صالح رفیعی

صالح رفیعی

مدرک تحصیلی: استادیار گروه یادگیری و کنترل حرکتی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۱ تا ۲۶ مورد از کل ۲۶ مورد.
۲۱.

Effect of Observational Expert and Beginner Model on Learning of Basketball Free Throw: The Role of Imagination Capability(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: beginner model expert model imagination learning observational capability

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۵۸ تعداد دانلود : ۲۷۴
The purpose of the present study was to examine the effect of observational expert and beginner model on learning basketball free throw skill in those with different levels of imagination capability. For this purpose, 30 students with high imagination capability and 30 students with low imagination capability were selected among volunteered students and divided into 6 groups. The free throw accuracy and model were measured with 10 throws at the pre and post-test stages. At the exercise stage, the participants also performed 240 throws based on the specific protocol of the group. The experimental groups watched the video of the Expert or beginner model at the beginning of each exercise block while the control group did not watch any kind of video. The results of multivariate covariance analysis showed that the accuracy and the model of throws in different groups were significantly different. Those with high imagination capability benefit more from observational learning and learned better than those with low imagination capability. Also, those with high imagination capability significantly benefit from Expert model observation. The results of this research show that in addition to the characteristics of the observed model, which can have a great impact on observational learning, the observers’ characteristics are also very influential in this. One of these effective characteristics was the individual's imagination ability; people with lower abilities were more likely to encounter problems with the use of observational learning. Therefore, developing of individual's imagination ability is necessary for this type of learning.
۲۲.

The Effect of Over-learning and Off-line Different Periods on Stabilization-based Consolidation Process and Proactive Interference in Explicit Motor Memory(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: Anterograde interference Consolidation explicit motor memory offline periods over-learning

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۱۲ تعداد دانلود : ۱۷۶
This study attempted to investigate the effect of over-learning and off-line different periods on stabilization-based consolidation process and proactive interference in explicit motor memory. Previous experiences can affect future performance. However, it is not clear how much exercise is needed to stimulate these effects, and what is the best offline period between workouts to prevent interference? In this research, the performance of 40 female students, who were between 20-30 years old and had been called to attend in the test voluntarily, was studied in two offline Periods of 5 minutes and 24 hours between the first (forehand) and the second (backhand) strokes. Data were analyzed using a variance analysis test with repeated measurement tests and a Tukey follow-up test. Two main findings emerged from the study. Firstly, it was determined that offline period (5 minutes and 24 hours) are not effective on the learning of the second task. The second finding was that overlearning performed consolidation in both of the offline Periods (24 hours and 5 minutes) and the learning of backhand stroke became resistant to anterograde interference. These results suggest that learning can play an important role in explicit motor memory, but offline period cannot make learning resistant to interference.
۲۳.

تأثیر بازی های حرکتی هدفمند انفرادی و گروهی بر مهارت های بینایی-حرکتی در کودکان دختر هشت ساله(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: مهارت های بینایی- فضایی تجزیه و تحلیل بینایی یکپارچگی بینایی - حرکتی تثبیت چشمی بازی حرکتی هدفمند

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۵۱ تعداد دانلود : ۱۵۸
هدف این پژوهش مقایسه تأثیر بازی های حرکتی هدفمند انفرادی و گروهی بر مهارت های بینایی-حرکتی دختران هشت ساله بود. به این منظور، با بکارگیری روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون چند گروهی، 40 دختر با میانگین سن 53/8 سال به صورت تصادفی در گروه های بازی انفرادی (13 نفر)، بازی گروهی (12 نفر) و کنترل (15 نفر) جای گرفتند. آزمون مهارت های بینایی- حرکتی، قبل و بعد از دوره آزمایشی (هشت هفته ای، 16 جلسه 60 دقیقه ای) و نیز یک ماه پس از اتمام مداخلات برای سنجش متغیرها استفاده شد. نتایج نشان داد که مهارت های بینایی- فضایی (001/0 > p)، مهارت های تجزیه و تحلیل بینایی (001/0 > p) و یکپارچگی بینایی- حرکتی و تثبیت چشمی (001/0 > p) در هر دو شرایط آزمایشی، از پیش آزمون به پس آزمون به طور معنادار افزایش یافت و تا آزمون پیگیری بدون تغییر ماند (05/0 > p). براساس مقایسه گروه ها در پس آزمون و آزمون پیگیری، نمره مهارت های بینایی- فضایی (01/0 > p) و یکپارچگی بینایی- حرکتی و تثبیت چشمی (01/0 > p) در شرایط بازی های انفرادی به طور معناداری بالاتر از بازی های گروهی بود، در حالی که نمره مهارت-های تجزیه و تحلیل بینایی در شرایط بازی های گروهی به طور معناداری بالاتر از بازی های انفرادی قرار داشت (05/0 > p). براساس یافته ها، بازی های انفرادی طی یک دوره هشت هفته ای در بهبود مهارت های بینایی- فضایی و یکپارچگی بینایی- حرکتی و تثبیت چشمی دختران هشت ساله اثربخش تر از بازی های گروهی و در مقابل، بازی های گروهی در بهبود مهارت-های تجزیه و تحلیل بینایی اثربخش تر از بازی های انفرادی هستند.
۲۴.

تاثیر تمرین در سطوح تعاملی، توانبخشی شناختی و تمرینات منتخب ورزشی بر کارکردهای شناختی مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس

کلید واژه ها: توانبخشی شناختی کارکردهای شناختی حافظه کاری انعطاف پذیری شناختی سطوح تعاملی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۷۰ تعداد دانلود : ۷۳
مقدمه: ام اس یک بیماری خود ایمنی و تخریبگر سیستم عصبی مرکزی با انواع مختلف دوره های بیماری است که منجر به ناتوانی جسمانی و شناختی می شود. هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین در سطوح تعاملی، توانبخشی شناختی و تمرینات منتخب ورزشی بر کارکردهای شناختی مبتلایان به ام اس بود. روش : تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان مبتلا به ام اس شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود. نمونه شامل ۳۰ زن مبتلا به ام اس با دامنه سنی ۲۵ تا ۴۵ سال بود که به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه توانبخشی شناختی، منتخب ورزشی و سطوح تعاملی گمارده شدند. سپس به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه ۹۰ دقیقه ای افراد در هر گروه به تمرینات اختصاصی گروه خود پرداختند. جهت جمع آوری اطلاعات از مجموعه آزمون های ارزیابی عصب روانشناختی کن تب (۱۹۸۰) و پرسشنامه تعیین درجه پیشرفت ناتوانی (۱۹۹۵) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، آزمون تعقیبی بونفرونی، تی وابسته در نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد تمرین در سطوح تعاملی منجر به بهبود بیشتر شاخص های شناختی زمان واکنش و توجه انتخابی نسبت به توانبخشی شناختی و تمرین ورزشی شد (۰/۰۵>P). درحالیکه هر سه روش تمرینی به یک میزان منجر به توسعه شاخص های حافظه کاری و انعطاف پذیری شناختی شدند و تفاوت معنی داری بین میزان اثرگذاری این روش ها یافت نشد (۰/۰۵<P). نتیجه گیری: در مجموع نتایج نشان داد استفاده از تمرین در سطوح تعاملی بیشترین تاثیر بر بهبود کارکردهای شناختی افراد مبتلا به ام اس را دارد. بنابراین به نظر می رسد استفاده از این نوع تمرینات منجر به القاء بار شناختی می شود، لذا پیشنهاد می شود از این نوع تمرینات در توانبخشی افراد مبتلا به ام اس استفاده شود.
۲۵.

اثر حمایت خودمختاری بر یادگیری تکلیف پرتاب از بالای شانه دانش آموزان مقطع ابتدایی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: یادگیری حرکتی حمایت خودمختاری انتخاب های مرتبط با تکلیف انتخاب های غیرمرتبط با تکلیف

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۶ تعداد دانلود : ۴۴
این پژوهش با هدف تعیین اثر حمایت خودمختاری بر یادگیری تکلیف پرتاب از بالای شانه دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود که طی آن 54 دانش آموز مقطع ابتدایی از یک مدرسه در شهرستان آستانه اشرفیه به صورت در دسترس انتخاب و از آنان خواسته شد تا به صورت میدانی، تکلیف پرتاب با دست غیر برتر به سمت هدفی متشکل از چندین دایره روی دیوار را فراگیرند. این کودکان پس از پیش آزمون دریکی از ۳ گروه انتخاب مرتبط با تکلیف (کنترل زمان مشاهده فیلم آموزشی)، انتخاب غیر مرتبط با تکلیف (کنترل رنگ توپ) و گروه همتاشده قرار گرفتند. متعاقباً، شرکت کنندگان در مرحله اکتساب شرکت کردند (پنج بلوک ده کوششی) و یک روز پس ازآن در آزمون های یادداری و انتقال نیز شرکت کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریانس یک راهه در پیش آزمون، یادداری و انتقال و همچنین از تحلیل واریانس مرکب در مرحله اکتساب استفاده شد. بررسی و تحلیل عملکرد این کودکان نشان داد که گروه دارای حق انتخاب مرتبط با تکلیف (019/0 =p) و گروه دارای حق انتخاب غیر مرتبط با تکلیف (002/0 =p) توانستند در مرحله یادداری اجرای بهتری در مقایسه با گروه همتاشده داشته باشند. بااین وجود، در مرحله انتقال تنها گروه انتخاب مرتبط با تکلیف توانست اجرای بهتری در مقایسه با گروه همتاشده داشته باشد. (017/0 =p). این گونه به نظر می رسد که حداقل برای کودکان، انتخاب های مرتبط با تکلیف می تواند هر دو اثر مثبت اطلاعات محور و انگیزش محور را داشته باشد.
۲۶.

تأثیر مداخله بازی های حرکتی واقعیت مجازی بر کاهش علائم نقص توجه و تکانشگری در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی

کلید واژه ها: مهارت های رفتاری علائم نقص توجه/بیش فعالی تکانشگری کودکان

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۶ تعداد دانلود : ۵۱
مقدمه: واقعیت مجازی یکی از حوزه های جدید در تحقیقات است. استفاده از این روش در جامعه عادی نتایج سودمندی را نشان داده است. هدف: هدف تحقیق، بررسی تأثیر مداخله بازی های حرکتی واقعیت مجازی بر کاهش علائم نقص توجه و تکانشگری در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش : پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کودکان 10-8 سال ناحیه 1 شهر مشهد در سال 1401 بود که تعداد 30 کودک دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس اسنپ-4 (2001)، پرسشنامه تکانشگری کودکان هیرسچفیلد (1965) و دستگاه واقعیت مجازی بود. آزمودنی های گروه واقعیت مجازی به مدت 6 هفته، دو بار در هفته و 30 دقیقه به تمرین با واقعیت مجازی پرداختند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب و نرم افزار SPSS نسخه-20 تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد اثر اصلی مراحل (779/0=η2،85/98=F)، گروه (608/0= η2،48/43=F) و اثر تعاملی گروه-مراحل (827/0=η2، 80/133=F) معنا دار بود؛ لذا بازی های حرکتی واقعیت مجازی بر تکانشگری کودکان بیش فعال تأثیر معناداری داشت (05/0P≤). همچنین نتایج نشان داد اثر اصلی مراحل (691/0=η2، 73/62=F)، گروه (234/0=η2، 54/8=F) و اثر تعاملی گروه-مراحل (693/0= η2،14/63=F) معنادار بود و بازی های حرکتی واقعیت مجازی بر کاهش علائم نقص توجه تأثیر معناداری داشت (05/0P≤). نتیجه گیری: نتایج نشان داد بازی های واقعیت مجازی می تواند به عنوان یک ابزار آموزشی مناسب جهت آموزش مهارت های رفتاری افراد مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعال مورد استفاده قرار گیرد؛ لذا به محققان و معلمان پیشنهاد می شود از روش بازی های واقعیت مجازی برای این کودکان استفاده نمایند.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان