حافظ پژوهی

«بائول» یعنن مجذوب الحال و شیفته، این واژه، از ریشه «بایو» / bayu و در سانسکریت «وایو» / vayu گرفته شده است و به گروهی از درویشان وارسته که اعتنایی به دنیا و قیود آن ندارند، اطلاق می شود. درویشان بائول، حاصل تلفیق تعالیم صوفیان، اوپانیشادها (کتاب مقدس هندوان) و تفکر بودایی می باشند. این درویشان که بیشترشان هندو و برخی از آنها مسلمانند، از تمامی قید و بندها، رها هستند. به عبارت دیگر، این «از رنگ تعلق آزادگان»، به هیچ رسم و قراری در این جهان، پای بند نیستند و از هیچ سازمان خاصی نیز، اطاعت نمی کنند، اگر از «بائولی» پرسیده شود که چرا از هیچ دستور، قانون و قیدی، پیروی نمی کنند، در پاسخ خواهد گفت: «مگر ما سگیم که پس مانده دیگران را برگیریم؟ مردان شجاع از یافته های خود بهره می برند. ترسوها، قدرت دریافت مستقیم ندارند و از آن دیگران استفاده می نمایند.».«بائول ها» به همه انسان ها، از هر طبقه، نژاد، ملیت و مذهب، احترام می گذارند و با تفرقه، تعصب و سنتهای جدایی افکن که چون حجابی سخت، دل ها را از هم دور می کند، موافقتی ندارند. صلای بی رنگی و وحدت مذاهب، عصاره اعتقاد و منش آنان است، اشعارزیر که یادآور وسعت بینش عرفانی بزرگانی چون مولی، حافظ و...» می باشد – نمودار صفا و یک رنگی «بائول ها» است ...

۷۹۰.

حافظ و غزل او تکیه بر چهل غزل گزیده دکتر کوبیچکوا

نویسنده: محمود عبادیان

منبع: سالنامه حافظ پژوهی ۱۳۷۹ دفتر ۳

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات حوزه های ویژه حافظ پژوهی

تعداد بازدید : ۵۷۲ تعداد دانلود : ۲۲۶

۷۹۱.

آخر گل

نویسنده: حسین نجفدری

منبع: مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم ۱۳۷۹ شماره ۲۸ و ۲۹

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات حوزه های ویژه حافظ پژوهی

تعداد بازدید : ۱۱۷۵

تعیین تاریخ دقیق آفرینش یک اثر ادبی، و تبیین جایگاه آن در سیر تحول و تکامل آثار ادبی محقق ادبی را در تحلیل روند کار خلاقیت ادبی و سیر دگرگونی وتحول هنری هنرمند یاری می دهد. درین مقال سعی شده است تا از طریق بررسی و تحلیل مفهوم واژه های "عید، گل و شاه" و شناسایی مصادیق آنها در کل دیوان حافظ، با عنایت به اطلاعات و شواهد تاریخی، زمان سروده شدن برخی از غزلهای حافظ تا حدودی روشن شود. استفاده از این روش می تواند در تحلیل دیگر غزل های حافظ و نیز دیگر شاعران مفید واقع شود.

۷۹۲.

باد در دیوان حافظ

نویسنده: عبدالرضا سیف

منبع: دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران ۱۳۷۹ شماره ۱۵۳ و ۱۵۴

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات حوزه های ویژه حافظ پژوهی

تعداد بازدید : ۱۵۹۷ تعداد دانلود : ۹۵۲

در سخن جاودانه و شعر سحرآمیز حافظ شیرین سخن‘ هرچیزی به طرز زندانه ای جای گرفته آنچنان که گویی لسان الغیب آن را برای اولین بار در دیوان آسمانی خویش به کار برده است و طرحی نو درانداخته. در بررسی دیوان حافظ شیرازی بی درنگ درمی یابیم که باد جایگاه ویژه ای دارد ‘ چرا که سریع و بی دریغ و بی دریغ وظیفه آوردن و بردن خبر را برای عاشق و معشوق بر عهده دارد. در سحر کلام خواجه شیراز‘ باد و انواع آن چون صبا‘ نسیم و شمال حضور دارند که این حضور عامل حرکت و شادابی گردیده است . در این تحقیق ضمن بیان ترکیبات و توصیفات باد و انواع آن‘ به نقش و هدفی که خواجه شیراز برعهده آنها نهاده‘ اشاره شده است و سعی براین است که زبان خاص حافظ در بیان مقصود‘به طور اجمال بیان گردد.

۷۹۳.