این تحقیق به منظور تعیین میزان کمکیابی دانشجویان رشته های علوم تربیتی و علوم انسانی از کتابدار در انجام تحقیقات کتابخانه ای خود در دانشگاه شیراز، انجام شد. روش تحقیق، پیمایشی و ابزار آن پرسشنامه ای بود که بین 100 نفر از دانشجویان توزیع گردید. نتایج حاصل از این تجزیه و تحلیل 63 پرسشنامة دریافت شده حاکی از این بود که 1/92 درصد از افراد مورد مطالعه احساس نیاز به کمک داشتند و از بین آنها 2/76 درصد از کسی کمک گرفته اند درحالیکه از بین مراحل انجام یک تحقیق، بیش از همه در مرحلة یافتن اطّلاعات مرتبط (68درصد) به کمک نیاز داشتند. نتایج همچنین نشان داد که دانشجویان کمترین کمک را از کتابدار درخواست نموده اند (25 درصد) و علت آن را عدم توانایی کتابدار در کمک کردن دانسته اند. براساس یافته های حاصل از این بررسی میتوان عدم آشنایی کافی دانشجویان با توانائی و تخصّص کتابدار را به عنوان مهم ترین مانع بر سر راه کمکیابی دانشجویان از کتابدار دانست؛ که حلّ این مشکل مستلزم انجام اقدامات مؤثر براساس مطالعات و تحقیقات هدفمند و مفید میباشد.
