بازنمود بومی گرایی در رمان های احمد محمود و نقاشی معاصر ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ادبیات بومی نوعی از ادبیات است که شرایط زیستی و بومی یک منطقه، آداب و رسوم و عقاید و باورها، فرهنگ، مناسبات و روابط اجتماعی، مذهبی، زبان و گویش و غیره را که بر آن منطقه حاکم است، منعکس می سازد. گرایش به این نوع ادبیات در میان داستان نویسان معاصر فراوان دیده شده است. احمد محمود نویسنده برجسته رئالیست ایرانی است که توانسته به نحو مطلوبی عناصر بومی منطقه جنوب ایران را در آثار خود بازتاب دهد. آشنایی عمیق وی با فرهنگ مردم سواحل خلیج فارس و بهره گرفتن از عناصر بومی مناطق جنوب ایران، به ویژه زبان بومیِ این منطقه، آثار وی را از منظر ادبیات بومی و اقلیمی قابل تأمل کرده است. به همین دلیل جستار حاضر به بررسی شگردهای زبانی احمد محمود در بازنمود ادبیات بومی در رمان های «مدار صفر درجه» و «درخت انجیر معابد»، اختصاص یافته است. دستاورد پژوهش که به شیوه توصیفی- تحلیلی و با روش مطالعات کتابخانه ای انجام شده، گویای این است که احمد محمود در این رمان ها با کاربرد زبان و گویش محلّی که خود واژه ها و اصطلاحات محلّی، لهجه محلّی و کنایات و ضرب المثل ها را دربر می گیرد، زبان عامیانه، تکرار حروف و تشبیهات اقلیمی، ادبیات بومی خاصّ منطقه جنوب را منعکس کرده است. گرایش به بومی گرایی در نقاشی معاصر نیز کم و بیش مشهود است.اهداف پژوهش: واکاوی شیوه انعکاس بومی گرایی درد و رمان «درخت انجیر معابد» و «مدار صفر درجه».بررسی بومی گرایی در نقاشی معاصر.سؤالات پژوهش:احمد محمود ادبیات بومی منطقه جنوب را در دو رمان درخت انجیر معابد و مدار صفر درجه چگونه معرفی کرده است؟بومی گرایی در نقاشی معاصر ایران چگونه نمود یافته است؟Representation of localism in Ahmad Mahmoud's novels and contemporary Iranian painting
Native literature is a type of literature that reflects the living and native conditions of a region, customs and beliefs, culture, has made his works worthy of examination and reflection from the perspective of local and regional literature. For this reason, the present essay is devoted to the investigation of Ahmad Mahmoud's linguistic tricks in the representation of native literature in the novels "Safar-degree Circuit" and "Temple Fig Tree". The result of the research, which was carried out in a descriptive-analytical way and with the method of library studies, shows that Ahmad Mahmoud uses the local language and dialect in these novels, which are the local words and expressions, the local dialect, allusions and proverbs. It includes vernacular language, repetition of letters and climatic similes, it has reflected the native literature of the southern region. research goals: 1- Analyzing the way of reflecting localism in the two novels "Temple Fig Tree" and "Zero Orbit" by Ahmed Mahmoud, as one of the prominent writers of the southern region, is the main goal of this research. 2- The frequency of allusions and proverbs that are rooted in the category of localism is very important and it is necessary to pay special attention to this category in finding the roots of allusions and proverbs. research questions: 1- How has Ahmed Mahmoud introduced the native literature of the southern region in two novels, The Fig Tree, Temples and Zero Degree Circuit? 2- How has nativeism been manifested in contemporary Iranian painting?