آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۴

چکیده

آپارتمان مسکونی ردیفی درحال حاضر متداول ترین گونه مسکن در تهران محسوب می شود که به صورتی یکدست و متحدالشکل در سیمای شهر تبدیل شده است. در طی دو دهه گذشته، در شهر تهران نماهای آجرکاری با طرح های غیرمتداول و الگوهایی مدرن در آپارتمان های مسکونی مشاهده می شود. پژوهش پیش رو مدعی این امر است که این گرایش واکنشی به نمای متداول آپارتمان های مسکونی بوده و تلاشی منطقه گرایانه است. ازاین رو هدف این مطالعه، شناسایی نمونه های شاخص این گرایش به نمای آجرکاری مدرن آپارتمان های مسکونی و بررسی پاسخ های آن به عواملی چون اقلیم و طبیعت محلی، معماری پایدار، میراث معماری، شرایط و محدودیت های منطقه ای است. عامل نهادی یعنی قوانین مصوب شهری نیز برای روشن تر شدن موضعِ منطقه گرایی مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه توصیفی تحلیلی، چهار نمونه از بافت های شهریِ مناطق گوناگون تهران از جنوب تا شمال شهر گزینش و بررسی شده اند. ساختمان مسکونی قیطریه از دهه 1380ش و خانه چهل گره، آپارتمان های مسکونی ویلا و کهریزک از دهه 1390ش با توجه به جایگاه آن ها در معماری معاصر ایران و کیفیت زیبایی شناسانه طرح نما توصیف و تحلیل شدند. در طی دو دهه گذشته، در گرایش روبه گسترش نماهای آجرکاری مدرن تغییرات زیبایی شناختی روی می دهد که علاوه بر پیوستگی با سه بُعدی بودنِ آجرکاری مدرن تهران، در روند طراحی و اجرا نیز نسبت به نماهای رایج آپارتمان های مسکونی واکنشی انتقادی داشته اند. آجر در این بناها علاوه بر کارکرد زیبایی شناختی، عملکردی اقلیمی و فرهنگی نیز ایفا کرده است. در ساخت این آپارتمان های مسکونی با بهره گیری از فناوری پیشرفته ساخت سازه و استفاده از انواع مصالح آجر دستی و ماشینی و با توجه به زیبایی شناسی معماری روز جهان، آثار منطقه گرایانه ای شکل گرفته است. ازنظر نهادی تصویب معافیت اندک عوارض شهری بر نمای آجری و سعی بر اِعمال نفوذ بر طرح نما تا حدودی در گسترش نماهای آجرکاری در تهران اثرگذار بوده است.

The Aesthetic of Modern Brickwork Facades of Residential Apartments in Tehran in the Last Two Decades from the Perspective of Critical Regionalism

Mid-rise apartments are currently the most common type of residential buildings in Tehran. In the last two decades, brick facades with unconventional designs and modern patterns can be seen in residential apartments. This paper claims that this trend is a response to the prevailing residential facades and is thus a Regionalist endeavor. Therefore, this study aims to identify key examples of this trend in modern brickwork facades of residential apartments and to examine their responses to factors such as local climate and nature, sustainable architecture, architectural heritage, and regional conditions and limitations. The institutional factor, i.e., approved city ordinances, was also studied to clarify the position of Regionalism. In this descriptive-analytical study, four examples of the urban fabric of different areas of Tehran from the south to the north of the city were selected and analyzed. Qeytariyeh Residential  Building from the 2000s, 40 Knots House, Villa Apartments, and Kahrizak Apartments from the 2010s were described and analyzed with respect to their position in Iranian contemporary architecture and the aesthetic quality of their facade designs. During the last two decades, aesthetic changes can be observed in the expanding trend of modern brickwork facades, which aside from alignment with the three-dimensional modern brickwork in Tehran, bear a critical response to typical residential apartment facades regarding design and execution. In addition to its aesthetic function, the brick in these residential buildings also fulfills climatic and cultural functions. In the construction of these apartments, advanced structural technology and hand-made and machine-made bricks are used to create Regional architectural works conforming to the aesthetics of modern world architecture. From an institutional point of view, the approval of a small exemption from city taxes for brick facades and the attempt to influence facade designs have had some impact on the growth of modern brickwork facades in Tehran.

تبلیغات