فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۵٬۵۰۱ تا ۵٬۵۲۰ مورد از کل ۱۶٬۴۶۰ مورد.
نفی خوشنامی و استقبال از بدنامی نزد اهل تصوف
حوزه های تخصصی:
گریز از نیکنامی و استقبال از بد نامی و رسوایی، یکی از ویژگیهای مکتب رندی و عرفان عاشقانه است که در گفتار عارفان و آثار شاعران و رفتار رندان و قلندران بدان توجه و توصیه شده است. جامه شهرت، بافتهای پرآفت است و رنگ عجب و ریا و کبر و کیا را بر قامت طاعات و عبادات میپاشد و چهره اخلاص و یکرنگی را می پوشاند؛ لذا مبارزه با این صفت نفسانی همواره یکی از دغدغههای عارفان شوریده و رندان وارسته و حقیقتجو بوده است و راهها و ریاضتها و مجاهدتهای گوناگونی برای شکستن شیشه نام و ننگ و غرور و شکوه مریدان خویش توصیه کردهاند. بیان این راهها و بررسی علل و علامات این آفات در قالب حکایات و امثال و اشعار بزرگان و عارفان به ویژه عطار و مولانا و ابوسعید ابوالخیر زمینههای بحث این مقاله را تشکیل میدهند. بی شک کسی میتواند خویش را از چشم خلق بیفکند و مدح و ذمشان در نظرش یکسان باشد که حق در نظرش بزرگ جلوه کند و جز به او نیندیشد و جز برای او نگوید، نخواهد و نکند. تحصیل این فضایل نیز آسان نیست و جان بر سر کسب آن میسوزد؛ اما آنچه میتواند نام و ننگ را به باد دهد، بادة عشق است، حاصل نوعی معرفت شهودی است که عاشق را ناخوآگاه در کمند جذبه خویش گرفتار میسازد.
سخنهای دیرینه یادآوریم
حوزه های تخصصی:
سرزمین فرصتها
حامیان ترجمه، مترجمان
سخنان سعدی درباره خود
منبع:
مهرسال پنجم ۱۳۱۶ شماره ۵
حوزه های تخصصی:
حکایت شعر(1)
ارزیابی و مقایسه ی دو ترجمه ی فارسی از رمان انگلیسی دن کیشوت اثر میگوئل دو سروانتس براساس الگوی گارسس ( 1994 )(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
نقد و بررسی: نمای نزدیک (آثار برترین های جشنواره بزرگ برگزیدگان ادبیات کودک و نوجوان، شکوه قاسم نیا)
تداعی، قصه و روایت مولانا
حوزه های تخصصی:
مقاله: نگاهی به ایرانشناسی در دانمارک
منبع:
کلک تیر ۱۳۶۹ شماره ۴
حوزه های تخصصی:
ترجمه خوب، نوعی آفرینش هنری است
حوزه های تخصصی:
تحلیل مقابله ای امثال در فارسی و عربی از نظر معنا، واژگان و سبک (بررسی موردی بیست و یک مَثَل)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
یکی از راه های شناخت اندیشه ها، علایق و خُلقیّات ملّت ها، مطالعة امثال و حِکَم آنهاست، به ویژه اگر با یک پژوهش تطبیقی همراه باشد، می تواند تفاوت ها و شباهت های دو ملّت را که امثال آنها مورد بحث قرار گرفته، از جهت های مختلف تبیین نماید. هدف از این پژوهش، رسیدن به اشتراک ها و اختلاف های واژگانی، معنایی، فرهنگی و سبکی میان دو جامعة زبانی فارسی و عربی در سایة امثال آنهاست. پژوهش حاضر ضرب المثل های عربی و فارسی را از نظر مطابقت های واژگانی، معنایی و سبکی مورد تحلیل و بررسی قرار داده است. منظور از مطابقت های واژگانی، اشتراک در معانی لفظی واژه ها، منظور از مطابقت معنایی، اشتراک در مفهوم و کاربرد آنها و نیز منظور از مطابقت سبکی، اشتراک در نوع بیان و استفاده از آرایه ها در امثال هر دو زبان است. روش کار در این تحقیق، تحلیلی توصیفی و حجم نمونه، بیست و یک مَثَل از هزار مَثَلِ مورد بررسی است. از تحلیل این ضرب المثل ها مشخّص شد که بیشترین مطابقت، مربوط به مطابقت های معنایی (اعمّ از مطابقت واژگانی کامل و نسبی) است. در پایان، نتیجة آماری به دست آمده از این پژوهش، به صورت جدول و نمودار نشان داده شده است.
عظمت هند و فرهنگ آن از دیدگاه ادیبان ایرانی (از قدیمترین ازمنه تاریخ تا دوران معاصر)
حوزه های تخصصی:
در این مقاله نخست به بررسی مشترکاتی پرداخته شده که دو ملت ایران و هند، از لحاظ نژاد هند و اروپایی و خویشاوندی که میان زبانهای اوستایی و سانسکریت موجود است، باهم دارند.همچنین به شخصیتهای اسطوره ای اشارت گردیده است، نظیر: جمشید، فریدون و پدرش آتبین، که در آثار ادب حماسی ایران و هند وجود دارد. و موضوعاتی چون مقدس شمردن آتش که در دین زردشت و آثار ودایی موجوداست، مطرح شده و ازدواج بهرام گور پادشاه ساسانی با سپینود دختر شنگل پادشاه هند که شرح آن در شاهنامه فردوسی آمده، ازنشانه های علاقه ایرانیان به هندیان معرفی گردیده. سپس مطالب مقاله مذکور در مورد روابط فرهنگی که ملتهای ایران و هند از قدیمترین ازمنه تا امروزداشته اند، ادامه می یابد. و در این بخش درباره کتاب کلیله و دمنه یا اولین اثری که در دوره ساسانیان ابتدا از سانسکریت به پهلوی ترجمه می شود و سپس به عربی و فارسی دری، درمی آید. گفت و گو شده و درباره تاثیری که این کتاب برآثار ادب فارسی تاکنون گزارده و ضرب المثل هایی که مربوط به سرزمین هند - مانند فیلش یاد هندوستان می کند - در این آثار توسط شاعران و نویسندگان ایرانی ارائه شده است، بحثی به میان آمده و شواهدی از احترام و اهمیتی که شاعرانی نظیر فردوسی، ناصرخسرو قبادیانی، سنایی غزنوی،سعدی، حافظ و تعدادی از شاعران سبک هندی مانند: عرفی شیرازی، نظیری نیشابوری، کلیم کاشانی و صائب تبریزی برای هند قائل شده اند، ارائه گردیده است. و سرانجام مقاله مورد بحث، با ابیاتی از ملک الشعراء بهار که درباره عظمت فرهنگ دیرینه سال هند است، پایان پذیرفته است ...