دولت پژوهی ایران معاصر (دولت پژوهی انقلاب اسلامی سابق)

انقلاب کبیر اسلامی ایران در حالی چهلمین سالگرد پیروزی خود را پشت سر گذاشت و قدم به دهه پنجم حیات خود گذاشت که اگرچه دشمنان مستکبرش گمان های باطلی در سر داشتند؛ اما دوستانش در سراسر جهان، امیدوارانه آن را در گذر از چالشها و به دست آوردن پیشرفتهای خیره کننده، همواره سربلند دیده اند. در چنین نقطه عطفی، رهبر حکیم انقلاب اسلامی با صدور «بیانیه گام دوم انقلاب» و برای ادامه این راه روشن، به تبیین دستاوردهای شگرف چهار دهه گذشته پرداخته و توصیه هایی اساسی به منظور «جهاد بزرگ برای ساختن ایران اسلامی بزرگ»»ارائه فرموده اند. «بیانیه گام دوم انقلاب» تجدید مطلعی است خطاب به ملت ایران و بویژه جوانان که بهم ثابه منشوری برای «دومین مرحله خودسازی، جامعه پردازی و تمدن سازی» خواهد بود و «فصل جدید زندگی جمهوری اسلامی» را رقم خواهد زد. این گام دوم، انقلاب را به آرمان بزرگش که ایجاد تمدن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمای (ارواحنافداه) است، نزدیک خواهد کرد.

یکی از منابع اصلی شناخت منابع قدرت نرم کشورها، اسناد فرادستی نظام سیاسی است که با بررسی و مداقه در آنها می توان رویکرد منابع قدرت را تبیین کرد. این مقاله می کوشد تا به بررسی منابع قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در اسناد فرادستی و به صورت موردی سند چشم انداز بیست ساله بپردازد. این مقاله با بهره گیری از روش توصیفی و تحلیل محتوای کمی سعی می کند به این سؤال پاسخ دهد که بیشترین برجستگی های منابع قدرت نرم در سند چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران کدامند و شامل چه مؤلفه هایی است. یافته های مقاله نشان می دهد که منابع سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و علمی برای تولید قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در افق ترسیم شده وجود دارد و در این میان، منابع فرهنگی با دارابودن 77/38 فراوانی، بیشترین برجستگی را در میان دیگر منابع قدرت نرم در سند چشم انداز دارد که در میان مؤلفه های فرهنگی، معنویت و ارزشهای دینی بیشترین رابطه را با قدرت نرم جامعه ایرانی در افق 1404 دارد. بعد از منابع فرهنگی، منابع سیاسی با 53/26، منابع اقتصادی با 44/22 و منابع علمی با 24/12 درصد فراوانی در مرتبه های بعدی قرار دارد. در میان منابع قدرت نرم سند چشم انداز، معنویت (34/54)، تولید ملی (56/19)، پایبندی به نظام سیاسی (21/15) و دانش و فناوری (86/10) بیشترین فراوانی را در میان منابع قدرت نرم دارد که می تواند قدرت نرم جامعه ایرانی در افق 1404 را افزایش دهد.

جریانات تکفیری همچون دیگر جریانات سیاسی تحت تأثیر  مبانی و مبادی فکری اولیه خود هستند و این مسئله به وضوح در کنشهای سیاسی آنها نمایان است. این در حالی است که پژوهشگران این حوزه معمولا در بررسی جریانات رادیکال کمتر به اینگونه مباحث توجه داشته و پژوهشهای خود را حول جامعه شناسی و مطالعات منطقه ای قرار می دهند. این تحقیق،  که به جریان تکفیر به صورت کلی (و نه یک جریان خاص) پرداخته به دنبال پاسخ به این سؤال است که مهمترین مبانی فلسفی مشترک در این جریانات چیست و این مبانی به چه صورتی در کنش سیاسی آنها اثرگذار است. در پاسخ به این سؤال، نگارنده با روشی توصیفی تحلیلی به تحلیل اسناد و کتابهای نظریه پردازان مهم این جریانات همچون ابن تیمیه می پردازد و درنهایت به این نتیجه می رسد که در مقام نظر، مذهبِ تکفیر با دیگر مذاهب اسلامی تفاوت جدی دارد و در عمل نیز روشها و راهبرد های آنها از سوی دیگر نحله های فقهی و کلامی طرد می شود؛ به عنوان مثال آنها در مبحث هستی شناسی تأکید زیادی بر رویکرد پوزیتویستی و تجربی می کنند. معرفت شناسی تکفیر نیز بشدت نقلی و ظاهرگرا است و در روش شناسی نظری بر توحید و در روش شناسی عملی نیز بر جهاد تأکید زیادی می کند.

شعر انقلاب اسلامی یکی از ابزارهای اصلی انتقال پیام امام خمینی (ره) به مردم بود و به موازات سیر تحولات نهضت، گام به گام توانست به پیش برود و در عرصه گفتمانی و تولید ادبیات انقلابی، در خط مقدم مبارزه با پهلوی قرار بگیرد. این نوشتار با نگاهی تاریخی و عینی به آثار شاعران انقلابی، به ردیابی خط سیر تحولات ادبی دوران مبارزه پرداخته و در پی بازشناسی هویت و جایگاه شعر انقلاب اسلامی در تولید ادبیات انقلابی و غلبه گفتمانی نهضت امام خمینی (ره) است. بازشناسی زمینه ها، سیر تطور، کارکردها و تنوع زبانی و محتوایی اشعار انقلابی نشان از آن دارد که اغلب این آثار پیرامون شخصیت، افکار و اندیشه سیاسی امام خمینی (ره) شکل گرفته است و در مقام قالب و ادبیات نیز، بیشترین الفت را با ذهن و زبان مردم دارد. از این رو از نظر محتوا التزام به ولایت فقیه (در هر دو ساحت نظری و مصداق خارجی) را می توان شاخصه اصلی شعر انقلاب اسلامی برشمرد چنانکه در شکل و قالب نیز مردمی بودن، وجه ممیزه این جریان شعری است.

تحلیل ساختار و محتوای وصیتنامه شهدا نشاندهنده منظومه فکری آنان قبل از کشته شدن است. این نوشته به دنبال تحلیل وصیتنامه 32 نفر از شهدای اطلاعات عملیات سپاه سیدالشهدای استان تهران در جنگ ایران و عراق است. پس از بررسی اولیه و ظاهری متن و محتوای این 32 وصیتنامه 9 تأکید اصلی و کلید واژه مهم آنها مشخص شد. سپس با تجزیه و تحلیل آماری این اصطلاحات با کمک نرم افزار spss در هر وصیتنامه و مقایسه آنها با دیگر وصیتنامه ها مشخص شد هر چند در نگاه اولیه و ظاهری ممکن است برخی از این متون شباهتها و نقاط اشتراکی داشته باشند که البته آن هم به دلیل گفتمان غالب آن مقطع تاریخی، عادی و طبیعی است؛ اما از نظر محتوایی با هم متفاوت است و فرضیه کپی برداری نویسندگان از روی وصایای هم و یا قرار دادن یک متن مشخص از سوی یگان برای نگارش رد می شود.

در عرصه منطقه ای، کشورها درصددند که همگرایی را با توجه ویژگیهایی که از آن برخوردارند تأمین کنند. کشورهای در جست و جوی اتحاد نیازمند برخورداری از مؤلفه های همگرایی چون، ژئوپلیتیک مشترک، دین مشترک، و... هستند؛ درغیرصورت روابط به واگرایی نیز سوق داده می شود. این واگرایی در میان سازمان همکاری اسلامی در روابط با جمهوری اسلامی ایران مشهود است. براین اساس این پژوهش به دنبال طرح این سؤال است که بر مبنای نظریه همگرایی کانتوری و اشپیگل، واگراییهای جمهوری اسلامی ایران و سازمان منطقه ای سازمان همکاریهای اسلامی بعد از انقلاب اسلامی چه عواملی را در بر می گیرد. فرضیه پژوهش به دنبال این است که رابطه جمهوری اسلامی ایران با سازمان همکاریهای اسلامی که دچار واگرایی قابل توجهی براساس اختلافات ساختاری، هویتی، رفتاری و... است براساس نظریه همگرایی کانتوری و اشپیگل با نقاط ضعف و قوت واگراییها عبارت است از: نبود تاریخ مشترک، قومیت متفاوت، نژاد، ساختار سیاسی و نوع نظام سیاسی متفاوت و هم چنین نوع نگاه متفاوت به تحولات منطقه ای و جهانی بررسی کند. روش پژوهش تحلیلی توصیفی است.