تحولات سیاسی خاورمیانه در فوریه 2011 گسترش یافت. این امر به پایان حکومت بن علی در تونس، مبارک در مصر و علی عبدالله صالح در یمن منجر شد. در شرایط جدید نشانه های فرهنگی و هویتی از جایگاه و نقشی محوری تر برخوردارند. بازیگران حاشیه ای معادله قدرت در مرکز را دگرگون کرده و جلوه های وستفالیایی قدرت و حاکمیت کارکرد خود را از دست داده اند. در محیط جدید بین المللی هویت فراتر از عصر اثبات گرایی و خردگرایی کلاسیک نقش ایفا می کند. در این شرایط، جلوه هایی از دگرگونی های ژئوکالچریک در محیط های منطقه ای شکل گرفته که زمینه های تعارض نیروهای مختلف را علیه یکدیگر فراهم آورده است. در این فضا می توان به مؤلفه هایی همانند ژئوپلتیک مقاومت اشاره داشت. این روند به منزله رویارویی مقاومت ناشی از هویت با الگوهای مبتنی بر سیاست حفظ وضع موجود محسوب می شود.