سامانه های تک کاره در حالت آماده به کار نگهداری می شوند و پس از استفاده از بین می روند یا نیاز به تعمیرات و بازسازی اساسی در آنها وجود دارد. هر زیرمجموعه مورد استفاده در سامانه های تک کاره، مستقل از چگونگی تأمین آن، سطح ریسک مشخصی دارد. همچنین، این موضوع که هر زیرمجموعه از چه تأمین کننده ای تهیه شود، بر تقویت یا تضعیف عوامل تأثیرگذار در وقوع خرابی کل سامانه مؤثر است؛ بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، ارائه مدلی چندهدفه برای تعیین تأمین کنندگان تجهیزات تک کاره است. درابتدا، با تعیین شاخص های ارزیابی، مقدار ریسک هر تأمین کننده برآورد شده است. درادامه نیز ریسک ذاتی تجهیزات به کار رفته در سامانه تک کاره با استفاده از ماتریس علت- حادثه به دست آمده است؛ سپس با تعیین حوادث قابل وقوع برای سامانه و ترسیم درخت های خطا، بهترین ترکیب تأمین کنندگان تجهیزات با مدل سازی چندهدفه مشخص شده است. براساس نتایج به دست آمده در مطالعه کاربردی این پژوهش، تخصیص ها با استفاده از مدل چندهدفه پیشنهادی تعیین و با تحلیل حساسیت، عملکرد مدل تأیید شده است.
