قلمروهای خانه و تغییرات آن در میان مهاجران کاکاوندی در دهه های "1370"، "1380" و "1390" (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله به بررسی وضعیت خانه و قلمرو در میان مهاجران کاکاوندی در دهه های 1370، 1380 و 1390 می پردازد. رویکرد نظری مبتنی بر آراء دورشمیت درباره خانه در فضای جهانی است. روش پژوهش مردم نگاری و فنون گردآوری مشاهده، مصاحبه و تجربه زیسته هستند. یافته ها نشان می دهند که مشکلات زندگی مهاجران در شهرهای هرسین و کرمانشاه به همراه سیاست های دولت که در راستای عمران روستایی بود سبب ساز دو پویش شد. نخست، بازگشت به روستا بود که تغییراتی مانند «بوروکراتیزه شدن زندگی روزمره روستایی»، «کارکرد زدایی از خانه روستایی» و «شهری شدن روستا» را به همراه داشت. دوم، مهاجرت به استان تهران و البرز بود. این مهاجران در مناطقی ساکن شدند که فضاهای شهری مناسب برای تحقق امر اجتماعی نداشتند. دوری از جماعت و تک افتادگی در مقصد جدید، قلمرو خانه را برای آنان به درب آپارتمان فروکاست. سرانجام، کاکاوندها برای تحقق امر اجتماعی از مناسک سوگ و شبکه های اجتماعی به دلیل سیالیت و فضامندیِ آن ها کمک گرفتند. آنان خانه خویش را در فضای اجتماعی مبسوط تعریف کردند. افرادی که در عالم واقع ارتباط خویش با پیشگاه کاکاوند را از دست دادند به مرور با فرسایش هویت روبرو گشتند.Home and Territory among Kakavandi Migrants from "1991" to "2022"
This article examines the state of home and territory among Kakavandi immigrants from "1991" to "2022". The theoretical approach is based on Durrschmidt's views about home in the global space. The research method is ethnography and collection techniques are observation, interview and lived experience. The findings show that the life problems of the immigrants in the cities of Harsin and Kermanshah along with the policies of the government, which were in line with rural development, caused two sweeps. First, it was the return to the village, which brought changes such as "Bureaucratization of rural daily life", "Defunctionalization of the village house" and "Urbanization of the village". The second was the migration to Tehran and Alborz province. These immigrants settled in areas that did not have suitable urban spaces to fulfill social needs. Being away from the community and being alone in the new destination has reduced the territory of the house to the door of the apartment for them. Finally, the Kakavands took help from mourning rituals and social networks due to their fluidity and spaciousness to realize the social issue. They defined their home in an extended social space. People who lost their connection with Kakavand's presence in the real world gradually faced the erosion of their identity.
تبلیغات
