بررسی روند گسترش طریقت های چشتیه و نعمت اللهیه در دکن در مقایسه با مفاهیم کتیبه ای مقبره شاه نعمت الله ولی در ماهان کرمان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تصوف به عنوان پدیده مهم در تاریخ جهان اسلام نقش مهمی در نفوذ و بسط اسلام در شبه قاره هند ایفا کرد؛ دکن به عنوان قلب فرهنگی و تمدنی شبه قاره هند پذیرای فرقه های مختلف تصوف شد. با تشکیل حکومت سلاطین دهلی و استقرار طریقت چشتیه، مشایخ این فرقه از نفوذ معنوی بسیاری برخوردار شدند. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق تاریخی که مبتنی بر توصیف و تحلیل است و با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مشایخ چشتیه در دوره بهمنیان یکی از گروه های تأثیرگذار سیاسی و اجتماعی به شمار می رفتند؛ به طوری که سلاطین بهمنی سعی می کردند از این جایگاه به نفع حکومتشان بهره ببرند اما مشایخ اولیه چشتیه براساس اصول خود از پرداختن به امور سیاسی و قبول مناصب حکومتی امتناع می کردند و همین عوامل به رشد این طریقت کمک کرد. بعد از چشتیه، نعمت اللهیه در دکن نفوذ کردند و در این منطقه گسترش یافتند. این طریقت ها به عنوان یک جریان تأثیرگذار در تمام فعالیت های فردی و اجتماعی مردم علاوه بر فعالیت های صوفیانه، گسترش دین اسلام و ترویج زبان و فرهنگ فارسی تأثیری شگرف در عرصه های مختلف زندگی اجتماعی مردم به ویژه در هنر و معماری داشتند که یکی از شاخصه های ممتاز معماری و هنر در کتیبه اهدایی احمدشاه به آرامگاه شاه نعمت الله متجلی شده است. اهداف پژوهش: بررسی و شناخت جایگاه طریقت های چشتیه و نعمت اللهیه در دکن. بررسی چگونگی گسترش فرهنگ و تمدن ایرانی در دکن و معماری کتیبه آرامگاه شاه نعمت الله ولی در ماهان. سوالات پژوهش: علت رشد طریقت های چشتیه و نعمت اللهیه در دکن چه بود؟ چه عواملی موجب نفوذ و گسترش فرهنگ و تمدن ایرانی در دکن شدند؟Expansion of Heshmatieh and Nematollahi sects in Deccan in comparison with the inscriptional meanings of the tomb of Shah Nematollahi Vali in Mahan, Kerman
Sufism- as an important and complex phenomenon in the history of the Islamic world- has played an important role in the spreading of Islam in India, and Deccan was accepted as a cultural and civilization subcontinent of various sects. The main issue of the present study is to investigate the development of the Chishti and Ne`matollahi doctrines in Deccan. This research aims to answer these questions by using historical research method based on description and analysis and relying on library studies. Why despite the existence of various Sufi cults in Deccan they became inedible and pervasive, what their roles and effects were. The findings of the present study show that with the formation of Delhi monarchy and the establishment of the Chishti, the elders of this cult gained a great deal of spiritual influence and they were one of the influential political and social groups in the Bahmani period, as Bahmani sultans sought to take this position for themselves. However, the early elders of Chishti refused to pursue political affairs and accept governmental positions on the basis of their principles, and these factors contributed to the growth of this doctrine, after Ne`matollahi 's influence in Deccan and completed their development and extension there. These doctrines, furthermore the Sufi activities, had an important role in the spread of Islam and the promotion of Persian language and culture.
تبلیغات
