تعالی مشاوره و روان درمانی (آموزش، مشاوره و روان درمانی سابق)

هدف: پژوهش حاضر با هدف رابطه منبع کنترل درونی و تاب آوری با خودتنظیمی در صاحبان نگهدارنده حیوانات خانگی شهر تهران در سال 1397 صورت گرفت. روش: روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه صاحبان نگهدارنده حیوانات خانگی در شهر تهران بودند که از این میان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 257 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس سه پرسشنامه استاندارد منبع کنترل درونی نوویکی و استریکلند (1973)، تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و خودتنظیمی میلر و براون (1999) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای هر سه پرسشنامه بالای 0.7 به دست آمد. همین طور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامه ها به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون، و رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین منبع کنترل درونی با خودتنظیمی صاحبان نگهدارنده حیوانات خانگی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین بین تاب آوری با خودتنظیمی صاحبان نگهدارنده حیوانات خانگی رابطه مثبت معنادار وجود داشت. نتیجه گیری: منبع کنترل درونی و تاب آوری پیش بینی کننده معنی دار خودتنظیمی صاحبان نگهدارنده حیوانات خانگی هستند.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سرمایه روانشناختی نوجوانان شهر تهران در سال 1397 بود. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش برحسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی آزمودنی ها بود. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموز دختر مقطع اول متوسطه بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای تعداد 30 نفراز دانش آموزان در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای آموزش مهارت های زندگی دیدند و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) استفاده شد. به منظور سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار این ضریب برای پرسشنامه بالای 0.7 به دست آمد. هم چنین به منظور سنجش روایی از روایی محتوا استفاده شد که برای این منظور پرسشنامه به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج آزمون فرضیه پژوهش نشان داد آموزش مهارت های زندگی، 7/19 درصد در تبیین خودکارآمدی، 2/23 درصد در تبیین امیدواری و 1/17 درصد در تبیین تاب آوری گروه آزمایش نقش داشته است. اما در خوش بینی گروه آزمایش موثر نبوده است (904/0=P). نتیجه گیری: نتایج کلی حاکی از آن بود آموزش مهارت های زندگی بر سرمایه روان شناختی نوجوانان موثر بوده است.

هدف: هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت شغلی بر اساس کیفیت زندگی کاری و کیفیت زندگی کارکنان بانک ملت می باشد. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود . جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان مرد بانک ملت شعب تهران ، در سال 1397 بودند .حجم نمونه 120 کارمند بود که با روش خوشه ای از 20 شعبه انتخاب شدند . ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رضایت شغلی مارتین جی گانون(1981) ، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1996) و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری ریچارد والتون (1973) بود . برای تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد بین کیفیت زندگی کاری و کیفیت زندگی با رضایت شغلی رابطه ی مثبت معنادار وجود داشت(p<0.05) . همچنین عوامل توسعه قابلیتهای انسانی ، یکپارچگی و انسجام اجتماعی ، وجود قانون گرایی در سازمان ، وابستگی اجتماعی زندگی کاری و سلامت روان، قادر به پیش بینی رضایت شغلی در سطح 95 درصد اطمینان بودند. نتیجه گیری: عوامل توسعه قابلیتهای انسانی ، یکپارچگی و انسجام اجتماعی ، وجود قانون گرایی در سازمان ، وابستگی اجتماعی زندگی کاری و سلامت روان بر رضایت شغلی موثر هستند.

هدف: این تحقیق با هدف تعیین اثربخشی مداخله چندوجهی لرن بر میزان استرس ادراک شده و سازگاری عاطفی زنان در شرف طلاق مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی انجام شد. روش شناسی: هدف تحقیق، کاربردی و روش گردآوری داده ها به صورت نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل 300 نفر از زنان در شرف طلاق که به اورژانس اجتماعی بهزیستی کشور مراجعه کردند، بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن (1983) در مقیاس 5 گزینه ای و ضریب پایایی 79/0، پرسشنامه سازگاری عاطفی بل (1961) در مقیاس 3 گزینه ای و ضریب پایایی 81/0 و هچنین برگزاری دوره درمانی لرن بود که طی 8 جلسه یک ساعت و نیمی برای گروه آزمایش برگزار شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره مانکوا و تحلیل کوواریانس تک متغیره آنکوا استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که مداخله چندوجهی لرن بر میزان استرس ادراک شده و سازگاری عاطفی زنان در شرف طلاق موثر بود؛ به طوری که موجب کاهش استرس ادراک شده (به میزان 6/41 درصد اثر) و افزایش سازگاری عاطفی در زنان در شرف طلاق (به میزان 37 درصد اثر) شد. نتیجه گیری: مداخله چند وجهی لرن بر میزان استرس ادراک شده و سازگاری عاطفی زنان در شرف طلاق موثر است.

هدف: این پژوهش باهدف بررسی نقش تعدیل کننده شفقت خود در رابطه ناگویی هیجانی بر دل زدگی زناشویی زنان ناسازگار انجام شد. روش : پ ژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی بوده و به روش همبس تگی اجرا شد. روش نمونه گیری پژوهش حاضرتصادفی چند مرحله ای خوشه ای بود و 103 شرکت کننده در پژوهش حاضر به پرسشنامه سازگاری زناشویی (اسپانیر،1976)، مقیاس ناگویی هیجانی (باگبی و همکاران،1994) و مقیاس دل زدگی زناشویی (پاینز،1996) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معناداری 05/0 با آزمون رگرسیون سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که ناگویی هیجانی بر دل زدگی زناشویی تأثیر مثبت معناداردارد و شفقت خود بر روی دل زدگی زناشویی تأثیر منفی معناداری دارد. همچنین در رابطه بین ناگویی هیجانی با دل زدگی زناشویی در زنان ناسازگار شفقت خود نقش تعدیل کننده دارد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شفقت خود در رابطه ناگویی هیجانی بر دل زدگی زناشویی نقش تعدیل کننده دارد. بر این اساس هرچه میزان شفقت خود در فرد بیشتر باشد اثرناگویی هیجانی بر دل زدگی زناشویی کمتر می شود.

هدف:هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاب آوری و اضطراب در بین والدین دارای فرزند معلول شهر تهران بوده که در سال تحصیلی 1397-1398 در تهران صورت گرفت. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر کلیه ی والدین دانش آموزان مدارس استثنایی(بعثت و میثم ) منطقه 2 تهران بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 196 نفر از والدین کودکان مدرسه استثنایی بود.ابزار مورداستفاده در پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب بک(1990) وپرسش نامه تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش از آمار توصیفی (فراوانی درصد، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس یک راهه).استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که بین نوع معلولیت (شنوایی، نابینایی، جسمی- حرکتی) با تاب آوری والدین مدارس استثنایی منطقه 2 آموزش وپرورش شهرتهران تفاوت وجود دارد. همچنین بین نوع معلولیت (شنوایی، نابینایی، جسمی- حرکتی) با اضطراب والدین مدارس استثنایی منطقه 2وآموزش وپرورش شهرتهران تفاوت وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمد حمایت اجتماعی همه جانبه، ارائه خدمات و امکانات توانبخشی و آموزشی از طرف ارگان های اجتماعی ضروری می باشد. هنگامی که این نوع حمایت ها در جامعه وجود داشته باشد، از یک طرف موجب رشد فرد معلول در جنبه های مختلف شده و از طرف دیگر به دلیل کم شدن وابستگی فرد معلول به خانواده، میزان استرس خانواده کمتر می شود که این امر خود به نوبه خود موجب سازگاری بیشتر در آنان می شود.

هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر تاب آوری و اضطراب مادران دارای فرزند کم بینا و نابینا مراجعه کننده به مراکز درمانی سنندج بود. روش: طرح پژوهش نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران دارای فرزند نابینا و کم بینا مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر سنندج در سال 1397-1398 بود. روش نمونه گیری استفاده شده نمونه گیری خوشه ای بود. ابزار مورداستفاده در پژوهش پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و پرسشنامه اضطراب بک است. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (نمودارها، جدول های توزیع فراوانی، شاخص های مرکزی(میانگین) و پراکندگی(انحراف معیار) استفاده شد و از روش های آمار استنباطی؛ آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره (انکوا) استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که آموزش ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر تاب آوری مادران دارای فرزند کم بینا و نابینا تأثیر داشت. همچنین آموزش ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر اضطراب مادران دارای فرزند کم بینا و نابینا تأثیر داشت. نتیجه گیری: آموزش ذهن آگاهی با توجه به اینکه به فرد این امکان را می دهد که به جای پاسخ غیرارادی به رویدادها با تأمل و تفکر پاسخ دهد؛ بر تاب آوری و اضطراب مادران دارای فرزند کم بینا و نابینا موثر است.