مولوی، پیام آور همزیستی دوستانه انسانها با فرهنگهای گوناگون
حوزه های تخصصی:
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۰۸۱ تا ۱٬۱۰۰ مورد از کل ۷٬۱۹۵ مورد.
شیخ کمال خجندی
باغ آب
حوزه های تخصصی:
جایگاه شعر و شاعری در هستی از دیدگاه حکیم سنایی غزنوی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
حکیم سنایی از معدود شاعرانی است - در سرتاسر ادبیات فارسی - که در باب موقعیت شعر و شاعر در هستی عمیقا اندیشیده و طرحی استوار و مبنادار در این باب ارایه کرده است. سنایی با تکیه بر مساله نحوه صدور صادر اول از حق - عقل از کلمه یا باری - و امتداد سلسله مراتب وجود بر اساس آن به تبیین موقعیت شعر در هستی پرداخته است و شاعر را پس از نبی و ولی، سومین رکن ظهور خداوند در بطن وجود قلمداد کرده است. بر همین اساس از دیدگاه سنایی، شاعر امتداد ولی است و ولی امتداد نبی؛ با این تفاوت که شاعر، ارتباط مستقیم با ذات الهی ندارد و به بطن وجود حق راه نمی یابد. همین گونه شعر در پی وحی و الهام می آید اما ذاتا از آن دو جداست. سنایی برای تبیین این دیدگاه از سه منبع عمده تفکر یونانی - به ویژه فلوطین و افلاطون - سنت اسلامی و میراث باطنی صوفیان استفاده می کند و به تاویل بسیاری از باورداشتهای مشهور فرهنگ اسلامی - ایرانی می پردازد، ضمن آن که - بر همین مبنا - برای نخستین بار به تبیین خاستگاه وجودی شعر و شاعر می پردازد که در نوع خود بسیار استوار و بدیع است. هدف این مقاله، بازکرد نگاه تازه سنایی در همین باب است.
ما به خروسها اعتماد کرده بودیم
منبع:
شعر شهریور ۱۳۸۷ شماره ۶۰
حوزه های تخصصی:
معلمان شاعر و نویسنده
تقریظ و مقدمه نویسی و یادی از سعید نفیسی و باستانی پاریزی
حوزه های تخصصی:
پیاده روی برلبه های تاریکی
حوزه های تخصصی:
ابوالفضل محمد سهلگی (معرفی مشاهیر گمنام از شهر بسطام)
حوزه های تخصصی:
ادبیات: «عمید سنامی» یا «لویکی» شاعری توانا اما ناشناخته
حوزه های تخصصی:
اخلاق در مثنوی
سنجش: مردی بزرگ، از سلاله ی نامداران ادب ایران
حوزه های تخصصی:
شعرهایی که شمس لنگرودی دوست دارد
حوزه های تخصصی:
رؤیای بیدار شمس
حوزه های تخصصی:
واژه: روند فرافکنی در ادبیات پارسی
حوزه های تخصصی:
ساعتی با مولف تذکره خیر البیان و کتاب احیاء الملوک(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
این مقاله به معرفی ملک شاه حسین سیستانی و آثار او پرداخته است. ملک شاه حسین سیستانی یکی از شاهزادگان صفاری سیستان است که به گفته خود او نسبش به عمر و لیث صفاری می رسد. او در نیمه دوم سده دهم و نیمه اول قرن یازدهم می زیسته است. کتاب تذکره خیر البیان و کتاب احیاء الملوک دو اثر ارزنده به جا مانده از این شاهزاده سیستانی است. تذکره خیرالبیان تذکره ای است عمومی در شرح احوال ادیبان و شاعران از قدیم الایام تا زمان مولف. و ملک شاه حسین آن را در مقدمه و دو فصل و خاتمه و ختم خاتمه تالیف کرده است. بخش خاتمه آن به سبب احتوای بر شرح احوال معاصران مولف از اهمیت ویژه ای برخوردار است. و کتاب احیاء الملوک برای معرفی بزرگان تاریخ سیستان از قدیم ترین ازمنه تا زمان مولف است و در یک مقدمه و سه فصل و خاتمه تالیف شده است و بخش خاتمه آن به سبب حضور مولف در جریان حوادث و وقایع از ارزش بیشتری برخوردار است. در خاتمه مقاله مثنوی های مولف و دیوان او معرفی می شود.