تحلیل فضایی تاب آوری فرامحلی سکونتگاه های روستایی شهرستان روانسر در مواجهه با خشکسالی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شناسایی سطح کلی تاب آوری فرامحلی سکونتگاه های روستایی نسبت به خشکسالی، در جهت حکمرانی خوب نواحی روستایی بسیار حائز اهمیت است. درواقع با تحلیل فضایی تاب آوری فرامحلی دهستان ها، به کارگیری راهبردهای مدیریتی تعدیل آسیب های ناشی از خشکسالی مقدور می شود. لذا هدف این تحقیق اولویت بندی سطح تاب آوری فرامحلی نسبت به خشکسالی در بین شش دهستان شهرستان روانسر در استان کرمانشاه است. بنابراین، پنج شاخص سنجش تاب آوری فرامحلی نسبت به خشکسالی یعنی جریان های افراد، سرمایه ها، محصول و کالاها، اطلاعات، فناوری ها و نوآوری ها، با واکاوی پیشینه پژوهش، انتخاب گردید. در مرحله بعد با بهره گیری از آزمون T تک نمونه ای یک طرفه، میزان تأثیرگذاری هر یک از شاخص های مذکور بر تاب آوری فرامحلی روستائیان از منظر دهیاران شهرستان هدف (99=N) که بر مبنای جدول کرجسی و مورگان به روش نمونه گیری تصادفی 79 نفر از آنان انتخاب شدند، بررسی و تأیید گردید، سپس به منظور تعیین وزن شاخص های فوق الذکر، با تکنیک گلوله برفی و روش نمونه گیری هدفمند، 17 نفر از متخصصان و کارشناسان جهاد کشاورزی و فرمانداری شهرستان روانسر انتخاب و از نظرات آنان استفاده شد. نتایج یافته ها با تکنیک TOPSIS بر مبنای شاخص های مطرح شده، بیانگر آن بود که تاب آوری فرامحلی نسبت به خشکسالی در مناطق روستایی دهستان های حسن آباد و زالواب بیشترین، در دهستان های بدر و دولت آباد متوسط و در دهستان های منصورآقایی و قوری قلعه کمترین مقدار است. این امر می تواند ناشی از جریان های و پیوندهای فرامحلی و نامتوازن و عدم عدالت فضایی در حوزه دهستان های مذکور باشد. نتایج این مطالعه می تواند پیشنهادهایی کاربردی برای حکمرانی خوب نواحی روستایی هدف به منظور تعدیل آسیب پذیری و افزایش تاب آوری روستائیان نسبت به خشکسالی داشته باشد.Spatial Analysis of Translocal Resilience of Rural Settlements in Ravansar County against Drought
Identifying the level of tarnslocal resilience of rural settlements is important to deal with drought and is necessary for the good governance of villages, in fact, by identifying and ranking the tarnslocal resilience of villages, it is possible to take suitable management strategies to reduce the damage caused by drought. Therefore, the purpose of this study is to assess the translocal resilience to the drought of six rural districts of the city of Rawansar in Kermanshah province. In this quantitative research, five indicators of translocal resilience to drought were selected based on the literature review, which include: flows of people, funds, products and goods, information, technologies and innovations. Then, using a one-sample T-test, the influence of each of the mentioned indicators on the translocal resilience of the villagers from the point of view of the villages governors of Ravansar City (N=99) was checked, which was based on the table of Krejcie and Morgan and by random sampling method 79 of them were selected. In the next stage, 17 experts of agricultural jihad and the governorate of Ravansar City were selected using the snowball technique and purposive sampling method, and their opinions were used to determine the weight of the mentioned indicators. The results obtained by TOPSIS technique based on these indicators showed that rural areas of Zalu Ab and Hasan Abad in Rawansar City, had the greatest translocal resilience to drought, while rural areas of Dawlat Abad and Badr had medium and Mansour Aghaei and Quri Qala had lowest translocal resilience to drought. This could be caused by the imbalanced and translocal flows and links and the lack of spatial justice in the same rural area.