The Effectiveness of Social Skills Training on Improving the Adaptation of Late Learning Children
آرشیو
چکیده
The purpose of this research was the effectiveness of social skills training on the adaptive behavior of late learning children. This research was quasi-experimental in terms of practical purpose and in terms of data collection. The statistical population of the research included all the students of Bandar Anzali city who studied in primary schools or referred to counseling centers of the city in the academic year of 1401-1400. For this purpose, 30 students who were diagnosed as late learners on the basis of the Wechsler IQ test and who had obtained a low score in Adaptive Behavior Scale (AISS) and clinical interviews with teachers, were selected and randomly selected. They were divided into two experimental (15 people) and control (15 people) groups. Then, social skills training was conducted for 2 months during 12 two-hour training sessions for the subjects of the experimental group and the control group did not receive any training. Then, the adaptive behavior test was performed again on both groups. The data were analyzed using the covariance statistical method. The results showed that social skills training improves the adaptive behavior of late learning children (F=0.389 and P<0.05). Therefore, it can be concluded that school teachers and counselors and parents can use social skills in schools and at home and counseling centers to improve the adaptation of late learning children.اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر بهبود سازگاری کودکان دیرآموز
هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر رفتار سازگارانه کودکان دیرآموز بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ گرداوری داده ها، نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان شهرستان بندرانزلی بود که در سال تحصیلی 1401-1400 در مدارس ابتدایی مشغول به تحصیل بوده یا به مراکز مشاوره شهرستان مراجعه کرده بودند. بدین منظور 30 دانش آموز که بر پایه آزمون هوش وکسلر کودکان، دیر آموز تشخیص داده شده و در مقیاس رفتار سازگارانه (AISS) و مصاحبه بالینی با معلمان، نمره پائینی در سازگاری اجتماعی به دست آورده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش(15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. سپس آموزش مهارت های اجتماعی به مدت 2 ماه در طی 12 جلسه آموزشی دو ساعته، برای آزمودنی های گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. سپس مجددا آزمون رفتار سازگارانه بر روی هر دو گروه اجرا شد. داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد آموزش مهارت های اجتماعی موجب بهبود رفتار سازگارانه کودکان دیر آموز می شود (0/389=F و 0/05>P). بنابراین می توان نتیجه گرفت که معلمان مدارس و مشاوران و والدین می توانند جهت بهبود سازگاری کودکان دیرآموز از مهارت های اجتماعی در مدارس و منزل و مراکز مشاوره، استفاده کنند.
رفتار سازگارانه ،کودکان دیرآموز ،مهارت های اجتماعی،