فرناز ترابی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخله بیرونی (موسیقی) بر برخی از شاخص های خستگی جسمانی در زنان جوان سالم است. بدین منظور تعداد 38 دانشجوی دختر سالم انتخاب و بصورت تصادفی به سه گروه با مشخصات تجربی (1): 13نفر شامل 2 22 سال تجربی (2): 13 نفر 2 23 سال و گروه کنترل 12 نفر: 2 23 سال تقسیم بندی شدند. برنامه آزمایشی تمرین در هر جلسه شامل رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج با شدت 20 وات و 50 دور در دقیقه با افزایش بار 10 وات در دقیقه تا مرز واماندگی بود. پروتکل تمرین به صورت 2 جلسه در هفته به مدت 6 هفته متوالی اجرا شد. گروه های تجربی در طی تمرین با گوشی به موسیقی گوش می کردند. گروه تجربی (1) در کلیه جلسات تمرین به موسیقی با آهنگ تند (اثر کلاسیک آل گروه آسای موزارت با آهنگ و سرعت 180 مترنم) و گروه تجربی2 نیز به موسیقی با آهنگ کند (اثر کلاسیک آدانته موزارت با آهنگ ½ و سرعت 60 مترنم) گوش کردند. گروه کنترل نیز هیچ گونه مداخله موسیقی دریافت نکردند. تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که در پیش آزمون بین شاخص های خستگی اندازه گیری شده در سه گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0>P): اما در مرحله پس آزمون بین میزان بارکاری حالت واماندگی (022/0=P) و ضربان قلب حالت واماندگی (013/0=P) و زمان رسیدن به حالت واماندگی (028/0=P) در هر سه گروه اختلاف معنی داری مشاهده شد. نتایج آزمون توکی نشان داد بین گروه کنترل و گروه های تجربی در هر متغیر اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0P).

هدف از پژوهش حاضر، مقایسة تاثیر تماشاگر و موسیقی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال است. به این منظور 36 دختر سالم غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن (59/1±8/22 سال)، قد (63/5±1/163 سانتیمتر) و وزن (06/7±5/54 کیلوگرم) به صورت تصادفی به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسیقی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. برنامة تمرین در مرحلة اکتساب شامل پرتاب آزاد بسکتبال به مدت 6 هفته تمرین، در هر هفته سه جلسه و در هر جلسه 15 کوشش با حضور مؤلفه های انگیزشی در گروه های مجزا برگزار شد. امتیاز آزمون پرتاب آزاد بسکتبال در هر جلسه ثبت و سپس پس آزمون گرفته شد، در نهایت بعد از دو هفته بی تمرینی آزمون یادداری در شرایط یکسان برای تمام گروه ها و پس از 24 ساعت آزمون انتقال در شرایط جدید (متفاوت از شرایط تمرین) به عمل آمد. از شاخص ضربان قلب برای همسانی سطح پایة انگیختگی آزمودنی ها و در حین تمرین به منظور اطمینان از رسیدن به سطح مطلوب انگیختگی استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک سویه، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بن فرنی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که در هر سه گروه یادگیری مهارت در مرحلة اکتساب پیشرفت کرده است و تفاوت معنی داری در امتیاز پرتاب آزاد بسکتبال بین سه گروه در مرحلة اکتساب مشاهده نشد (145/0 = P). اما در آزمون یادداری و انتقال، نتایج به سود گروه موسیقی و تماشاگر بود، به این صورت که در آزمون یادداری گروه موسیقی بیشترین امتیاز را کسب کرد و در آزمون انتقال دو گروه موسیقی و تماشاگر امتیاز بالاتر معناداری از لحاظ آماری نسبت به گروه کنترل به دست آوردند (000/0 = P).

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر برنامه هفته ای تمرینات هوازی بر کاهش لیپیدهای سرم خون بیماران پر فشار خون مرد است . به همین منظور 20 بیمار مبتلا به فشار خون بیش از 90/140 میلی متر جیوه با دامنه سنی 65 - 25 سال در تحقیق حاضر شرکت کردند. این بیماران به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی در تمرینات هفته ای شرکت کردند، اما گروه کنترل در هیچ مداخله ای شرکت نداشتند و فقط از مراقبت های رایج پزشکی استفاده کردند. از هر دو گروه تجربی و کنترل در قبل و بعد از شروع برنامه تمرینی ، پیش و پس آزمون به منظور اندازه گیری چربی های خون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش آماری یک متغیره (uni variate) استفاده شد. کلیه عملیات آماری در آلفای درصد و فاصله اطمینان درصد معنی دار است . نتایج تحقیق نشان داد که TG، TC، LDL پس از 8 هفته تمرین به طور معنی داری کاهش یافتند (05/0< P )، اما HDL نه تنها افزایش معنی داری نشان نداد، بلکه کاهش یافت (05/0 P> ). در گروه کنترل هیچ یک از متغیرهای مذکور تغییر معنی داری را نشان نداد (05/0 > P ).