حسن ملکشاهی

شرح حال سهروردی : شهاب الدین یحیی بن حبش بن امیرک سهروردی ، مشهور به شیخ اشراق در سال 549 ه در قریه سهرورد نزدیک زنجان متولد شد . تحصیلا ت اولیه خود را نزد مجد الدین جیلی در مراغه و مراتب عالی تر علمی را ، نزد ظاهر الدین قاری ، در اصفهان فراگرفت و در مراغه با فخر رازی ، که بعدها از متکلمان مشهور گردید همدرس بود. شمس الدین شهرزوری در « نزهة الارواح » می گوید : « او قلندری مسلک بود و ریاضت ها داشت و گوید زاهد تر و با فضیلت تر از او در میان طبقات حکماء نبود . به دنیا توجهی نداشت ، به لباس و غذا و مقام و ریاست اعتنایی نمی کرد . گاهی کساء میپوشید و کلاه بلند قرمز بر سر می نهاد و گاهی درزی صوفیه بود. اکثر عبادات او جزع و بیداری و تفکر و صمت بود.... بسیار سفر میکرد و شتیاق داشت که همفکری پیدا کند اما نیافت ( چنانکه در آخر « مطارحات » بدین امر اشاره کرده است)...» سرانجام به سال 587 ه در حلب به دستور صلاح الدین ایوبی ، دشمن فاطمیان ، کشته شد . علت قتل او ، ظاهراً همان است که کمال صلیبی در کتاب « تاریخ لبنان » اشاره کرده است . بنابر نظر صلیبی ، شهر حلب در ناحیه شمال سوریه ، پیش از جنگهای صلیبی ، مرکز بزرگ شیعه بوده است و شکست خوردن فاطمیان از فرنگی ها ، موجب گرایش مسلمانان به فاتح بعدی ، یعنی صلاح الدین ایوبی و در نتیجه مذهب تسنن گردید . سهروردی درست در هنگامی وارد حلب شد ، که این تحول عمیق مذهبی ، در شمال شام در شرف تکوین بود و افشای مطالبی که بی شک جنبه باطنی داشت و در آثارش به مسأله ولایت تکیه داشت ، باعث قتل او شده است ، زیرا احتمال تجدید حیات باطنیان و فاطمیان ، که از صلاح الدین شکست خورده بودند ، بسیار بود ، مطرح میشود که ظاهراً اشاره دارد به دائره ولایت که در اثار سهروردی مکرر آمده است .