چکیده

The purpose of the current research was to determine the level of physical activity of the male employees of the police guard and also to investigate the relationships between physical activity and mental and social wellbeing in the male employees of the police guard. The current research was descriptive-correlation research. The statistical population of this research included all the male employees of police guard of Tehran in 2021. The statistical sample of the current research included 146 men who were selected through convenience sampling. Physical activity was measured using the international physical activity questionnaire (IPAQ), mental health was measured using depression anxiety and stress scale 21 (DASS-21), and social health was measured using the Keyes's social well-being questionnaire (KSWBQ). Pearson’s correlation test and structural equations were used for data analysis. Results showed that the research subjects had a body mass index with an average of 24.40 which is at an average level, but close to overweight. Also, a total of 52% of the subjects had moderate-to-vigorous physical activity. In addition, the mental and social health scores were in the average range. Moreover, physical activity had significant relationships with mental health and social health. The results of the model fit showed that the research model had a good fit. Our findings indicated the positive effects of physical activity on psycho-social health components in the male employees of police guard. These findings show that the use of strategies and interventions to improve the physical activity status of the staff of police guard is of special importance.

ارتباط بین فعالیت بدنی با سلامت روانی و اجتماعی در بین کارکنان گارد پلیس

هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان فعالیت بدنی کارکنان مرد حراست پلیس و همچنین بررسی رابطه بین فعالیت بدنی و سلامت روانی و اجتماعی در کارکنان مرد حراست پلیس بود. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان مرد گارد انتظامی شهر تهران در سال 1400 می باشد. نمونه آماری پژوهش حاضر 146 مرد بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. فعالیت بدنی با استفاده از پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (IPAQ)، سلامت روان با استفاده از پرسشنامهافسردگی، اضطراب و استرس(DASS-21) و سلامت اجتماعی با استفاده از پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز (KSWBQ) اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که افراد مورد پژوهش دارای شاخص توده بدنی با میانگین 24.40 بودند که در سطح متوسط، اما نزدیک به اضافه وزن است. همچنین در مجموع 52 درصد از افراد دارای فعالیت بدنی متوسط تا شدید بودند. علاوه بر این، نمرات سلامت روانی و اجتماعی در محدوده متوسط قرار داشت. همچنین فعالیت بدنی با سلامت روان و سلامت اجتماعی رابطه معناداری داشت. نتایج برازش مدل نشان داد که مدل تحقیق از برازش خوبی برخوردار است. یافته های ما حاکی از تأثیر مثبت فعالیت بدنی بر مؤلفه های سلامت روانی- اجتماعی در کارکنان مرد گارد پلیس بود. این یافته ها نشان می دهد که استفاده از راهکارها و مداخلات برای بهبود وضعیت فعالیت بدنی کارکنان گارد پلیس از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
سلامت اجتماعی، سلامت روانی، فعالیت بدنی، نگهبان پلیس،

تبلیغات