ساخت و اعتباریابی مقیاس ایرانی «خوشبختی زناشویی» مبتنی بر مطالعه بومی مولفه های خانواده موفق ایرانی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر ساخت و اعتباریابی پرسشنامه خوشبختی زناشویی بود. روش این پژوهش آمیخته از نوع اکتشافی و جامعه آن شامل زوجین استان زنجان بودند. در بخش کیفی نمونه ای به روش هدفمند و به تعداد 41 نفر از زوجین موفق انتخاب شدند. در بخش کمی نمونه ای به روش دسترس و طبق فرمول کوکران به حجم 664 نفر انتخاب شد و اطلاعات لازم از آنها اخذ شد. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش مصاحبه و پرسشنامه استفاده شد. در فاز کیفی ابتدا زوجین موفق با ارزیابی مصاحبه و شاخص های کمی خوشبختی شناسایی شدند و سپس پرسشنامه خوشبختی زناشویی بر اساس تحلیل مصاحبه های انجام شده با زوجین موفق ساخته شد. در بخش کیفی چهار درونمایه کلی و سیزده عامل زیر بنایی را برای خوشبختی زوجین شامل زمینه مناسب(شامل سه طبقه خانواده ها، آمادگی موقع ازدواج و منابع مالی)، باورهای سازگارانه(شامل سه طبقه انتظارات واقع بینانه، باور به درک و پذیرش و تعهد و نظارت بر تعهد)، رفتارهای تقویت کننده رابطه(شامل پنج طبقه همراهی و فعالیت مشترک، مهارت های ارتباطی، حل مساله، حمایت و مسئولیت پذیری) و احساس مثبت(شامل چهار طبقه هیجان خواهی، احساس مثبت، زیباپسندی و محبت) شناسایی شدند. اعتبار به سه شیوه آلفای کرونباخ، اعتبار مرکب و بازآزمایی بررسی شد که با توجه به مقادیر بالای 70/0 اعتبار کل ابزار و مولفه ها تایید شد. روایی محتوایی به دو شکل کیفی (مصاحبه با 12 متخصص حوزه خانواده)و کمی (با محاسبه دو شاخص CVR و CVI) ارزیابی و تایید شد. برای روایی ملاکی همبستگی نمره حاصل از پرسشنامه با ارزیابی یک مشاور خانواده برای 45 زوج در یک مقیاس 1تا 10 محاسبه شد و 69/0 به دست آمد. روایی سازه با تحلیل عاملی تاییدی ارزیابی شد. رابطه تک تک سوالها با عامل زیربنایی خود دارای مقدار t بیشتر از 2 و لذا معنی دار بود. همچنین شاخص های برازش از نتایج تحلیل عاملی تأییدی حمایت کردند. ابزار تهیه شده در این پژوهش می تواند در سنجش کارکردهای زوج ایرانی توسط مشاوران و برنامه ریزان به کار گرفته شود.Construction and validation of the Iranian "marital happiness" scale based on the local study of the components of a successful Iranian family
The main goal of the present study was to construct and validate the Marital Happiness Questionnaire. The method of this mixed research is exploratory and its population included couples from Zanjan province. In the qualitative part, a sample of 41 successful couples was selected in a targeted manner. In the quantitative part, a sample of 664 people was selected according to the Cochran formula and the necessary information was obtained from them. Two methods of interview and questionnaire were used to collect information. In the qualitative phase, successful couples were first identified by evaluating interviews and quantitative indicators of happiness, and then a marital happiness questionnaire was created based on the analysis of interviews conducted with successful couples. In the qualitative part, four general themes and thirteen underlying factors for the happiness of couples, including appropriate background (including three categories of families, readiness for marriage and financial resources), adaptive beliefs (including three categories of realistic expectations, belief in understanding and acceptance and commitment and supervision of commitment), relationship strengthening behaviors (including five categories of companionship and joint activity, communication skills, problem solving, support and responsibility) and positive feeling (including four categories of excitement seeking, positive feeling, niceness and affection) ) Were identified.Reliability was assessed in three ways: Cronbach's alpha, composite validity and retesting, which were confirmed by the values of total tools and components due to values above 0.70. Content validity was evaluated and confirmed in two ways: qualitative (interview with 12 family counseling specialists) and quantitative (by calculating two CVR and CVI indicators). For criterion validity, the correlation score of the questionnaire was calculated by evaluating a family counselor for 45 couples on a scale of 1 to 10 and was 0.69. The validity of the structure was assessed by confirmatory factor analysis. The relationship between each question and its underlying factor had a value of t greater than 2 and was therefore significant. Fit indicators also supported the results of confirmatory factor analysis. The tool prepared in this research can be used by counselors and planners to measure the functions of Iranian couples.
تبلیغات
