بررسی مؤلفه های امید در دو شخصیت گیو و کاموس کشانی از شاهنامه فردوسی بر اساس نظریه اسنایدر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شخصیت پردازی به عنوان یکی از مهم ترین شاخصه های روایتگری، نقش مهمی در ماندگاری و برجستگی آثار داستانی ایفا می کند. شخصیت ها زیربنای اصلی هر سازه داستانی هستند و هر چه نویسنده بتواند شاکله داستان خود را بر روی پایه های شخصیتی استوارتری بنا کند، می تواند به جادوانگی اثرش امیدوارتر باشد. در میان آثار کلاسیک ادبیات جهان، شاهنامه فردوسی اثری است که فراتر از آثار هم رده خود به عناصر داستان نویسی اهمیت داده و حتی در بسیاری از موارد به معیارهای امروزی روایتگری پهلو می زند. شخصیت های این اثر بزرگ ادبی، ویژگی های اجتماعی، روانی و فردی منحصر به فردی دارند که آنها را به قهرمانانی چندبُعدی تبدیل کرده اند. با توجه به ماهیت حماسی شاهنامه، امید و نیروی انگیزه یکی از مؤلفه های روانی و روحی کاربردی است که حضورش به عنوان نیروی محرکه و پیش برنده برای اهداف حماسی در شخصیت ها احساس می شود. در پژوهش حاضر، به بررسی مؤلفه امید با تکیه بر نظریه اسنایدر در دو شخصیت گیو و کاموس که از نظر رفتاری کاملاً با یکدیگر تفاوت دارند و ویژگی های مثبت و منفی شخصیتی در آنها بارز است، پرداختیم. تفکر هدف، تفکر گذرگاه و تفکر عامل مؤلفه های این بررسی هستند و در نهایت نتایج بررسی های این مقاله نشان می دهد که طبق نظریه اسنایدر، مؤلفه امید با همه ابعاد پیچیده روانشناختی آن، اصلی ترین عامل محرک و پیش برنده این دو شخصیت برای خلق صحنه های حماسی و قهرمانی است. تفکر هدف و عامل در شخصیت گیو خود را به روشنی می نمایاند و در نتیجه بُعد انگیزشی امید در او غعالانه عمل می کند.Study of hope parameters in Giv and Kamus Keshani characters from Ferdowsi's Shahnameh based on Snyder's theory
Characterization is one of the most important narrative features as an important role in the permanence and prominence of narration. Characters are main parts of the narrative structure, and the more a writer can base his narration on a more constant character, the more hopeful he can be about his work immortality the more a writer can base his narration on a more constant character, the more hopeful he can be about his work immortality. Ferdowsi's Shahnameh is a work considering more attention to narration elements among the world classics literature than its contemporary factors. This great literary work has unique social, psychological and characteristic features characters that have turned them into multidimensional heroes. By considering the epic nature of Shahnameh, hope and motivation is one of the applied psychological and spiritual parameters as a motivational force to promote epic goals in the characters. In this study, the hope parameter has been considered based on Snyder's theory in Giv and Kamus Keshani characters completely different and Positive and negative personality traits are evident in them. Objective thinking, passage thinking and agent thinking are the components of this review and as the results illustrate, hope parameter is the main motivational factor to promote these two characters creating epic and heroic scenes by all its psychological dimensions based on Snyder’s theory. The thinking of the goal and the agent in Gio's character shows itself clearly, and as a result, the motivational aspect of hope works brilliantly in her.
تبلیغات
