تدوین راهبردهای آموزشی سازمان PMO با توجه به استاندارد بین المللی ایزو 10015
منبع:
آموزش مهندسی ایران سال ۱۳ بهار ۱۳۹۰ شماره ۴۹
113 - 130
مطالعات آسیب شناسی نظامهای آموزشی کشور حکایت از آن دارد که در بسیاری از موارد یکی از دلایل اصلی مؤثر نبودن اقدامات آموزشی، نبود نظامهای آموزشی مدون و تأیید شده ای است که جهت فعالیتها را در یک بازه 3 تا 5 ساله نشان بدهد؛ همین مسئله باعث بروز پیامدهای ناخوشایند مختلفی نظیر بلا تکلیفی در آموزش کارکنان کلیدی سازمان، نداشتن سیاستهای مشخص در خصوص توسعه تحصیلات تکمیلی کارکنان، استفاده نشدن از زمینه های کارورزی دانشجویان به طور مؤثر، ارائه آموزشهای نا مرتبط و مؤثر نبودن، نا همگرایی آموزشها با دغدغه های سازمانی، نارضایتی مدیران و کارکنان، سلیقه ای و بدون برنامه عمل کردن، نابسامانی و تناقض در تنظیم دستورالعمل ها و آیین نامه های آموزشی و... شده است. به همین دلیل، تلاش شد تا با توجه به مؤلفه های فرایندی استاندارد بین المللی آموزشی ایزو 10015 و از طریق کاربست مدل SWOT ، راهبردهای آموزشی سازمان PMO مشخص شود. در این بررسی جامعه آماری شامل کلیه خبرگان آموزشی سازمان بنادر و دریانوردی ایران به تعداد 40 نفر بود که از این تعداد 35 نفر بر اساس جدول مورگان به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. سؤالات این تحقیق متمرکز بر شناسایی عوامل داخلی (قوتها و ضعفها) و عوامل خارجی (فرصتها و تهدیدها ) و نیز مشخص کردن حوزه راهبردهای مورد نیاز است. نتایج به دست آمده نشان داد که نظام آموزشی سازمان PMO از میان چهار حوزه راهبردهای " تهاجمی، تدافعی، رقابتی و محافظه کارانه " با حوزه تدافعی تطابق دارد. بر این اساس، 7 راهبرد مطرح و از آن میان 5 راهبرد جذاب و با اولویت انتخاب شد.