به تیم، ثبات مدیریتی، وجود حامیان مالی قوی، حضور بیشتر تماشاچیان و هواداران با افزایش تعداد و ظرفیت ورزشگاه های میزبان مسابقات، عدم حاشیه سازی برای تیم و باشگاه توسط رسانه ها و مطبوعات برای کسب موفقیت تیم ها بیشتر توجه شود.