فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۸۲۱ تا ۸۴۰ مورد از کل ۴٬۳۷۶ مورد.
حوزه های تخصصی:
به یاد دوست: مردی که با آب و آفتاب و عشق پیمان بست
منبع:
آزما دی ۱۳۸۵ شماره ۴۸
حوزه های تخصصی:
سایه های نامرئی در دیوان خاقانی
حوزه های تخصصی:
نظامی شاعر ترکیب آفرین
حوزه های تخصصی:
احمدرضا احمدی شاعر سینماگرا
حوزه های تخصصی:
سالشمار زندگی بهار
حوزه های تخصصی:
کاوش گر، همیشه (به مناسبت اولین سال خاموشی م. آزاد)
منبع:
آزما اسفند ۱۳۸۵ شماره ۴۹
حوزه های تخصصی:
بن مایه های قصاید پروین اعتصامی(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
ممیزهای ویژه در آثار محمد دولت آبادی(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
سوفیای شیعی
منبع:
تابستان ۱۳۸۵ شماره ۴۷
حوزه های تخصصی:
هدایت از دنیای واقعی گرخت!
منبع:
رودکی۱۳۸۵ شماره۷
حوزه های تخصصی:
با شاعران امروز (زیر نظر شورای شعر)
حوزه های تخصصی:
دو نامه از زنده یاد سید محمد علی جمال زاده
حوزه های تخصصی:
دو نامه از مرحوم سیّد محمّدعلی جمالزاده نقل شده که در آن ترجمه کتابی از محمود مقال که درباره روستاییان ترکیّه است، مورد نقد و بررسی قرار گرفته و نکاتی درباره ترجمه و توجّه دقیق به زندگانی روستاییان ایران را مطرح کرده، خطّ مشیی به جوانان داده که چگونه به روستاهای دور بروند و به بررسی وضعیّت روستاییان ایرانی که قرنها ولینعمت مردم ایران بوده و هستند، بپردازند.
نامه جمالزاده به محمود دولت آبادی
حوزه های تخصصی:
یادنامه ملک الشعرای بهار
حوزه های تخصصی:
بوطیقای امیرخسرو دهلوی
حوزه های تخصصی:
موضوع اصلی این مقاله بحث و کنکاش درباره بعد نظری یا به تعبیری بوطیقای امیرخسرو است. در این مقاله با تکیه بر اثار سه چهره شاعر به اجمال جلوه های بوطیقای شاعر: محاکمات شعری، توصیف، مضمون سازی، وقوع گویی، چیستی شعر، ویژگی های شاعر، اهمیت سخن و شعر، انواع شاعران، نرگسانگی شاعر یا خودشیفتگی او به شعر و هنر خود، ترجیع شعر فارسی بر شعر عربی، صنایع و ...
چرا نیما را شاعر «آی آدم ها» می نامند؟(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
اغلب بر این باورند، که ساختمان شعر، چیزی جدا و کم اهمیت تر از معنا و پیام آن است؛ اما صورت شعر، اولین چیزی است که خواننده را تحت تاثیر قرار می دهد. نیما با حساسیت و تکیه بر بینشی مستقل، ارزش ساختمان شعر را، در ادب فارسی، احیا کرد. در شعر معاصر غالبا، نیما را شاعر «آی آدم ها» می دانند. سوال این است، که راز اهمیت شعر «آی آدم ها» در چیست؟ به نظر می رسد آن چه باعث برجستگی شعر «آی آدم ها» و ساخت های مشابه در شعر معاصر است، ترفندها و انتظارات تعبیه شده در فرم تازه آن هاست، نه پیام و محتوای تکراری. تکرار عنصر مسلط «آی آدم ها» در ساختمان شعر مذکور، علاوه بر استحکام و اسکلت بندی، توازن نحوی، تقویت موسیقی، واسازی ساختار و پایان پذیری خلاق، به شعر وحدت اندیشه و احساس و یکپارچگی عاطفه و لحن، بخشیده است. این مقاله، با نقد شعر «آی آدم ها» از منظر انتظارات و تنظیمات فرمالیستی، سعی دارد تا علاوه بر تقویت حساسیت خوانندگان، آن ها را مهیای کشف انواع اشارت های کمتر آشنا، در ساختمان شعر معاصر کند.