دانش بومی زنان در فرآیند توسعه ی پایدار کشاورزی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در دهه های اخیر پایداری توسعه به عنوان یکی از مهم ترین دغدغه های پیش روی انسان مطرح گردیده است. در راستای دستیابی به این هدف از جمله مهم ترین مسائلی که می بایست مورد توجه جدی قرار گیرد پایداری توسعه کشاورزی است. به نظر می رسد یکی از ضروریات تحقق این امر نگاه جدی به دانش بومی کشاورزی و از آن جمله دانش زنان در این زمینه است. زنان و به ویژه زنان عشایر، دارای دانشی مثال زدنی در زمینه های مختلف کشاورزی از جمله پرورش دام، فرآوری شیر و... می باشند. دانشی که در راستای تأمین امنیت غذایی و توسعه ی پایدار به عنوان توسعه ی انسان محور، شایسته ی ثبت و حفاظت است. مطالعه ی کیفی حاضر نیز در همین راستا و با هدف شناسایی و مستندسازی دانش بومی زنان کوچنده ی ایل کلهر در مورد مسائل مختلف مرتبط با پرورش دام انجام پذیرفت. حوزه ی جغرافیایی پژوهش، شهرستان گیلان غرب از استان کرمانشاه بود. به منظور گردآوری داده ها از تکنیک گروه های متمرکز استفاده شد. روش نمونه گیری با توجه به طبیعت تحقیق کیفی، نمونه گیری هدفمند انتخاب شد و داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصل از زمینه ی واقعی زندگی نشان می دهد زنان عشایر دارای دانشی تحسین برانگیز در ارتباط با تغذیه دام، دامپزشکی، فرآوری شیر و محصولات غیرلبنی قابل بازگشت به طبیعت هستند که با الهام گرفتن از آن می توان در راستای پایداری کشاورزی و از آن جمله دامپروری گام برداشت.Women's Indigenous Knowledge in Process of Sustainable Development of Farming
In recent years sustainable development has been one of the concerns of man. To address this concern farming sustainable development will be one of the most important issues which must be dealt with. It seems that one of the necessary elements to further this goal is to have a serious look at indigenous knowledge of farming and particularly women’s knowledge. Women and above all nomad women have admirable indigenous knowledge of farming: dairy farming, and dairy products which is worth of being registered and preserved because it can be practiced to provide food and sustainable development as humanitarian development.
This qualitative study was conducted to detect and document the indigenous knowledge of migrant women of Kalhor tribe about dairy farming. Geographical area was Gilan-e-Gharb Township, Kermanshah province. Focus Groups technique was employed to collect data. Purposive sampling was used and the collected data was analyzed through content analysis. The results show that nomad women have impressive knowledge of farm animal nourishment, veterinary, producing dairy and non dairy products returnable to the nature and by learning this knowledge we can have a step forward to sustainable farming.
تبلیغات
