فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۱ تا ۴۰ مورد از کل ۱۵۶ مورد.
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تغییر ارتفاع پاشنه پا روی فعالیت عضلات منتخب (با تاکید بر پدیده هم انقباضی) و زاویه مفاصل در حرکت اسکات بود. دامنه حرکتی مفاصل و فعالیت عضلات دوقلو داخلی، درشت نئی قدامی، راست رانی، پهن داخلی، پهن خارجی، دو سر رانی، نیم وتری و باز کننده ستون فقرات 10 مرد فعال حین اجرای حرکت اسکات در چهار وضعیت ۰، ۲، ۳ و ۵ سانتی متری ارتفاع پاشنه پا جمع آوری شد. کاهش معناداری در فعالیت عضله درشت نئی قدامی با افزایش ارتفاع پاشنه مشاهده، در حالیکه میزان فعالیت سایر عضلات با تغییر ارتفاع پاشنه معنادار نبود. همچنین کاهش در هم انقباضی عمومی عضلات مفصل مچ پا در ارتفاع ۳ سانتی متری مشاهده شد که می تواند نشانه ای از کاهش فشار بر مفصل مچ پا در این وضعیت باشد. بنابراین، قرار گرفتن پاشنه پا در ارتفاع ۳ سانتی متری برای اجرای حرکت اسکات با اهداف توانبخشی و بدنسازی توصیه می شود، .
رابطة بین سفتی پا و کارایی چرخة کشش-انقباض در اجرای پرش عمودی زنان ورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
سفتی پا پارامتر اصلی در مدل جرم-فنر برای حرکت انسان است و ارتباط آن با موفقیت در برخی از عملکردهای ورزشی نشان داده شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط میان سفتی پا و کارایی چرخة کشش-انقباض در اجرای پرش های عمودی انجام شد. 12 اسکواش باز زن نخبه (سن 9/5 ±8/22 سال، وزن 37/3 ±62/60 کیلوگرم، قد 06/0 ±65/1 متر) داوطلب شرکت در این پژوهش شدند و آزمون هاپینگ با فرکانس 2/2 هرتز و دو پرش عمودی اسکات جامپ و کانترموومنت جامپ را انجام دادند. سفتی پا از داده های آزمون هاپینگ به دست آمد و با وزن آزمودنی ها نرمال شد و اختلاف ارتفاع دو پرش به عنوان شاخص کارایی چرخة کشش-انقباض در نظر گرفته شد. سفتی پای نرمال با اختلاف ارتفاع پرش ها رابطة معنادار مثبت نشان داد. بر اساس این یافته، افزایش سفتی پا می تواند به بهبود کارایی چرخه کشش-انقباض در پرش عمودی و حرکات مشابه منجر شود.
تأثیر سرعت های مختلف گام برداری بر کینماتیک راه رفتن افراد مبتلا به واروس زانو(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق حاضر بررسی پارامترهای زمانی- فضایی و زاویه واروس زانو هنگام راهرفتن با سرعتهای مختلف در جوانان مبتلا به واروس زانو بود. 81
آزمودنی مبتلا به واروس زانو درجه 3 و 81 آزمودنی سالم برای مشارکت در این تحقیق داوطلب شدند. متغیرهای مدتزمان استقرار، تابخوردن، حمایت
دوگانه، برداشتن یک گام، تواتر گامبرداری، طول قدم، زاویه واروس در لحظه تماس پاشنه، میانه استقرار و جداشدن پنجه در هنگام راهرفتن روی تردمیل با
به همراه 6 دوربین اپتوالکترونیک اندازهگیری motion analysis 888 و 828 درصد از سرعت خودانتخابی، با استفاده از سیستم سهبعدی ، سرعتهای 18
شدند. نتایج آزمونهای بینگروهی نشان داد که پارامترهای زمانی- فضایی گروه واروس مشابه با گروه سالم است. متغیرهای زاویه واروس زانو نیز مبین مقادیر
بالاتر در گروه واروس نسبت به گروه سالم بود، ولی اختلافات معنیدار نبود. نتایج آزمونهای درونگروهی نیز نشان داد که زاویه واروس زانو بهطورکلی با
افزایش سرعت بیشتر میشود که هیچکدام از تفاوتها معنیدار گزارش نشد. با توجه به نتایج بهدستآمده، افزایش سرعت راهرفتن موجب افزایش زاویه واروس
زانو میشود. ازاینرو راهرفتن با سرعتهای کمتر از سرعت راهرفتن عادی، احتمالاً میتواند راهکاری مناسب جهت کاهش بارهای واردشده به مفصل زانو و
پیشگیری از ابتلا به استئوآرتریت زودرس در جوانان مبتلا به واروس زانو باشد
مقایسه الگوی فعالیت الکتریکی عضلات منتخب درگیر در شوت سهگام هندبال بین نوجوانان و بزرگسالان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق حاضر مقایسه الگوی فعالیت الکتریکی عضلات اصلی درگیر در شوت سهگام هندبال بین دو گروه سنی نوجوانان و بزرگسالان بود. ده 23 سال( در این تحقیق مشارکت کردند. /55 2±/ 16 سال( و ده هندبالیست بزرگسال ) 69 /0±4/ هندبالیست نوجوان نخبه حاضر در لیگ باشگاههای کشور ) 69 آزمودنیها حرکت سهگام هندبال را مشابه با موقعیت مسابقه انجام دادند و فعالیت الکتریکی عضلات دوسر بازویی، سهسر بازویی، سینهای بزرگ و سهقسمت قدامی، میانی و خلفی عضله دلتوئید با استفاده از الکترومیوگرافی سطحی ثبت شد. پارامترهای مربوط به الگوی فعالیت الکتریکی عضلات شامل دادهها استخراج شد. )RMS( زمان، اوج و دامنه فعالیت و توالی انقباض از ریشه دوم مجذور میانگین نشان داد بین زمان، اوج و دامنه فعالیت الکتریکی عضلات در این دو گروه تفاوت معنیداری )P≥ 0/ استودنت برای دو گروه مستقل ) 05 t نتایج آماری وجود ندارد. درباب توالی انقباض هم هیچ الگوی مشابهی بین نوجوانان و بزرگسالان یافت نشد. به نظر میرسد که عواملی مثل تجربه زیاد ورزشکاران نوجوان، بهرهبرداری بهتر از عضلات و نزدیکبودن آنها به دوره نهایی بلوغ باعث فقدان تفاوت بین نوجوانان و بزرگسالان شده است
تأثیر نواربندی کشکک بر گشتاور سه بعدی مفاصل زانو و ران زنان مبتلا به سندرم درد کشککی-رانی طی مرحله اتکای دویدن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مکانیسم کاهش درد بیماران مبتلا به درد کشککی-رانی طی نواربندی کشکک به طور کامل مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر نواربندی کشکک بر گشتاور سه بعدی مفاصل ران و زانوی زنان مبتلا به درد کشککی-رانی طی مرحله اتکای دویدن بود. متغیرهای سینماتیکی و سینتیکی 14 زن دارای درد کشککی-رانی توسط پنج دوربین و یک صفحه نیروسنج ثبت شد. از معادلات دینامیک معکوس نیوتن-اولر جهت محاسبه گشتاور استفاده شد. آزمون تی زوجی برای مقایسه اوج گشتاور پیش و حین نواربندی کشکک استفاده شد. اوج گشتاور دورکننده زانو پس از نواربندی به طور معناداری کاهش یافت (بدون نواربندی: 44/0؛ نواربندی: 25/0 نیوتن متر بر کیلوگرم). مقادیر اوج گشتاور مفصل ران بین دو شرایط اختلاف معناداری نشان نداد. کاهش اوج گشتاور دورکننده زانو می تواند بیانگر مکانیسم کاهش درد حین نواربندی کشکک در افراد دارای درد کشککی-رانی باشد.
اثر خستگی عملکردی بر مکانیک فرود با استفاده از سیستم امتیازدهی خطای فرود (LESS)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
یکی از عواملی که الگوهای پرش-فرود را تحت تأثیر قرار میدهد خستگی است که از اجزای اجتنابناپذیر ورزش است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر خستگی
22 سال، وزن ± بود. 41 نفر از دانشجویان پسر )میانگین سنی 2 )LESS( عملکردی ناشی از فعالیت بر مکانیک فرود و ازطریق سیستم امتیازدهی خطای فرود
471 ( که 2 تا 1 جلسه در هفته ورزش میکردند، داوطلبانه در تحقیق حاضر مشارکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل ± 86/3±7/2 و قد 1
تقسیم شدند. اثر متغیر مستقل خستگی ناشی از فعالیت مشابه با وضعیت تمرین یا مسابقه )پروتکل خستگی عملکردی 8 ایستگاهی( بر متغیر وابسته مکانیک فرود
.)P<0/ مان ویتنی تجزیه و تحلیل شد ) 05 -U ازطریق پیشآزمون-پسآزمون بررسی شد. دادههای پژوهش با استفاده از از آزمون تی مستقل و آزمون غیرپارامتریک
و آسیب است. همچنین مشخص شد که اثر خستگی بر کاهش میزان فلکشن زانو )P=0/ نتایج مبین وجود ارتباط میان بروز خستگی و تضعیف مکانیک فرود ) 02
با توجه به یافتههای تحقیق حاضر، خستگی عملکردی ناشی از ورزش میتواند موجب .)P=0/ در لحظه اولین برخورد با زمین معنیدار بوده است ) 022
دگرگونساختن مکانیک فرود شود و احتمال وارد آمدن فشار به مفاصل اندام تحتانی، بهویژه زانو، و درنتیجه خطر وقوع آسیبدیدگی را در این مفاصل افزایش دهد
تأثیر یک دوره تمرین پلایومتریک در آب و خشکی بر برخی پارامترهای بیومکانیکی شنای پروانه در شناگران نخبه پسر 10 تا 14 سال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
ازآنجاکه در کسب رکورد بهتر در شنا مهارت شروع جایگاهی ویژه دارد، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر دو شیوه تمرین پلایومتریک در آب و خشکی بر
دو تکنیک استارت )گرب و تراک( شنای پروانه شناگران نخبه پسر انجام شد. 02 شناگر نخبه در دو گروه تمرین پلیومتریک در آب و خشکی تقسیم شدند.
متغیرهای عملکردی شناگران شامل توان بیهوازی دست و پا، رکورد 02 متر، زمان تماس سر با آب و زمان ادامه حرکت در آب، مسافت پرتاب از نقطه شروع
استارت تا نقطه تماس سر با آب و مسافت ادامه حرکت پساز ورود به آب با هر دو تکنیک استارت، تعداد دست و پا در 31 متر شنای پروانه بدون استارت و
انجام شد. MANOVA سرخوردن بود. تحلیل اطلاعات با آزمون
در گروه تمرین در آب تفاوت معنیداری در میانگین زمان تماس سر شناگران با آب در هر دو نوع تکنیک استارت گرب و تراک دیده شد. همچنین تفاوت
معناداری در میانگین تعداد دست، تعداد پا، تعداد دست و پای شناگران در شنای کامل پروانه در 31 متر شنا پساز یک دوره تمرین پلایومتریک در هر دو گروه
تمرینی مشاهده شد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر، تمرینهای پلایومتریک در هردو گروه آب و خشکی در افزایش و بهبود پارامترهای اندازهگیریشده مؤثر
است و استفاده از این تمرینها برای بهبود استارت شنا توصیه میشود
ارتباط ضرایب سفتی اندام تحتانی با چابکی در ورزشکاران راکتی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
سفتی، معیاری برای تعیین میزان خاصیت الاستیک بدن است و میزان بهینه آن برای الگوهای حرکتی مختلف متفاوت است. یکی از روشهای محاسبه سفتی استفاده
از مدل جرم-فنر است که کل پا را با یک فنر ساده خطی مدل میکند. هدف این مطالعه، محاسبه ضرایب سفتی اندام تحتانی و بررسی ارتباط آن با چابکی، به الگوی
08 کیلوگرم داوطلبانه /2±7/ 12 سال و میانگین وزن 4 /1±3/ حرکتی غالب ورزشهای راکتی، بود. 21 نفر از ورزشکاران راکتی مرد سطح اول کشور با میانگین سن 7
در این پژوهش مشارکت کردند. ضرایب سفتی پا و عمودی برای مشارکتکنندهها حین انجام دو حرکت دویدن روی تردمیل و پرشهای عمودی متوالی محاسبه
8 تحلیل شد. در این مطالعه ارتباط / شدند و ارتباط آنها با زمانهای بهدستآمده در آزمون چابکی، با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون در سطح معناداری 82
معناداری بین متغیرهای تحت مطالعه به دست نیامد که ممکن است بهعلت اثر متضاد سفتی مفاصل مچ و زانو بر عملکرد باشد. این موضوع نیازمند بررسی مجزای
سفتیهای مفاصل است
ارتباط عوامل بیومکانیکی و تکنیکی منتخب با شاخصهای موفقیت مرحله جهش در اجرای پرش طول ورزشکاران نخبه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مرحله جهش مهمترین مرحله در اجرای پرش طول است. هدف این تحقیق سنجش ارتباط بین متغیرهای مختلف با موفقیت جهش بود. 37 اجرا از هشت 7 متر، که در مسابقات دوومیدانی داخل سالن بزرگسالان آسیا در تهران حضور داشتند، با فرکانس 300 /68±0/ ورزشکار مرد پرش طول با میانگین رکورد 28 هرتز فیلمبرداری شد. پنج متغیر سرعتی، پنج متغیر تکنیکی، چهار متغیر مرتبط با قدرت و یک متغیر آنتروپومتریک با استفاده از نرم،افزار تحلیل حرکت محاسبه شدند. کسب سرعت عمودی بیشتر و افت کمتر سرعت افقی دو ملاک موفقیت جهش در نظر گرفته شدند و روابطشان با دیگر متغیرها ازطریق تحلیلهای 0 تعیین شد. ضرایب همبستگی تعدادی از متغیرهای هر چهار گروه، با ملاکهای موفقیت جهش بهلحاظ / رگرسیونی و همبستگی تعیین شد. سطح معناداری 05 آماری معنادار بود. این متغیرها به همراه برخی متغیرهایی که در تحلیل همبستگی ارتباط معنادار نشان نداده بودند، وارد معادلات رگرسیونی شدند. یافتههای این تحقیق، بر نقش غالب تکنیک و سرعت تأکید کرد و اثرگذاری ویژگیهای فردی را بر موفقیت جهش نمایان کرد. همچنین قدرت اکسنتریک اکستنسورهای زانو مهمترین عامل قدرتی در اجرای این عملکرد تشخیص داده شد
تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر برخی پارامترهای بیومکانیکی استخوان ران موش های صحرایی نر مسن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر برخی پارامترهای بیومکانیکی استخوان ران موش های صحرایی نر مسن بود. بیست سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 20 ماهه (میانگین وزن 4/15±5/360 گرم) به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (10=n) و کنترل (10=n) تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت هشت هفته، هر هفته پنج روز و روزی 60 دقیقه با سرعت 28 متر بر دقیقه روی نوارگردان می دویدند. پس از خارج کردن استخوان ران آزمودنی ها، از آزمون فشار مکانیکی خمش سه نقطه ای برای تعیین تغییرات سختی، انرژی شکست، قدرت و درصد تغییر شکل استخوان استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که هشت هفته تمرین استقامتی بر سختی، قدرت، انرژی شکست و درصد تغییر شکل استخوان ران موش های نر سالمند تأثیر معنا داری ندارد که دلیل این امر ممکن است ناشی از سن و جنس آزمودنی و همچنین پروتکل تمرین باشد؛ بنابراین پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.
تأثیر تکلیف دوگانه در شرایط دستکاری سیستم های حسی بر تعادل ایستای افراد بینا و نابینا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر دستکاری سیستم های حسی در شرایط تکلیف مجرد و دوگانه بر تعادل افراد نابینا و بینا بود. بدین منظور 12 نفر فرد نابینا (68/4±08/25) و 12 نفر بینا(33/5±67/22) به صورتی که از لحاظ برخی از ویژگی های آنتروپومتریک با هم مطابقت داشته و هیچگونه بیماری یا نا هنجاری نداشتند از بین دانشجویان دانشگاه های تهران انتخاب و در این تحقیق شرکت کردند. در این تحقیق 6 بار از هر آزمودنی آزمون تعادل به وسیله دستگاه تعادل سنج بایودکس به عمل آمد، 3 مرحله در شرایط تکلیف مجرد و 3 مرحله در شرایط تکلیف دوگانه (انجام همزمان تکلیف شناختی یاد آوری زنجیره اعداد تصادفی ). طی هر کدام از مراحل یکی از سیستم های حسی دستکاری شد( بدون دستکاری، دستکاری سیستم دهلیزی، دستکاری سیستم حسی پیکری). هر مرحله از آزمون شامل 3 کوشش 20 ثانیه ای بود که در نهایت میانگین نوسانات کلی هر آزمودنی به عنوان متغیر وابسته ثبت شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد افراد بینا در همه مراحل، تعادل بهتری نسبت به آزمودنی های نابینا داشتند. اما این تفاوت تنها در مرحله دستکاری سیستم دهلیزی معنادار بود(05/0≥P). همچنین نتایج نشان داد تکلیف دوگانه بر تعادل افراد نابینا تأثیری نداشت ولی در افراد بینا ، در مرحله بدون دستکاری، تعادل تحت تأثیر تکلیف دوگانه کاهش یافت(002/0=P). از دیگر نتایج این تحقیق این بود که در افراد بینا و نابینا تحت تأثیر دستکاری سیستم های حسی ، میزان نوسانات هنگام حفظ تعادل ایستا افزایش می یابد. اما تعادل افراد بینا تحت تأثیر دستکاری سیستم دهلیزی کاهش نیافت. بیشترین تأثیر حین دستکاری سیستم حسی پیکری مشاهده شد. همچنین با افزایش دشواری تکلیف تعادلی( دستکاری سیستم های حسی) ، تکلیف دوگانه موجب تداخل در این تکلیف نشد. بنابراین به نظر می رسد افراد بینا و نابینا مکانیسم های متفاوتی در حفظ تعادل دارند.
اثر الگوی ترجیح جانبی چشم و دست ، تکلیف و سطح مهارت بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف این تحقیق بررسی اثر الگوی ترجیح جانبی چشم و دست، تکلیف و سطح مهارت بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز بود. جامعه آماری این پژوهش بازیکنان تنیس روی میز شهر تهران بودند که بعد از تعیین دست و چشم برتر 48 بازیکن با میانگین سنی (08/3 ±) 85/23 سال انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 4 گروه (همسوی ماهر، دگرسوی ماهر، همسوی مبتدی و دگرسوی مبتدی) قرار گرفتند. پرسشنامه دست برتری آنت با روایی 80 درصد و پایایی 86 درصد و کارت سوراخ دار برای تعیین چشم و دست برتر بازیکنان استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس عاملی ترکیبی نشان داد که اثر متقابل تکلیف و الگوی ترجیح جانبی بر متغیر دقت و الگو معنادار نبود (05/0 P>). همچنین، نتایج نشان داد که اثر متقابل تکلیف و سطح مهارت بر متغیر دقت معنادار نبود (05/0 P>) ولی بر الگو معنادار بود (05/0 P≤). به علاوه، نتایج نشان داد که اثر متقابل تکلیف، الگوی ترجیح جانبی و سطح مهارت بر متغیر دقت و الگو نیز معنادار نبود (05/0 P>). با توجه به نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد الگوی ترجیح جانبی در اجرای مهارت های فورهند و بکهند رشته تنیس روی میز مهم نباشد. می توان گفت که این عامل در سطوح مورد مطالعه تحقیق حاضر اثری نداشت؛ ولی شاید در سطوح بالا با تجربه زیاد اثر داشته باشد و یا با ارزیابی های دقیق تر کینماتیکی اثرات معنی داری دیده شود که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد..
تأثیر کفش ورزشی با زیره نانوسیلیکا بر بارگیری عمودی و بزرگی نیروی های عمودی و قدامی-خلفی عکس العمل زمین در فاز اتکای دویدن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
استفاده از مواد جدیدفناوری نانو در زیره کفش که بتواند بر نیروهای عکس العمل زمین در فاز اتکای دویدن تأثیر بگذارد هنوز بررسی نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کفش ورزشی با زیره کامپوزیت نانوسیلیکا و ترموپلاستیک الاستومربر میانگین نیروی های فعال، غیرفعال، پیش روندگی، ترمزی و بارگیری عمودی در مقایسه با کفش ورزشی با زیره پلی وینیل کلراید (پی وی سی) در فاز اتکای دویدن است. 15 آزمودنی مرد پس از پوشیدن دو نوع کفش با زیره های کامپوزیت نانو و پی وی سی با سرعت 2/0 ±5/3 متربرثانیه روی تخته نیروسنج دویدند. میانگین نیروی عمودی و قدامی-خلفی عکس العمل زمین و بارگیری عمودی، با استفاده از آزمون تی همبسته تجزیه و تحلیل شد (05/0α£).میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، پیش روندگی و بارگیری عمودی در کفش کامپوزیت نانو به طور معنا داری بیشتر از کفش پی وی سی بود (05/0α£). همچنین میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، پیش روندگی و بارگیری عمودی هنگام استفاده از کفش کامپوزیت نانو به ترتیب 7/0%، 74/3%، 09/2% و 06/6% افزایش پیدا کرد. استفاده از نانو ذرات سیلیکا با ایجاد سختی A70 در زیره کفش کامپوزیت نانو در مقایسه با کفش پی وی سیبا سختی A65 افزایش معنا دار میانگین نیروی عمودی عکس العمل زمین و میانگین نیروی پیش روندگی را در پی داشت. این افزایش ممکن است به دلیل خاصیت استحکام کششی ایجادشده در زیره کفش توسط نانو ذرات سیلیکا باشد که می تواند اجرای ورزشی را نیز بهبود بخشد. با وجود این، افزایش بارگیری عمودی در اثر استفاده از این نوع کفش ممکن است دوندگان را مستعد آسیب های حاصل از دویدن کند.
اثر هشت هفته تمرینات قدرتی بر تعادل ایستا و پویای مردان سالم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از اجرای این تحقیق بررسی تأثیر تمرینات قدرتی بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند سالم بود. 24 مرد سالمند که همگی از سلامت عمومی برخوردار بودند، بدون سابقة زمین خوردن، به دو گروه تمرین قدرتی (12 نفر با میانگین و انحراف استاندارد سنی 96/6± 2/59 سال، وزن 3/5± 5/74 کیلوگرم، قد 2/6 ± 41/172 سانتی متر) و کنترل (12 نفر با میانگین و انحراف استاندارد سنی 68/5 ± 6/63 سال، وزن 7 ± 6/77 کیلوگرم، قد 3/7 ± 4/173 سانتی متر) تقسیم شدند. تعادل ایستا با چشمان باز و بسته از طریق آزمون شارپند رومبرگ (پایایی با چشم باز 91/0 – 90/0 و چشم بسته 77/0 – 76/0) و تعادل پویا به وسیلة آزمون زمان برخاستن و رفتن (پایایی: 99/0) قبل و بعد از دوره تمرینی اندازه گیری شد. گروه تمرینی یک دورة تمرین قدرتی هشت هفته ای (هفته ای دو جلسه) از هشت گروه عضلانی را به انجام رساندند. در این مدت گروه کنترل به فعالیت های روزانة خود مشغول بود. برای تعیین اختلاف بین پیش آزمون و پس آزمون بین گروهی، از ANOVA با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 P≤ استفاده شد. تجزیه وتحلیل آماری از طریق نرم افزار 16 SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد با اینکه تعادل ایستا در وضعیت چشم باز از طریق تمرین قدرتی دستخوش تغییرات شد (06/0=P)، اما این تغییرات در سطح 05/0 P≤ معنادار نبود. تعادل ایستا در وضعیت چشم بسته و تعادل پویا نیز تغییرات معناداری نشان نداد (به ترتیب 287/0= P و 133/0=P). گروه کنترل نیز در بخش تعادل ایستا با چشمان باز و بسته و تعادل پویا تغییرات معناداری از خود نشان نداد (به ترتیب 932/0= P، 237/0 = P و 408/0 = P). نتایج این تحقیق نشان داد که تمرین قدرتی در مدت هشت هفته تأثیر معناداری بر تعادل ایستا و پویای سالمندان ندارد.
تحلیل پارامترهای بیومکانیکی پرتاب آزاد موفق و ناموفق در بسکتبالیست های حرفه ای(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف اصلی این تحقیق بررسی پارامترهای بیومکانیکی اندام فوقانی بسکتبالیستها حین پرتابهای آزاد موفق و ناموفق بود. ششنفر (میانگین و انحراف از
22 ) از بسکتبالیستهای حرفهای که در سوپرلیگ بسکتبال فعالیت داشتند با کسب رضایت در آزمون مشارکت کردند. جهت ثبت سینماتیک ±2/ معیار سنی 90
استفاده ME6000 T در فرکانس 249 هرتز و جهت ثبت فعالیت الکتریکی از دستگاه الکترومایوگرافی 16 Casio zr- حرکت از دو دوربین پرسرعت 200
مشاهده کردیم که سرعت زاویهای .)p ≤ 9/ شد. از آزمون آماری ویلکاکسون جهت بررسی اختلافات معنیدار بین پرتابهای موفق و ناموفق استفاده شد ) 90
نیز فلکشن )p ≤ 9/ و شانه ) 922 )p ≤ 9/ مفاصل مچ ) 990 .)p ≤ 9/ مفصل مچ در لحظه رهایی توپ بهطور معناداری در پرتابهای موفق بیشتر بود ) 920
در پرتابهای موفق فلکشن کمتری نسبت به پرتابهای ناموفق داشت. نتایج نشان )p ≤ 9/ بیشتری در پرتابهای موفق نشان دادند؛ درحالیکه آرنج ) 992
در پرتابهای موفق بهطور معناداری بیشتر از پرتابهای ناموفق بود. سطح زیر منحنی پتانسیل )p ≤ 9/ و آرنج ) 994 )p ≤ 9/ دادند جابهجایی زاویهای مچ ) 924
الکتریکی هر سه عضله فلکسور کفدستی زند اعلی، سهسر بازو و دلتوئید قدامی در پرتابهای موفق بیشتر از پرتابهای ناموفق بود، اما تنها اختلاف معنیدار
در نگاه کلی، میتوان گفت افزایش در سرعت زاویهای مچ دست و میزان فعالیت عضله .)p ≤ 9/ در سطح زیر منحنی عضله سهسر بازویی مشاهده شد ) 924
سهسر بازویی در موفقیت پرتابهای آزاد تأثیر داشتهاند
تأثیر نوع کفش بر جذب شوک در دختران با کف پای صاف حین راه رفتن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
افراد با کف پای صاف با مشکلات ناشی از نیروهای افزایش یافته به ویژه در ناحیة قوس میانی پا، داخل جلوی پا و انگشت شست مواجه هستند. پژوهش های پیشین نشان داده اند کفش ناپایدار، پا را در معرض نیروی اعمالی کمتری قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسةسرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیة کف پا در بین کفش ناپایدار و کنترل در دختران با کف پای صاف حین مرحلة اتکای راه رفتن بود. 16 دختر با کف پای صاف با میانگین جرم 1/6 ± 99/56 کیلوگرم، قد 9/3 ±96/161 سانتی متر و شماره پای 6/0± 43/38) انتخاب شدند. از آزمودنی ها خواسته شد با سرعت مورد نظر روی فوت اسکن که در وسط مسیر حرکت 12 متری جایگذاری شده بود، به طور تصادفی با هر دو کفش راه بروند. حداکثر سرعت بارگذاری و ضربه در هفت ناحیة کف پای راست حین مرحله اتکا اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد کفش ناپایدار در حداکثر سرعت بارگذاری در نواحی شست 38%، انگشتان 109%، داخلی جلوی پا 40%، خارجی جلوی پا 3% و پاشنه 212% افزایش معنادار یافت. علاوه براین، افزایش معنادار حداکثر ضربه در انگشتان کوچک 61%،میانی پا 42% وپاشنه 21% در مقایسه با کفش کنترل مشاهده شد. با وجود این، حداکثر ضربه در ناحیة داخلی جلوی پا در کفش ناپایدار 17% کاهش معنا دار یافت. استفاده از کفش ناپایدار می تواند سرعت بارگذاری را افزایش دهد؛ بنابراین، نمی توان این کفش ها را برای جذب شوک در افراد با کف پای صاف توصیه کرد.
مقایسه زمان تأخیری شروع به فعالیت عضلات مورب پهن داخلی و پهن خارجی پای غالب کاراته کاران در دو تکنیک زنکوتسوداچی و مواشی گری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
کاراته بهعنوان یکی از مشهورترین هنرهای رزمی در دو بخش کاتا و کومیته انجام میشود) 1(. به هنگام انجام تکنیکهای مختلف این رشته ورزشی از عضلات
و مفاصل مختلفی از جمله عضله چهارسر رانی )عضله اکستنسوری زانو( و مفصل زانو استفاده میشود. هدف این تحقیق مقایسه زمان تاخیری شروع به فعالیت
عضلات مورب پهن داخلی و پهن خارجی به هنگام اجرای دو تکنیک مواشیگری و زنکوتسوداچی بود. فعالیت عضلات مورب پهن داخلی و پهن خارجی
11 ( و توسط دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد. پس از پردازش / حین اجرای دو تکنیک در پای غالب بیست ورزشکار زن سالم کاراتهکار نخبه )میانگین سنی 8
دادهها و تعیین زمان تأخیری شروع فعالیت عضلات، نتایج با استفاده از روشهای آماری تحلیل واریانس برای طرحهای مختلط بینگروهی و درونگروهی در
5 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عضله مورب پهن داخلی در تکنیک زنکوتسوداچی در کاتاکاران نسبت به کومیتهکاران زودتر / سطح معناداری 50
وارد عمل میشود
اثر خستگی موضعی عضلات چهارسر رانی بر فعالیت الکترومایوگرافی برخی عضلات اطراف زانو در مرحلة استانس راه رفتن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف این پژوهش، تعیین تأثیر خستگی موضعی عضلات چهارسر ران بر پارامترهای الکترومایوگرافی مرحلة استانس راه رفتن بود. به این منظور 12 مرد فعال (سن 27/2±5/24 سال، وزن 61/4±8/75 کیلوگرم، قد 46/6±6/178 سانتی متر) انتخاب شدند. برای ایجاد خستگی عضلات چهارسر ران از دستگاه Leg extension با بار 50 درصد یک تکرار بیشینه استفاده شد. فعالیت الکترومایوگرافی سطحی عضلات راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسررانی، نیم وتری، دوقلوی داخلی و درشت نیی قدامی هنگام راه رفتن قبل و بعد از اجرای پروتکل خستگی ثبت شد. از روش آماری t همبسته برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد بعد از خستگی موضعی، فعالیت عضلات مورد بررسی در مرحلة استانس راه رفتن کاهش یافته است. از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که خستگی عضلات چهارسر ران با کاهش فعالیت دیگر عضلات و به ویژه همسترینگ همراه است که ممکن است سبب کاهش ثبات مفصل زانو در مرحلة استانس راه رفتن و در نتیجه احتمال آسیب دیدگی مفصل زانو شود.
بهینه سازی الگوی شوت روی پای فوتبال براساس سرعت توپ(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
از تحلیلتکنیکورزشکاراننخبهواستخراجپارامترهایسینماتیکوسینتیک به عنوان روشی برای تعیین الگوی تکنیک بهینه یاد می شود.هدف این مطالعه، یافتن الگوی بهینه شوت فوتبال بر اساس حداکثر سرعت شوت با استفاده از مدل سازیدینامیکیبر اساسروابطحاکمبرحرکتبود. مزیت این روش در مقایسه با روش های تجربی، امکان تغییر تک تک متغیرها، کم هزینه بودن و اجرای مدل برای دفعات بسیار زیاد بود. طبق نتایج پژوهش، علی رغم وجود اختلاف معنا دار در الگوی حرکتی هر سه مفصل بررسی شده، بین شوت بهینه و شوت آزمودنی ها و افزایش 5/62% در سرعت شوت، شباهت الگوی حرکتی شوت بهینه با مطالعات تجربی گذشته و بررسی گشتاورهای ایجاد شده در مفاصل، نشان دهنده قابل اجرا بودن این الگو برای انسان و صحت حل بهینه است. به کمک مدل ساخته شده در این مطالعه می توان با مداخله به موقع اندام ها و عضلات در حرکت، گشتاور وابسته به حرکت را در اندام دور از تنه تا حدی که مفاصل بتوانند گشتاور ایجاد شده را تحمل و به توپ منتقل کنند، افزایش داد؛ بنابراین، لازم است عضلات تقویت شوند و هماهنگی عصبی عضلانی نیز افزایش یابد. در نهایت، باید گفت این مدل به عنوان یک ابزار می تواند در اختیار مربیان قرار گیرد تا به کمک آن الگوی بهینه حرکت هر فرد را به صورت اختصاصی به وی آموزش دهند.
تأثیر یک دوره برنامه تمرین تعادلی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه بر تعادل سالمندان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیرات سه شیوه تمرینی تکلیف منفرد، تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بر تعادل افراد سالمند بود. شرکت کنندگان در این تحقیق 36 نفر از سالمندان بالای 65 سال واجد شرایط شهر کرمان بودند که بر اساس نمره پیش آزمون برگ به طور تصادفی به 3 گروه 12 نفری، تقسیم شدند. گروه های تمرینی شامل گروه تمرین تکلیف منفرد، گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بود. گروه تجربی تمرینات را به مدت 4 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسه تمرینی 45 دقیقه بود. از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنادار 05/0≥p برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه های تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و همچنین تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر تفاوت معناداری وجود دارد (به ترتیب 008/0 P = و 000/0 P =)، ولی بین گروه های تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری مشاهده نشد (149/0=P). در مورد آزمون TUG در شرایط تکلیف دوگانه مشخص شد که بین گروه های تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت، تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر و گروه های تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری مشاهده شد (به ترتیب 035/0 P= و 033/0 P = و 000/0 P =). به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات تعادلی تکلیف منفرد و دوگانه موجب بهبود عملکرد تعادلی در بین افراد سالمند شد، ولی افرادی که به روش تکلیف دوگانه تمرین کردند، در هر دو شرایط تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه عملکرد بهتری داشتند.