جایگاه تاریخ تقنینی در تفسیر حقوقی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
به زبان ساده، «تاریخ تقنینی» عبارت است از پیشینه و رویدادهایی که منجر به تصویب یک قانون می شوند، ازجمله مشروح مذاکرات، طرح ها و لوایحِ اولیه و الگوهای مد نظر قانون گذار. بسیاری از قضات و حقوق دانان در تفسیر حقوقی به تاریخ تقنینی استناد کرده و حتی در مواردی با تکیه بر تاریخ تقنینی به مخالفت با ظاهر عبارات قانون می پردازند. در نظام حقوقی ما نیز اعتبار تاریخ تقنینی در تفسیر حقوقی از پیش فرض های نسبتاً مسلّم تلقّی می گردد و نهاد های عهده دار تفسیر ازجمله شورای نگهبان نیز کاملاً بدان پایبندند. علی رغم اهمیّت و حضور همیشگی «تاریخ تقنینی» در تفاسیر حقوقی، چیستی، اقسام و ضوابط آن مبهم و حل نشده است. نگارندگان در این مقاله ابتدا به تبیین تاریخ تقنینی و اقسام آن پرداخته و سپس تلاش می کنند تا مخاطب حقوقی را قانع نمایند که هر نوع استناد به تاریخ تقنینی در تفاسیر غلط و گمراه کننده است. زیرا اولاً چیزی به نام قصد و نیت قانون گذار وجود ندارد تا تاریخ تقنینی ابزاری برای وصول به آن قرار گیرد؛ ثانیاً با فرض وجود قصد و نیت قانون گذار، چنین مقوله ای برای مفسر قابل دسترس نیست و ثالثاً با فرض قابل دسترس بودن آن، کشف قصد و نیات قانون گذار به واسطه تاریخ تقنینی فاقد هر نوع اعتبارِ قانونی است.Role of Legislative History in Legal Interpretation
Simply speaking legislative history is the history with regard passage of a particular legislation. It includes: the government's statement of reasons for a bill and the legislative antecedents statutory provision under consideration; pre parliamentary materials relating to the or the statute in which it is contained, such as reports of and commissions reviewing the existing law and recommending and; parliamentary materials such as the floor debates in the legislature. In our legal system, the validity of the legislative history in legal interpretation is somehow considered as unquestionable presupposition. Therefore, the institutions responsible for interpretation, including the Council of Guardian, feel committed to it. Despite the role of legislative history in legal interpretations, its nature, types and criteria are unclear and unresolved. In this article, I first provide a precise definition of legislative history and its types, and then try to convince you that any reference to legislative history in interpretations is misleading. For, first, there is no such thing as the intention of the legislature to make legislative history a means of collecting it; Secondly, assuming the existence of the intention of the legislator, such a thing is not accessible to the interpreter, and thirdly, assuming that it is accessible, the search of the intention of the legislator through the legislative history has no unconstitutional.