بررسی شادکامی دانش آموزان دوره اول ابتدایی در بستر سبک مدیریت کلاس
آرشیو
چکیده
این پژوهش با هدف گفتمان سازی در باب سنجش عواطف و احساسات دانش آموزان ابتدایی و بررسی رابطه سبک های مدیریت معلم با میزان شادکامی ان ها انجام شد. جامعه آماری، کلیه کلاس های دوره اول مقطع ابتدایی نواحی سه، چهار و شش مشهد و حجم نمونه، 28 کلاس که دانشجویان کارورز در آن جضور داشتند، به روش در دسترس انتخاب شدند، بود. به منظور سنجش سبک مدیریت کلاس، پرسشنامه محقق ساخته، برمبنای پرسشنامه ولفگانگ و گلیکمن که توسط یزدی و همکاران به زبان فارسی برگردانده شده است و جهت سنجش میزان شادکامی، پرسشنامه شادکامی آکسفورد که توسط ارگیل تهیه شده است، مبنای کار قرار گرفت. روایی محتوایی، هر پرسشنامه به صورت جداگانه توسط 3 متخصص مورد تایید قرارگرفت. همچنین پایایی هر پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برای سبک مدیریت کلاس 86/ 0 و برای شادکامی 82 /0 محاسبه و تایید شد. در نتایج حاصل بین سبک مدیریتی کلاس درس و جنسیت، همچنین بین سبک مدیریتی کلاس درس و سابقه کار معلم رابطه معناداری مشاهده نشد، اما بین سبک مدیریت کلاس درس و شادکامی دانش آموزان همبستگی معکوس و معنادار وجود دارد. همچنین سبک مدیریت مداخله گرایانه معلمان در کلاس درس، کاهش شادکامی دانش آموزان را نشان می دهد. نوآوری این پژوهش در انتخاب سن دانش آموزان و نحوه پاسخگویی به پرسشنامه ها، از شیوه خوداظهاری به شیوه دیگراظهاری بود. در نهایت به متولیان اسناد بالادستی، صاحب نظران و تعلیم و تربیت، پژوهشگران آتی و معلمین پژوهشگر توصیه های جدی برای ارتقا شادکامی و خلق فرصت های جدید ارائه گردید.Investigation of Student Happiness in the Context of Classroom Management Styles in Primary School
This research aimed to explore the assessment of emotions and feelings of primary school students and investigate the relationship between teacher's classroom management styles and the level of student happiness. The statistical population included all first-grade classes in districts three, four, and six of Mashhad, with a sample size of 28 classes where internships’ students were present. The sampling method was convenience sampling. To measure classroom management styles, a researcher-developed questionnaire based on the Wolfgang and Glickman questionnaire, translated into Persian by Yazdi et al., was used. To measure the level of happiness, the Oxford Happiness Questionnaire developed by Argyle was employed. The content validity of each questionnaire was confirmed by three experts separately. The reliability of each questionnaire was assessed and confirmed using Cronbach's alpha coefficient, with a score of 0.86 for classroom management style and 0.82 for happiness. The results revealed no significant relationship between classroom management style and gender or between classroom management style and teacher experience. However, a significant inverse correlation was found between classroom management style and student happiness. Furthermore, an interventionist classroom management style exhibited a negative impact on student happiness. The novelty of this research lies in the selection of student age and the method of questionnaire response, transitioning from self-report to other-report. Finally, serious recommendations were provided to superiors, stakeholders, educators, future researchers, and teacher-researchers to promote student happiness and create new opportunities.
تبلیغات
