پدیده ارتباطات در جوامع امروزی به گونه ای با زندگی انسانها در آمیخته و با برداشتن فاصله ها آنها را به هم نزدیک کرده است که به تعبیری ، گویی همه انسانها در یک دهکده جهانی زندگی می کنند . با عنایت به اینکه از سویی ابزار ارتباطی ، به عنوان وسیله انتقال و تقریب افکار ، ترویج فرهنگ ، گسترش علوم و تکنولوژی و وسیله آشنا شدن با برنامه دولتها در سطح ملی و بین المللی است و از سوی دیگر ، نوع بشر به علت حس کنجکاویش پیوسته خواهان این است که از جریانات و رخدادهای پیرامونش آگاه شود و از دانش زمان خویش سود جوید، امروزه رشد و توسعه و تحول اجتماعی بدون داشتن ارتباطات گسترده و پویا امکان پذیر نیست . پست به عنوان یک عامل پیوند دهنده انسانها و یک جریان ارتباطی مطمئن و ارزان از دیرباز در خدمت بشر بوده و همواره همگام با پیشرفتهای فنب کوشیده است تا بیش از پیش عامل پیوند خود را افزایش دهد ، فواصل را از میان بردارد و سرانجام زمینه های تسعه و بهبود را فراهم آورد و با گسترشی که داشته است تا حدودی نقش اساسی و واقعی اش را به همگان بنمایاند . باتوجه به اینکه پست همواره یک عامل اتحاد مردم و یک وسیله اداری و ارتباطی با خارج و یک عامل توسعه اقتصادی در زمینه های بازرگانی ، عمرانی و بازسازی کشورها و امور مالی و دارایی و یک عامل توسعه فرهنگی است و با توجه به اهمیت خاص و نقش عمده و رسالتهایی که به عهده دارد ، در بسیاری از کشورها از جمله کشور ما کاملاً شناخته نشده و خدمات کافی و لازم را به مردم عرضه نمی کند.
نظریه پردازان مدیریت با استقراض کلمه « آنتروپی » از ترمودینامیک ، بر توسعه و گسترش مؤسسات برای جلوگیری از مرگ تدریجی آنها تأکید کرده اند. توسعه و گسترش مؤسسات ، به هر شکل ، مستلزم سرمایه گذاری است که ناچار باید از طریق تأمین منابع مالی لازم تحقق پذیرد . در مدیریت مالی از دو نوع منبع مالی نام برده می شود. منابع مالی از داخل مؤسسه و منابع مالی خارج از مؤسسه . اخذ وام از بانکها ، صدور سهام جدید در شرکتها و خرید نسیه مواد و ماشین آلات ، مثالهایی از تأمین منابع مالی مورد نیاز از خارج از مؤسسه است. آلات ، مثالهایی از تأمین منابع مالی مورد نیاز از خارج از مؤسسه است. استفاده از ذخایر ، استهلاک داراییهای ثابت ، کاهش داراییهای جاری و فروش داراییهای ثابت اضافی و عدم تقسیم سود ، مواردی از تأمین منابع مالی از داخل مؤسسه است. تأمین منابع مالی به هرکدام از دو صورت بالا ، هزینه ها و آثاری را به دنبال خود دارد که مؤسسه را اخذ تصمیم در مورد انتخاب هر کدام از منابع تأمین مالی ناگزیر می نماید . هرگاه که هزینه ها و آثاری نهایی تأمین منابع مالی مورد نیاز از بازدهی نهایی سرمایه گذاریها بیشتر باشد ، از سرمایه گذاری مورد نظر صرف نظر خواهد شد . به عبارت دیگر، نظریه کارآیی نهایی سرمایه پیشنهاد می کند که سرمایه گذاریها از منابع مالی مورد نظر تا انجا ادامه یابد که هزینه نهایی سرمایه ، معادل بازدهی نهایی سرمایه گذاری باشد . « عدم تقسیم سود » یکی از منابعی است که هزینه کمتری را برای مؤسسه دارد ولی استفاده از آن برای مؤسسه آثار زیادی دارد که کاربرد آن را به عنوان یک منبع مالی محدود می سازد ، مثلاً عده ای از خریداران سهام انتظار دارند در پایان سال به آنها سود سهامی پرداخت شود تا از محل آن بخشی از امور زندگی خود را بگذرانند و یا دولتها در جهت حمایت از سرمایه گذاران اقلیت در شرکتها قوانینی را وضع و اجرا می کنند که مدیران ناگزیر از تقسیم مقداری از سود سالانه هستند. در چنین وضعیتی « تقسیم » و یا « عدم تقسیم » سود ، آثاری را بر ارزش سهام باقی می گذارد که به نوبه خود در ارزیابی « هزینه تأمین منابع مالی از طریق سود تقسیم نشده » موثر واقع می شود . با توجه به این مطالب ، مسائلی در خط مشی و سیاستهای تقسیم مطرح می شود که عبارتند از : - شناخت و تعریف و چگونگی محاسبه سود - مقررات و قوانین حاکم بر تقسیم سود در ایران - محدودیتها و عوامل موثر بر تعیین خط مشی تقسیم سود - چگونگی تقسیم سود - نظریات صاحبان نظر در مورد اثر تقسیم سود بر ارزیابی سهام در بازارهای مختلف پول و سرمایه - طریقه پرداخت سود سهام نوشتار حاضر تحقیقی کتابخانه ای است که در تحریر آن از کتابها و مقالات متعددی ، که در این زمینه با عنوانهای Earnings Dividend Policy نوشته شده است ، استفاده به عمل آمده است. تنها مطلبی که در زبان فارسی در این زمینه نوشته شده فصل 19 کتاب مدیریت مالی تالیف مرحوم دکتر مصطفوی مقدم است که آن نیز بر کتاب Management finance نوشته Weston & Brigham مبتنی است. فهرست مقالات و کتابهای مورد استفاده این نوشتار در پایان خواهد آمد.