فناوری های آموزشی در یادگیری (فناوری آموزش و یادگیری سابق)

هدف از این پژوهش انجام فراتحلیلی بر مطالعات انجام شده در زمینه تاثیر یادگیری معکوس بر درگیرسازی و انگیزه تحصیلی یادگیرندگان بود. از بین پژوهش های انجام شده، 16 مطالعه وارد تحلیل شدند. مطالعاتی که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند، از طریق سایت مرکز اسناد و مدارک علمی ایران (مرکز پایان نامه های ایران)، و همچنین از طریق سایت های اینترنتی جهاد دانشگاهی، مگ ایران، ابسکو، ساینس دایرکت، سیج، جی استور، امرالد، اسپرینگر و وایلی-بلک ول گردآوری شدند. پس از بررسی ملاک های ورود و خروج مطالعات، داده ها با استفاده از نرم افزار Meta-analysis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد یادگیری معکوس بر انگیزه تحصیلی یادگیرندگان تأثیر معناداری دارد (اندازه اثر 157/0). همچنین یادگیری معکوس بر درگیرسازی یادگیرندگان تأثیر معناداری دارد (اندازه اثر 123/0). به طور کلی می توان گفت یادگیری معکوس منجر به افزایش درگیرسازی و انگیزه تحصیلی یادگیرندگان می شود. به طور کلی می توان گفت یادگیری معکوس منجر به افزایش درگیرسازی و انگیزه تحصیلی یادگیرندگان می شود. به طور کلی می توان گفت یادگیری معکوس منجر به افزایش درگیرسازی و انگیزه تحصیلی یادگیرندگان می شود.

پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی برنامه های آموزشی دوره ی پیش دبستان شبکه هفت سیما در دوران همه گیری کرونا انجام شد. این پژوهش با توجه به ماهیت خود از نوع کاربردی و از گونه تحقیق توصیفی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها از نوع کمی است. محقق در این تحقیق با روش تحلیل محتوا با شیوه تحلیلی-توصیفی به آسیب شناسی برنامه های آموزشی دوره پیش دبستان شبکه هفت سیماپرداخته است جامعه ی آماری تحقیق حاضر شامل تمامی برنامه های آموزشی دوره پیش دبستان شبکه هفت سیما درمدرسه تلویزیونی سال تحصیلی 1400-99 13است و نمونه با روش غیر تصادفی هدفمند از بین برنامه هایی که مختص حوزه تربیت علمی حرفه ای و تربیت اخلاقی-اجتماعیو تربیت اخلاقی-اجتماعی-حرفه ای بودند انتخاب شدند. . ابزار این پژوهش، چک لیست طراحی شده با توجه یه معیار های راهنمای برنامه جامع تربیت و یادگیری پیش دبستان(1400) می باشد .اعتبار این چک لیست با کمک آلفای کرونباخ 7/0 و روایی آن با کمک نظر صاحبنظران سنجیده شد. نتایج حاصل از این تحلیل نشان داد که حوزه ی تفکر با میانگین 4.49 بیشترین میزان تطابق و پس از آن حوزه ی هویت با میانگین 3.83 و حوزه ی زبانی با میانگین 3.58 کمترین میزان تطابق با معیار های راهنمای برنامه جامع تربیت و یادگیری پیش دبستان را دارند. هم چنین بررسیها نشان داد که محتوای برنامههای آموزشی دوره پیش دبستان شبکه هفت سیما در مولفههای تدوین اهداف آموزشی، اهداف جزئی، دقت و عدم تناقض با آسیب هایی همراه است.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش حضوری، مجازی و تلفیقی در انگیزش پیشرفت و رضایت تحصیلی دانش آموزان هنرستانی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی مقایسه ای بود و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر هنرستان های شهر ایرانشهر به تعداد 2200 نفر بود. از بین این دانش آموزان 400 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از آزمون انگیزش پیشرفت هرمنس(1977) و پرسشنامه رضایت از تحصیل شیخ الاسلامی و احمدی(1390) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس یک راهه و چندمتغیری انجام شد. نتایج نشان داد بین انگیزش پیشرفت و رضایت تحصیلی دانش آموزان هنرستانی شهر ایرانشهر در آموزش های مجازی، حضوری و تلفیقی تفاوت معنی داری وجود دارد؛ این تفاوت به گونه ای بود که میانگین نمرات انگیزش پیشرفت و رضایت تحصیلی برای دانش آموزان با آموزش تلفیقی به طور معناداری بیشتر از میانگین نمرات دو گروه مجازی و حضوری بود. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که آموزش تلفیقی می تواند برای هنرستان ها گزینه بهتری باشد.

با پیشرفت تکنولوژی در عصر حاضر روش های آموزش معمول تغییر کرده است. یکی از چالش های آموزشی کمبود محتوا و ابزارهایی است که علم آموزان را به شیوه ای فعالانه درفرآیند آموزش درگیر کند. مشارکت پائین علم آموزان در فعالیت های آموزشی و محدودیت های زمان و مکان، همچنین دشوار بودن درک دانشی که پایه انتزاعی دارد، همگی از چالش های پیش روی آموزش کنونی است. در غالب موارد دانش آموزان در فیزیک شهودی ضعیف هستند و نبود فرصت کافی تعامل با مفاهیم به صورت عملی در دنیای واقعی به این موضوع دامن می زند. یکی از راه حل های موثر در سیستم های فیزیکی با حجم گردش داده و اطلاعات بالا، به کارگیری متاورس است که آینده پر باری را نشان می دهد. ادغام تکنولوژی های به روز مثل واقعیت مجازی، واقعیت افزوده، واقعیت ترکیبی، هوش مصنوعی و محاسبات ابری به فعالیت های آموزشی در برقراری ارتباط دو سویه کمک شایانی است که بهره وری آموزش را بالا می برد. در مقاله حاضر با مروری بر تکنولوژی های نوین و اشاره به حوزه های آموزشی و برخی اصول مرتبط با روش های آموزش ، بینش بهتری به متعلمان حوزه تعلیم وتربیت برای طراحی آموزشی مبتنی بر فناوری ارائه می گردد.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش یادگیری الکترونیکی برانتقال آموزش به محیط کار در میان کارکنان دانشگاه هوایی شهید ستاری انجام پذیرفت. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان دانشگاه هوایی شهید ستاری درسال 1400-1401 تشکیل دادند که تعداد آن ها 700 نفر بود. نمونه آماری پژوهش نیز براساس جدول کرجسی و مورگان و نمونه گیری تصادفی ساده 248 نفر برآورد شدند. ابزار پژوهش نیز دو پرسشنامه استاندارد یادگیری الکترونیکی ویتکینز (2004) و پرسشنامه انتقال آموزش شمس مورکانی و عباسی کسانی (1395) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر در هر سه فرضیه تدوین شده نشان داد؛ ابعاد یادگیری الکترونیکی با هر سه عامل فردی، آموزشی و سازمانی انتقال آموزش به محیط کار در بین کارکنان دانشگاه هوایی شهید ستاری نقش تأثیرگذار و رابطه معناداری دارد یعنی آموزش های مذکور باعث افزایش عملکرد کارکنان شده است. بنابراین یادگیری الکترونیکی به عنوان شیوه نوین یاددهی – یادگیری، موجب شده تا میزان دستیابی به اهداف سازمانی و نتایج مورد انتظار بیشتر شود. دلیل این امر نیز انعطاف پذیری در یادگیری الکترونیکی می باشد. چراکه از طریق چنین آموزشی همه کارکنان می توانند در هر زمان و مکانی یاد گرفته و در محیط کار نیز عملکرد بهتری داشته باشند.

با پیشرفت فناوری های آموزشی، یادگیری مبتنی بر بازی به عنوان شاخه ای برای رشد یادگیری پدیدار شده و نظر یادگیرندگان زبان، مدرسین و پژوهشگران را نیز به خود جلب کرده است. بررسی و یا طراحی بازی های دیجیتالی با هدف یادگیری زبان به حوزه ی پژوهشی ویژه ای تبدیل شده است و با عنوان " بازی دیجیتالی مبتنی بر یادگیری زبان" (DGBLL) از آن صحبت می شود. در این مقاله با هدف مطالعه ی ارتباط بین امکانات آموزشی در بازی های دیجیتالی ویادگیری زبان های خارجی، ضمن بررسی پژوهش های جدید انجام شده در مورد تاثیر بازی های دیجیتالی بر روی یادگیری زبان، انواع بازی های دیجیتالی شناسایی شده مبتنی بر یادگیری زبان بررسی می شود. همچنین برخی از نظریه های یادگیری زبان و چگونگی استفاده از آن ها در یادگیری بر اساس بازی های دیجیتالی مورد مطالعه قرار می گیرد. سپس دستاوردهای پژوهش ها و توصیه های ارائه شده توسط محققین برای طراحی این نوع بازی ها بر یادگیری زبان بررسی می شود. در این مقاله محورهای زیر مورد مطالعه قرار گرفته است: 1-ابعاد نظری یادگیری زبان مبتنی بر بازی های دیجیتالی، 2- یافته های حاصل از تاثیر بازی دیجیتالی بر یادگیری زبان، 3- پیشنهادات ارائه شده توسط پژوهشگران برای طراحی مناسب تر بازی های دیجیتالی بر اساس یادگیری زبان . این بررسی به مدرسین و یادگیرندگان زبان ، جهت استفاده ی مناسب از بازی های دیجیتالی برای آموزش و یادگیری زبان کمک می نماید. همچنین این مطالعه می تواند برای طراحان بازی های دیجیتالی بومی، زمینه و الهام بخش طراحی بازی هایی با رویکرد یادگیری زبان های خارجی باشد، و نشان می دهد مباحث نظری یادگیری از چه جنبه هایی می تواند به طراحی و اجرای بازی ها برای یادگیری زبان کمک کند.