تعالی مشاوره و روان درمانی (آموزش، مشاوره و روان درمانی سابق)

هدف: پژوهش حاضر قصد دارد مدلی پیشنهاد کند که تاثیر متقابل تعهد زناشویی و رابطه عاطفی و جنسی را بر روابط فرازناشویی اینترنتی بررسی نماید. روش: 208 مسافر متاهل (121 مرد و 87 زن) به صورت در دسترس در ایستگاه راه آهن تهران انتخاب شدند.پرسشنامه های سطح پیشرفت روابط اینترنتی، پرسشنامه ارتباط جنسی اینترنتی، پرسش نامه ابعاد تعهّد، و دو خرده مقیاس رضایت از رابطه عاطفی و نارضایتی از رابطه جنسی از پرسش نامه رضایت از ازدواج تکمیل گردید. یافته ها: ارزیابی برازش مدل در نرم افزار EQS-6 انجام شده و مشاهده شد اثر تعهد زناشویی بر روابط فرازناشویی اینترنتی به صورت مستقیم و غیرمستقیم معنی دار نبود. تعهد زناشویی به طور مستقیم بر روابط زناشویی، و روابط زناشویی به طور مستقیم بر روابط زناشویی اینترنتی اثرگذار بودند. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که عوامل رابطه ای در گرایش به روابط فرازناشویی اینترنتی نقش پررنگ تری نسبت به عوامل اجتماعی و مذهبی دارند. همچنین محدودیت ها و پیشنهادها برای پژوهش های بعدی مورد بحث قرار گرفت.

هدف: پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مداخله ی پشگیری خانواده-محور مبتنی بر دلبستگی بر بهبود رابطه ی والد-فرزند، انگیزه ی پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی نوجوانان دچار اختلال سلوک (CD) در شهر اهواز بود. روش: طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با گروه کنترل و به روش تحلیل کواریانس چندمتغیره بود. جامعه ی پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانش آموزان دچار اختلال سلوک شهر اهواز بود که با روش نمونه گیری هدفمند، 30 دانش آموز دچار CD انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه مساوی درمان یا کنترل تخصیص یافتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس رفتار متعارض، آزمون انگیزه ی پیشرفت هرمنز و مقیاس هوش هیجانی ونگ-لاو هستند. برای گروه آزمایش، 11 جلسه ی 50 دقیقه ای هفتگی برنامه ی مداخله ی پیشگیری خانواده-محور مبتنی بر دلبستگی اجرا شد ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار آماری 25-SPSS انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله ی به کار رفته باعث کاهش میزان تعارض والد-فرزندی و افزایش انگیزه ی پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی دانش آموزان دچار CD می شود. نتیجه گیری: به طور کلی، می توان گفت که مداخله ی پشگیری خانواده-محور مبتنی بر دلبستگی برای کمک به دانش آموزان دچار CD، اثربخش است و توصیه می شود.

هدف:هدف از پژوهش تعیین اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی کنترل درد مزمن بر عملکرد روانی -اجتماعی زنان مبتلابه سرطان پستان بود. روش: نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون –پس آزمون بود. جامعه شامل زنان مراجعه کننده به بیمارستان ۷ تیر در سال1397( ۳۱۰۰ نفر ) بود. روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر گزینش و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل(۱۵نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه های درجه بندی درد مزمن (CPQ) ون کوروف، دورکین و لیریسک (۱۹۹۲)،کیفیت زندگی(SF-36) ویر و شربورن(۱۹۹۲) و علائم افسردگی گلد برگ(GDS)(۱۹۸۲ ) بود. گروه آزمایش در ۸ جلسه درمان ذهن آگاهی شرکت داده شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق کوواریانس( MANCOVA ) صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در نمرات عملکرد روانی- اجتماعی در پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد،(p<0/05). نتیجه گیری: درمان ذهن آگاهی کنترل درد مزمن بر سلامت روانی، نقش عاطفی، عملکرد اجتماعی، سرزندگی و درمان دردهای مزمن زنان مبتلا به سرطان پستان موثر بود.

هدف: هدف از این پژوهش،بررسی اثربخشی روان درمانی معنوی مذهبی بر افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی سربازان معتاد به مواد مخدر است. روش: پژوهش حاضراز نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت نیمه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه سربازان معتاد به مواد مخدر ساکن در شهر اصفهان بود. تعداد نمونه انتخابی در این پژوهش ۴۰ نفر بود که در هر گروه آزمایش و گواه ۲۰ نفر شرکت داشتند که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب گردید. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه ی کیفیت زندگی(SF36)، پرسشنامه ی افسردگی بک و پرسشنامه ی اضطراب بک گردآوری شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که راهبردهای معنوی و مذهبی در افزایش کیفیت زندگی تاثیر بسزایی دارد که در پی آن سلامت روان و عملکرد تکالیف روزانه افزایش می یابد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روان درمانی معنوی مذهبی بر افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی سربازان معتاد به مواد مخدر تاثیر معناداری داشته است.

هدف: پژوهش حاضر بررسی تاثیر امید درمانی بر افزایش سلامت روانی در سالمندان شهر تبریز بود. روش: روش این پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل 30 نفر از سالمندان شهر تبریز در سال 1397 بود. ابتدا از 80 نفر از افراد سالمند به صورت در دسترس آزمون سلامت روانی به عمل آمد؛ سپس 30 نفر از جامعه فوق که طبق معیار نقطه برش بالینی در سطح غیرنرمالی قرار داشتند (یک انحراف استاندارد پایین تر از میانگین)، انتخاب شدند. از این تعداد، 15 نفر برای گروه آزمایش و 15 نفر برای گروه گواه به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. امید درمانی طی 12 جلسه نود دقیقه ای، هر هفته یک جلسه اجرا شد. پس از اتمام جلسات پس آزمون روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. یافته ها: براساس نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس، بین میانگین نمره های پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: امید درمانی باعث افزایش سلامت روانی می شود. بنابراین شایسته است به منظور ارتقای کیفیت زندگی سالمندان، ارایه خدمات آموزشی و برنامه های ارتقاء دهنده امید با روش های مناسبی مانند یادگیری بر اساس حل مساله با مشارکت فعال افراد در فرآیند بحث با برنامه ریزی مدون انجام پذیرد.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تاثیر مداخلات خانواده محور بر سبک های فرزندپروری والدین و شادکامی نوجوانان دچار مشکلات رفتاری شهرستان مشهد انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان دوره متوسطه است که به مشکلات رفتاری مبتلا می باشند. انتخاب نمونه بر اساس فهرست وارسی نشانه های مشکلات رفتاری طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) و با روش در دسترس صورت گرفته است. در گروه آزمایش 15 دانش اموز از پایه های هفتم تا نهم قرار گرفتند و دانش آموزان و خانواده های آنها تحت آموزش و برنامه درمانی قرار گفتند. ابزراهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند (1991) و فرم کوتاه پرسشنامه شادکامی آکسفورد (2002) می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره استفاده شده است. یافته ها: یافته های به دست آمده حاکی از آن است که مداخلات خانواده محور بر کاهش استفاده از سبک فرزندپروری استبدادی و افزایش سبک قاطع در والدین و همچنین، افزایش شادکامی فرزندان موثر است. نتیجه گیری: با اصلاح روابط درون خانواده، می توان بخش مهمی از مشکلات رفتاری کودکان را تعدیل نمود.

هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه ارزیابی سطوح دینداری و ویژگی شخصیتی معلمان با کیفیت زندگی کاری بالا و پایین شهر تهران در سال 1396 بود. روش شناسی: روش پژوهش حاضر از نوع علّی-مقایسه ای بود. جامعه آماری کلیه معلمان شهر تهران بودند. نمونه آماری شامل 80 نفر از معلمان با کیفیت زندگی کاری بالا و پایین بودند که بر اساس نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه های، کیفیت زندگی کاری والتون (1973)، ویژگی های شخصیتی هگزاکو لی و همکاران (2005) و مقیاس دینداری خدایاری فرد و همکاران (1388) بود. تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار SPSS23 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس یک راهه) انجام پذیرفت. یافته ها: یافته ها نشان دادند که اگرچه میانگین هر سه مؤلفه "ارزیابی سطوح دینداری" معلمان دارای "کیفیت زندگی کاری بالا"، بیشتر از گروه دیگر برآورد شده است، اما این تفاوت در مؤلفه "عواطف دینی" محسوس تر از دو مؤلفه دیگر می باشد. نتیجه گیری: هم چنین یافته ها نشان می دهد معلمانی که دارای "کیفیت زندگی کاری بالایی" هستند در ویژگی شخصیتی: "برونگرایی"،"سازگاری" و "وظیفه شناسی" نمره بالاتری نسبت به معلمانی که از "کیفیت زندگی کاری پائینی" برخوردارند، به دست آورده اند و این در حالی است که میانگین "هیجان پذیری" آزمودنی هایی با "کیفیت زندگی بالا"، کمتر از گروه دیگر می باشد. از نظر "صداقت- فروتنی" و "گشودگی نسبت به تجربه" تفاوت قابل توجه ای بین دو گروه وجود ندارد.