حیدر صیدزاده

هدف اصلی مطالعه بررسی میزان سودآوری اقتصادی دوره های آموزشی-ترویجی و عوامل تأثیرگذار بر مشارکت بهره برداران گندم نان و گندم دوروم در این دوره ها در استان ایلام بود. در این مطالعه، بهره برداران به دو گروه برخوردار و عدم برخوردار از آموزش های ترویجی طبقه بندی شدند. حجم نمونه منتخب از گندم کاران نان و دوروم آبی در این مطالعه که به روش پیمایشی اجرا شد، به ترتیب 351 و 293 نفر تعیین شدند. ابزار مورد استفاده به منظور جمع آوری داده ها پرسش نامه بود. به منظور تحلیل توصیفی داده ها از شاخص های میانگین و ضریب همبستگی و به منظور تحلیل استنباطی از آزمون مقایسه میانگین ها، رگرسیون لاجیت و تحلیل سودآوری استفاده شد. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که میانگین هزینه تولید کشت گندم نان در گروه بهره برداران برخوردار 1 درصد بیشتر و میانگین درآمد خالص این دسته از بهره برداران حدود 5 درصد کمتر از گروه بهره برداران عدم برخوردار از آموزش های ترویجی بوده است. اما میانگین هزینه تولید کشت گندم دوروم در گروه بهره برداران برخوردار 2/2 درصد کمتر و میانگین درآمد خالص حاصل از کشت این محصول در گروه بهره برداران برخوردار 8/7 درصد بیشتر از گروه بهره برداران عدم برخوردار بوده است. اما به طور کلی برگزاری کلاس های آموزشی-ترویجی موفق به ایجاد تفاوت معن ی دار درزمینه عملکرد و همچنین افزایش سودآوری بهره برداران گندم نان و دوروم نشده است. در نهایت متغیرهای توضیحی در نظر گرفته در مدل توانسته اند 31/4 درصد از تغییرات متغیر وابسته شرکت در کلاس های ترویجی در تولید گندم را تبیین نمایند.

تحقیق حاضر با هدف طراحی مدل انباشت سرمایه مسیر شغلی مدیران ارشد وزارت جهاد کشاورزی، اجرا و برای این منظور، از مدلسازی ساختاری تفسیری استفاده شد. به این صورت که ابتدا سرمایه های مسیر شغلی و مولفه های آنها از طریق بررسی ادبیات تحقیق و مصاحبه با خبرگان شناسایی گردیده و با روش دلفی فازی تایید شدند؛ سپس، مدل انباشت سرمایه مسیر شغلی با رویکرد مدلسازی ساختاری تفسیری، طراحی شد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران ارشد وزارت جهاد کشاورزی بوده که با نمونه گیری هدفمند به شیوه قضاوتی، 15 مدیر ارشد به عنوان مشارکت کننده انتخاب شده اند. بر اساس یافته های پژوهش، سرمایه انسانی اثرگذارترین و سرمایه های اطلاعاتی، معنوی و علمی- آکادمیک کم اثرترین سرمایه های مسیر شغلی هستند. همچنین، تحلیل MICMAC نشان می دهد که سرمایه های اطلاعاتی،معنوی و علمی- آکادمیک در خوشه وابسته، سرمایه های اجتماعی، سیاسی، روان شناختی و هوشی در خوشه پیوندی و سرمایه های انسانی و سازمانی در خوشه مستقل قرار می گیرند

پژوهش فعلی با هدف بررسی تأثیر معنویت در محیط کار بر خودکنترلی منابع انسانی در شرکت پالایش گاز ایلام اجرا شد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از حیث نوع تحقیق، توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کارشناسان شرکت مذکور بوده و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 228 نفر تعیین شد. روایی و پایایی پرسش نامه به ترتیب با روش های روایی محتوا و ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS استفاده شد. نتایج نشان داد که معنویت در محیط کار با ضریب مسیر 0/43 بر خودکنترلی منابع انسانی تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین، بُعد همسویی ارزش ها در سطح سازمانی با بار عاملی 0/84 و بُعد احساس همبستگی در سطح گروهی با بار عاملی 0/76 به ترتیب دارای بیشترین و کمترین بار عاملی در تحقق معنویت در محیط کار هستند.

در چند دهه اخیر، جنگل های ناحیه رویشی زاگرس در معرض خطرات مختلف بوده و به ویژه در سال های اخیر، به شدت تخریب شده اند. امروزه، اهمیت مشارکت ذی نفعان محلی در راستای حفظ و احیای عرصه های جنگلی در بین بخش های مختلف اجرایی و پژوهشی کشور بیش از پیش مطرح است. از این رو، تحقیق حاضر بر اساس روش ارزیابی مشارکتی روستایی (PRA) و به منظور ارزیابی مشارکت روستاییان در فرآیند برنامه ریزی و مدیریت منطقه جنگلی بانکول استان ایلام اجرا شد. در این راستا، داده های تحقیق با استفاده از ابزار های بارش افکار، بحث گروهی و پرسشنامه نیمه ساختاریافته جمع آوری شد. سپس، با استفاده از روش های سوات (SWOT) و فرآیند تحلیل شبکه ای (ANP) نسبت به ارزیابی عوامل و اولویت بندی راهبردهای مورد نظر اقدام شد. جامعه آماری تحقیق شامل سه روستای واقع در منطقه جنگلی بانکول بود. در تحقیق حاضر، با استفاده از روش SWOT، ضمن شناسایی نقاط قوت و ضعف (عوامل داخلی) و فرصت ها و تهدیدها (عوامل خارجی)، هشت راهبرد مدیریت مشارکتی منطقه جنگلی بانکول تدوین شد که از آن میان، راهبردهای محافظه کارانه (واگذاری مدیریت عرصه های جنگلی به بهره برداران و توسعه تعاونی های بهره برداری از جنگل) به عنوان راهبردهای برتر با مجموع 212/0، راهبردهای رقابتی (تجهیز مردم محلی به وسایل اطفای حریق) با مجموع 165/0، راهبردهای تهاجمی ( توسعه مشارکت های مردمی و گروه های همیار سبز و توجه بیشتر به آموزش بهره برداران) با مجموع 116/0، و راهبردهای تدافعی (مدیریت چرا و کنترل ورود و خروج دام به عرصه ها، توقف توسعه کارخانه سیمان و جلوگیری از کشاورزی در جنگل) با مجموع 098/0 به عنوان راهبردهای بعدی انتخاب شدند.

تحقیق حاضر با هدف طراحی مدل مفهومی عوامل مؤثر بر تقویت خودکنترلی در منابع انسانی سازمان ها مبتنی بر آموزه های قرآنی انجام شد. برای این منظور، از نظریه پردازی داده بنیاد که نوعی راهبرد تحقیق کیفی می باشد، استفاده شد. با طی مراحل فرایند نظریه پردازی داده بنیاد شامل کدگذاری های باز، محوری و انتخابی، 465 کد، 105 مفهوم و 20 مقوله شناسایی شد که از طریق کدگذاری های مذکور، به ترتیب کدها به مفاهیم و مفاهیم به مقوله ها تبدیل شدند و در نهایت با برقراری پیوند بین مقوله ها، مدل مفهومی تحقیق، تدوین و ارائه شد؛ مدلی که سازمان ها می توانند با استفاده از آن، خودکنترلی در منابع انسانی خود را تقویت نموده و به این ترتیب، هزینه های مربوط به ایجاد و نگهداری نظام های کنترل خارجی را صرف توسعه منابع انسانی نموده و سلامت اداری در محیط کار را با کمترین هزینه بهبود بخشند.

تحقیق حاضر با هدف شناسایی و رتبه بندی مولفه های سرمایه مسیر شغلی مدیران ارشد وزارت جهاد کشاورزی، اجرا شد. برای این منظور، از روش تحقیق آمیخته (کمی و کیفی) استفاده شد. در بعد کیفی، با بررسی ادبیات و پیشینه تحقیق و مصاحبه با خبرگان (مدیران ارشد وزارت جهاد کشاورزی)، مولفه های سرمایه مسیر شغلی شناسایی شدند. در بعد کمی، خبرگان میزان موافقت خود را با مولفه های شناسایی شده در قالب پرسشنامه و از طریق فن دلفی فازی، در دو مرحله نظرسنجی اعلام نمودند و تمامی 39 مولفه شناسایی شده توسط گروه دلفی تایید شدند. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران ارشد وزارت جهاد کشاورزی بوده که از طریق نمونه گیری هدفمند به شیوه قضاوتی، 15 مدیر ارشد به عنوان نمونه انتخاب شده اند. بر اساس یافته های پژوهش، مولفه های اعتماد بین فردی، رهبری، شبکه های سیاسی، تجربه چند زمینه ای و پیوندهای اجتماعی غیررسمی، به ترتیب پنج مولفه برتر سرمایه مسیر شغلی مدیران ارشد وزارت جهاد کشاورزی می باشند.

عملکرد شغلی کارکنان به دلیل نقش برجسته آن در دستیابی به اهداف سازمان مورد توجه مدیران        می باشد. رضایت شغلی به طور مستقیم و با نقش میانجی وفاداری سازمانی از جمله متغیرهای موثر بر عملکرد شغلی است. پژوهش فعلی، با هدف بررسی رابطه بین رضایت شغلی و عملکرد کارکنان با نقش میانجی وفاداری سازمانی در سازمان جهادکشاورزی استان ایلام اجرا شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از حیث نوع تحقیق، توصیفی– همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش کارشناسان سازمان مذکور بوده و تعداد 240 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روایی و پایایی پرسشنامه به ترتیب با روش های روایی محتوا و ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج             مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که رضایت شغلی به طور مستقیم با ضریب مسیر 53صدم و به طور غیرمستقیم با نقش واسطه ای وفاداری سازمانی با ضریب مسیر 62 صدم بر عملکرد شغلی تاثیر مثبت دارد. بعلاوه، رضایت شغلی با ضریب مسیر 74 صدم بر وفاداری سازمانی و وفاداری سازمانی نیز با ضریب مسیر 76 صدم بر عملکرد شغلی تاثیر مثبت دارد.

روش تحقیق حاضر پیمایشی و جامعه آماری آن شامل خانوارهای اسکان یافته استان لرستان بود. قلمرو زمانی تحقیق سال 1389 و روش نمونه گیری نیز طبقه ای متناسب بود. نتایج با استفاده از رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای مستقل «تعداد واحد دامی»، «سطح زیر کشت دیم» و «سطح زیر کشت آبی» در هر دو وضعیت کوچندگی و اسکان در سطح اطمینان 99 درصد و اما متغیرهای مستقل «مقدار فرآورده های دامی» و «صنایع دستی» فقط در حالت کوچندگی در سطح اطمینان 95 درصد بر متغیر وابسته «متوسط درآمد سالانه خانوارها» مؤثرند. همچنین، نتایج آزمون t نمونه های زوجی نشان داد که متوسط درآمد حقیقی سالانه خانوارها در وضعیت اسکان نسبت به حالت کوچندگی کمتر شده است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که وضع اقتصادی عشایر اسکان یافته استان ایلام در حالت کوچندگی نسبت به وضعیت اسکان بهتر بوده و از این رو، الگوی زیست کوچندگی عشایر در مقایسه با اسکان، از نظر اقتصادی، برای آنها مناسب تر است.