امنیت یکی از مهمترین نیازهای اساسی بشر است و نخستین شرط لازم برای پیشرفت و رسیدن به توسعه پایدار برای جامعه متمدن محسوب می شود. تحقیقات نشان داده اند که دینداری و میزان استفاده از رسانه ها، عوامل فرهنگی تأثیرگذار بر احساس امنیت اجتماعی هستند. بر همین اساس هدف از این تحقیق، تأثیر دینداری و رسانه های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی است. روش تحقیق پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق، کلیه دانشجویان دانشگاه مازندران می باشند. بدین منظور نمونه ای 400 نفری از دانشجویان به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدهاند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه دینداری، میزان استفاده از رسانه ها و احساس امنیت اجتماعی می باشد. یافته های توصیفی در این تحقیق حاکی از آن بودند که میزان احساس امنیت اجتماعی در حد پایین است. اگرچه میزان دینداری در حد بالایی قرار دارد. میزان استفاده از رسانه ها نیز در حد متوسط می باشد. نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان می دهد که دینداری و تمامی ابعادش (بعد اعتقادی، عاطفی، پیامدی، مناسکی) با احساس امنیت اجتماعی رابطه مستقیم و معنی داری دارد. همچنین احساس امنیت اجتماعی با میزان استفاده از رسانه های داخلی، تلویزیون، رادیو و ماهواره رابطه معنی داری دارد ولی با میزان استفاده از اینترنت، مجله و روزنامه رابطه معنی داری ندارد. رابطه احساس امنیت اجتماعی با میزان استفاده از تلویزیون، رادیو و رسانه های داخلی به طور کلی، مستقیم، ولی با میزان استفاده از ماهواره معکوس است. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نیز نشان می دهد که میزان استفاده از تلویزیون و بعد اعتقادی دینداری به ترتیب بیشترین تأثیر را بر احساس امنیت اجتماعی دارند. مقدار R2 ب ه دست آمده در تحقیق نیز، 33/0 میباشد که نشان میدهد تنها میزان استفاده از تلویزیون و بعد اعتقادی دینداری 33 درصد از تغییرات متغیر وابسته احساس امنیت اجتماعی را تبیین میکند.
