بررسی تطبیقی نمودهای خودشکوفایی در قرآن و روان شناسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
افراد در جامعه با یکدیگر متفاوتند. هر کدام هدف خاصی را دنبال میکنند و براساس هدف، روش و مسیر متفاوتی را در زندگی انتخاب میکنند. برخی افراد، بسیار معتقد و مستحکم هستند و در عین حال که در زندگی شخصی موفقاند و استعدادهای وجودی خود را شکوفا کردهاند، در جامعه نیز افرادی خلّاق و حامی دیگران هستند. آنها انسانهای کامل و خود ساخته ای هستند که در روانشناسی انسانگرایی (نیروی سوم)، به آنها انسان های خودشکوفا گفته میشود. در این پژوهش با استفاده از روش کتابخانهای به توصیف ویژگیهای خودشکوفایان از منظر قرآن و روانشناسی پرداخته میشود و در عین حال، کوشش میشود تا معیارهای جامعی براساس آیات قرآن برای خودشکوفایی ارائه گردد. با بررسی جامع آیات در تفاسیر قرآن، نتایج مؤید آن است که انسان کامل، انسانی است که علاوه بر انجام واجباتی مانند نماز، زکات و ترک گناه و معصیت، مسؤولیتهایی را بر عهده میگیرد که فراتر از وظایف مؤمنان است. او کسی است که در جهت تکامل فردی و اجتماعی میکوشد. با توجه به جامع بودن دیدگاه قرآن و نظر به جهانی بودن رسالت آن، شایسته است که دیدگاه قرآن بهجای نظریههای مطرح شده توسط بشر در زمینه خودشکوفایی استفاده شود