چکیده

This study aimed to examine the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on suicidal ideation, emotional self-regulation, and psychological flexibility in adolescents with suicidal ideation who were referred to a social emergency center. The research method was a quasi-experimental pretest-posttest design with a control group. The population of the study included all adolescents with suicidal ideation who visited the counseling center of the social emergency in Astaneh-ye Ashrafiyeh city in 2021. Thirty participants (15 in the control group and 15 in the experimental group) were selected from this population by purposive sampling and randomly assigned to two groups. The experimental group received eight 90-minute sessions of group ACT, while the control group was put on a waiting list. Data were collected using the Acceptance and Action Questionnaire (AAQ-2), the Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ), and the Beck Scale for Suicide Ideation (BSSI). Data were analyzed using the analysis of covariance (ANCOVA) test. The results showed that there was a significant difference between the experimental and control groups in the posttest mean scores of the reappraisal component of emotion regulation and suicidal ideation. However, there was no significant difference in the flexibility and suppression components of emotion regulation. Based on the results of this study, it is recommended that psychologists and psychotherapists working in social emergency centers or with adolescents use the results of this study to improve emotion regulation and reduce suicidal ideation in their adolescent clients

اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افکارخودکشی، خودتنظیمی هیجانی و انعطاف پذیری روان شناختی نوجوانان دارای افکارخودکشی مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی

پژوهشحاضر با هدف، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افکارخودکشی، خودتنظیمی هیجانی و انعطاف پذیری روان شناختی نوجوانان دارای افکارخودکشی مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی انجام شد. روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری  پژوهش را همه نوجوانان دارای افکارخودکشی مراجعه کننده به مرکز مشاوره اورژانس اجتماعی شهرستان آستانه اشرفیه در سال 1400 تشکیل دادند که از این میان تعداد ۳۰ نفر(۱۵ گروه کنترل و ۱۵ گروه آزمایش) از جامعه مذکور به شیوه نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. برنامه درمانی رویکرد پذیرش و تعهد، طی 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت گروهی بر روی گروه آزمایش اجرا شد، گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های پذیرش و عمل (AAQ-2)، پرسشنامه تنظیم هیجان (CERQ) و مقیاس افکارخودکشی بک (BSSI) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین نمرات پس آزمون گروه های آزمایش و کنترل در مولفه ی ارزیابی مجدد از ابعاد تنظیم هیجان و افکارخودکشی وجود داشت. اما تفاوت در انعطاف پذیری و بعد سرکوبی از ابعاد تنظیم هیجان معنی دار نبود. با توجه به نتایج این پژوهش، پیشنهاد می شود تا روانشناسان و رواندرمانگران مراکز اورژانس اجتماعی و یا در ارتباط با نوجوانان از نتایج این مطالعه جهت بهبود تنظیم هیجان و کاهش افکارخودکشی مراجعین نوجوان خود بهره ببرند.
افکار خودکشی، انعطاف پذیری روان شناختی، خودتنظیمی هیجانی، درمان پذیرش و تعهد،

تبلیغات