شخصیت ها

در این دیباچه نویسنده ضمن بررسی آثارارائه شده پیشین، معتقد است که خوشه چینان خرمن بزرگ سعدی که وامداران سخن و حکمت و عشق سعدیاند، کارنامة پرباری در سعدیپژوهی به یادگار نگذاشتهاند و هنوز پس از کار سترگ شادروان محمدعلی فروغی، کلیات جامع و تصحیح شدهای که بتوان براساس آن به تدوین فرهنگهای لازم بسامدی، ترکیبات، واژگان، کشف الابیات و... پرداخت در دست نیست.و علاوه بر این کتابهای موضوعی پیرامون سعدی نیز چندان نگارش نیافته است و کتابشناسی و مقالهشناسی او در دست نیست.

۱۹۰۵.

عزاداران بیل

سایر: فتاح محمدی

منبع: بایا آبان و آذر ۱۳۷۸ شماره ۸ و ۹

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۲۰۰ تعداد دانلود : ۶۷۰

۱۹۰۶.

باید بروم

نویسنده: کیواندخت کیوانی

منبع: بایا خرداد ۱۳۷۸ شماره ۳

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات کلیات شخصیت ها

تعداد بازدید : ۷۴۸ تعداد دانلود : ۳۶۳

۱۹۰۷.

پوینده مرده است؟

سایر: جواد موسوی خوزستانی

منبع: بایا خرداد ۱۳۷۸ شماره ۳

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات کلیات شخصیت ها

تعداد بازدید : ۹۲۵ تعداد دانلود : ۴۹۷

۱۹۰۸.

یادی از بدیل خاقانی در عصر ما استاد مهرداد اوستا

نویسنده: محمدحسین رحمانی

منبع: کیهان فرهنگی فروردین و اردیبهشت ۱۳۷۸ شماره ۱۵۱

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات کلیات شخصیت ها شاعران

تعداد بازدید : ۱۰۳۵ تعداد دانلود : ۵۸۴

۱۹۰۹.

تأثیرپذیری عراقی از بزرگان ادب وعرفان پیش از خود‘تأثیر وتأثر او با همعصران و تأثیرگذاری وی بر افراد بعد از خود

نویسنده: مصطفی اولیایی

منبع: دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران زمستان ۱۳۷۷ و بهار ۱۳۷۸ شماره ۱۴۸ و ۱۴۹

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات کلیات شخصیت ها شاعران

تعداد بازدید : ۱۰۱۸ تعداد دانلود : ۴۴۰۹

فخرالدین عراقی به سال 610ه.ق در بخش کمیجان استان مرکزی دیده به جهان گشود‘ او از دوران کودکی در شهر همدان به تحصیل علم پرداخت و در خردسالی موفق به حفظ قرآن مجید شد. وی از هفده سالگی به سیر و سیاحت روی آورد و در هند‘عراق‘شام و حجاز به کسب معارف مشغول گردید و در سیر و سلوک عرفانی خویش با بزرگانی چون: صدرالدین قوینی ‘ شیخ بهاءالدین زکریا و شمس تبریزی حشر و نشر داشت و از آنها فیض برد. در آثارش تأثیرپذیری او از بزرگانی چون: محی الدین بن عربی‘احمدغزالی‘خواجه عبدالله انصاری‘فردوسی‘سنایی غزنوی‘ابوسعید ابی الخیر و عطار نیشابوری به خوبی مشهود است. بین او و دو ستاره ی درخشان همعصرش یعنی سعدی و مولوی تأثیر و تأثر دیده می شود. بسیاری از بزرگان ادب بعد از عراقی از او متأثرند که از آن جمله : شیخ محمود شبستری ‘ حافظ شیرازی و جامی و... را میتوان نام برد. وفات عراقی به سال 686ه.ق در شام اتفاق افتاد و در قریه ی صالحیه ی دمشق در جوار قبر محی الدین بن عربی به خاک سپرده شد .

۱۹۱۰.