"مقدمه:
در مجامع علمی، پایان نامه ها به عنوان نتایج تحقیقات دانش پژوهان در نظر گرفته می شود و هویت علمی دانشگاهها در گرو ارزیابی همین اسناد است. هر چقدر اصول نگارش در این پایان نامه ها به خوبی رعایت شود؛ محتوای نوشته ها با کمال فصاحت و بلاغت به خواننده انتقال می یابد. لذا در این پژوهش سعی شده است رعایت اصول و قواعد نگارش زبان فارسی مورد بحث و بررسی قرار گیرد. شایان ذکر است نگارنده در زمینه ویراستاری پایان نامه و پژوهش تاکنون با تحقیقی مواجه نبوده است.
روش بررسی:
این مطالعه از نوع توصیفی بوده و جامعه ی مورد مطالعه ی آن تمام پایان نامه هایی است که در مقطع کارشناسی ارشد ناپیوسته و دکترا در سال 1378 در دانشکده های پزشکی و داروسازی دفاع شده است.
در این پژوهش ابتدا غلط های نگارشی در پایان نامه ها مشخص شد در پنج جدول (رسم الخط، نکات دستوری، شیوه ی تنظیم تحقیق، درک مطلب و نشانه گذاری) به طور جداگانه ثبت گردید. تمام اطلاعات به دست آمده با استفاده از روشهای آمار توصیفی (فراوانی درصد و میانگین) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها:
با توجه به نتایج بدست آمده بیشترین تعداد غلط به تایپ پایان نامه اختصاص داشت و میانگین آن 92/18 بود. پس از آن شیوه ی صحیح نوشتن همزه رعایت نشده و میانگین آن 66/13 مشاهده گردید. کمترین تعداد غلط مربوط به ترتیب صفحات گزارش بود. در مقایسه میانگین تعداد غلط در جداول پنج گانه (که در بالا بدان اشاره شد) مشخص شد بیشترین تعداد غلط مربوط به جدول شیوه ی تنظیم تحقیق می باشد و کمترین تعداد غلط به جدول نکات دستوری اختصاص دارد. بر اساس نتایج آزمون آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات مشخص شد تعداد غلطها در حیطه های مختلف یکسان نیست.
نتیجه کیری:
در این تحقیق مشخص گردید میانگین غلطهای جدول تنظیم تحقیق از همه بیشتر بود. همچنین میزان غلطهای نشانه گذاری، درک مطلب رسم الخط و نکات دستوری به ترتیب بیشتر مشاهده گردید. لذا با توجه به نتایج بدست آمده مشخص گردید، در زمینه ی کیفیت تایپ پایان نامه ها رسم الخط، به ویژه شیوه ی صحیح نوشتار همزه، اتصال حرف «ب» به اسم و فعل، پیوست هیا ناپیوسته نوشتن واژه ها، نشانه گذاری و کاربرد علامتهای نقطه ویرگول و نقطه باید توجه بیشتری معطوف گردد. "
