فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶٬۶۶۱ تا ۶٬۶۸۰ مورد از کل ۱۱٬۲۵۱ مورد.
نکاتی درباره مقالات انجامه
حوزه های تخصصی:
نمونه ای از نثر صائب
دریچه ای بر خلوت شهریار
این قدر دانم که چیزی هست ومن گم کرده ام - نگاهی به مجموعه داستانی از محمد جواد خاوری
حوزه های تخصصی:
تکرار قافیه در شعر حافظ(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
نگارنده در این نوشتار به موضوع تکرار قافیه (Palilology of Rhyme) در شعر حافظ و بررسی علل و عوامل آن پرداخته است ؛ مقوله ای که در شعر شاعران پیش از وی و یا معاصر با او بسیار کم دیده می شود ، اما در شعر حافظ بسامد (Frequency) قابل توجهی دارد. این موضوع در شعر حافظ می تواند ناشی از علل و عوامل مختلفی باشد که نگارنده ضمن بررسی آنها به مهمترین و شاید اصلی ترین عامل که همانا تغییر نسبی زاویه دید (Point of View) وی به قافیه است ، پرداخته است.
واژه نامه نسخه شناسی / آدام گاچک (لیدن/٢٠٠١م.)
حوزه های تخصصی:
هزار و یکشب جاده ابریشم
ادبیات یأس و بیماری صادق هدایت
حوزه های تخصصی:
خیام
معرفی کتاب: واژه نامه ی ویراستاران، محمد رضا محمدی فر
حوزه های تخصصی:
طنز: تداعی معانی (16)
حوزه های تخصصی:
مکتب رئالیسم
حوزه های تخصصی:
نقد و بررسی کتاب: فرهنگ واژه های فارسی در زبان اویغوری
حوزه های تخصصی:
گردهمایی یکصد و پنجاهمین سالگرد فعالیت های فرهنگی خاندان علمی و رونمایی از فرهنگ بزرگ سخن
حوزه های تخصصی:
فرشته شعر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
شاعری نیازمند استعداد خاصی است که هرکسی از آن بهره مند نیست. تاثیر شگرف شعر بر اذهان و اندیشه ها، زمینه ساز پیدایش اسطوره ها و باورهای خاصی نسبت به شاعران شده است، به طوری که این باور در میان بسیاری از ملل به وجود آمده که سخنان شاعران از دنیای دیگری سرچشمه می گیرد و موجودات برتری این سخنان را به آنان تلقین می کنند و در حقیقت شاعر سخنگوی آن موجود برتر است. این شیوه تفکر را در اساطیر یونان و برخی ملل دیگر همچنین در اندیشه های اعراب جاهلی و شاعران پس از دوران جاهلیت می توان دید.در اساطیر یونان و روم «آپولون» فرزند زئوس رب النوع هنر و شعر به شمار می آید و «موزها» که الهه های نه گانه هنر هستند زیر نظر «آپولون» الهام کننده شعر به شاعران و راهنمای آنان در سرودن حماسه و غزل محسوب می شوند.در ایران باستان نیز مانی بر این باور بود که فرشته ای به نام «توم» یا «همزاد» سخنانی را به او الهام می کند.همچنین اعراب دوره جاهلی بر این باور بودند که هر شاعر «جن» یا «شیطانی» مخصوص به خود دارد که شعر را بر زبان شاعر تلقین می کند.در شعر فارسی نیز برخی از شاعران از «فرشته»، «جن» یا «تابعه»ای نام برده اند که شعر را به آنان تلقین یا الهام می کند.
همسازی ناسازها
حوزه های تخصصی: