ارزیابی جان هیر از خداباوری کانت با توجه به شکاف اخلاقی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
آنچه جان هیر با توجه به تعالیم کانت از شکاف اخلاقی تعبیر می کند، در عقل عملی و تمایز میان اراده اخلاقی و میل انسان به عدم پیروی از آن است. او اولین گام برای پل زدن این شکاف را کمک از دو قاعده امر مطلق می داند: قاعده قانون کلی و قاعده غایت فی نفسه. امر مطلق ما را ملزم به رعایت قوانین اخلاقی می کند، زیرا اگر در حد توانمان نبود که از آنها اطاعت کنیم، به ما دستور داده نمی شد که چنین کنیم. پس ابتدا باید قاعده ای را برگزینیم که بتوانیم آن را قانونی کلی بدانیم و طبق آن عمل کنیم؛ سپس، باید بتوانیم انسانیت را غایت خود قرار دهیم و پیشبرد اهداف و غایات دیگران را بر خواسته های خود اولویت دهیم؛ اما با وجود شری که ذاتی انسان است، همیشه این خطر وجود دارد که سعادت خود را بر سعادت دیگران ترجیح دهیم، بنابراین استفاده از این قاعده ها منجر به انقلابی درونی می شود که میسر نمی شود، مگر با مساعدتی الهی. یعنی باید ایمان داشت به اینکه خیری اعلا وجود دارد که اگر انسان سعادت دیگران را بر سعادت خود ترجیح داد و زندگی فضیلت مندانه ای در پیش گرفت، به او سعادتی متناسب با فضیلتش داده خواهد شد.John Hare's Assessment of Kant's Theism Regarding the Moral Gap
John Hare interprets the moral gap according to Kant's teachings that is in practical reason and between moral will and human desire. He considers the first step to bridge this gap with the help of two categorical imperative: general law and the end in itself. The categorical imperative requires us to obey moral laws, because if it were not within our power, we would not be commanded to do so. So, we have to choose a rule that we can consider as a general law and act according to it; then we should be able to put humanity as our goal and prioritize other people's goals and objectives over our own desires; However, despite the evil that is inherent in humans, preferring our happiness over the happiness of others is dangerous. Using these rules leads to an internal revolution that is not possible except with divine assistance. That is, one should believe that there is a supreme good that if a person prefers the happiness of others to his own happiness and leads a virtuous life, he will be given a happiness commensurate with his virtue.
تبلیغات
