آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۱

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه نحوه گذران اوقات فراغت و میزان شادی در بین جوانان شهر مرند است. این پژوهش با روش پیمایش و با نمونه ای به حجم 381 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و با استفاده از ابزار پرسشنامه در بین جوانان 15 29 ساله شهر مرند انجام گردید. بنابر نتایج تحقیق، میزان شادی جوانان در حد متوسط است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان می دهند که رابطه معنی دار و مثبتی بین اوقات فراغت کل، اوقات فراغت فعال و غیرفعال با میزان شادی جوانان وجود دارد. از بین متغیرهای زمینه ای، بین پایگاه اجتماعی اقتصادی با میزان شادی جوانان تفاوت معنی داری وجود دارد، اما این رابطه با جنسیت و وضعیت تأهل معنی دار نمی باشد. همچنین، بین سن و میزان شادی جوانان رابطه معنی داری مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان می دهد که متغیر اوقات فراغت فعال بیشترین سهم را در تبیین پراکنش میزان شادی جوانان داشته است. براساس نتایج حاصل از این تحقیق می توان گفت که گذران اوقات فراغت از عوامل تأثیرگذار بر شادی جوانان می باشد.

A Study on Relationship between Leisure Time and Youth Happiness (Case Study: The Youth of 15-29 in Marand)

This research is to study the relationship between leisure time and happiness among youth of Marand city. Research method was survey and was conducted with a sample size consisting of 381 subjects among the (15-29 year old) youth in  Marand. The data was collected using the questionnaires. According to the results, youth happiness was at average level. The results of the research showed that there was a significant positive correlation between Leisure Time, Active Leisure and Passive Leisure and  the youth happiness. The youth happiness in terms their socio-economic status is a significant difference, but the difference with other demographic variables were not significant. Also there was no significant relationship between age and happiness. The results of multiple regression analysis showed that Active Leisure had greatest contribution in explaining the distribution of youth happiness. Based on the 

تبلیغات