هویت ایرانی در شعر کُردی (با تأکید بر اشعار شاعران معاصر: «هژار و هیمن») (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هویت جمعی شیوه مشترک در نحوه تفکر، احساسات و تمایلات یک گروه است. از نظرگاه مدرنیستی، مبتنی بر نظریه کنش متقابل نمادین، هویت جمعی نوعی احساس تعلق، انتساب و تعهد نسبت به گروه را در بین اعضای اش برمی انگیزد و فرایند خود شناسایی کنشگران اجتماعی و بازتاب نگرش دیگران نسبت به خود را میسور می کند. هویت ایرانی نوعی هویت جمعی است که از سطحی کلان تر از هویت های خُرد اقوام ساکن در سرزمین ایران برخوردار است و عناصر آن طی تاریخی چندهزار ساله شکل گرفته است. این مقاله با روش اسنادی، کتابخانه ای و هم چنین با استفاده از روش تحلیل محتوی به بررسی هویت ایرانی در شعر کردی پرداخته و براساس پیشینه، اهداف و مبانی نظری هویت ایرانی ابعاد «زبان فارسی، فرهنگی اجتماعی، سرزمین، سیاسی و دین» را به عنوان مقوله های هویت ایرانی در نظر گرفته و برای آنها واحدهای تحلیل طراحی کرده است.