بازنمایی شیوه آموزش حروف اضافه در مجموعه آموزش فارسی به فارسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حروف اضافه نقش بسزایی در معنای جملات فارسی دارند و این بحث، در آموزش/ فراگیری این زبان، یکی از دشوارترین نکات است. در زبان آموزی زبان دوم، این حروف در آخرین رده از مقوله هایی هستند که زبان آموزان آنها را فرامی گیرند. ازاین رو، ضرورت دارد تا کتاب های آموزش زبان فارسی اهتمام ویژه ای به آموزش این حروف داشته باشند. هدف این پژوهش بررسی مجموعه آموزش فارسی به فارسی از منظر آموزش این حروف است تا شیوه های آموزش، تعداد حروف اضافه آموزش داده شده و بسامد رخداد آنها را بررسی کند. دلیل انتخاب این مجموعه پرکاربردبودن و دامنه وسیع استفاده کنندگان از آن است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که روش آموزش حروف اضافه سنتی، آموزشی و در برخی موارد استقرایی/ ضمنی است و باید زبان آموزان، از طریق مثال های ارائه شده یا خواندن متون و به طریق اکتشافی، آنها را فراگیرند. از میان 89 حرف اضافه ساده و مرکب/ گروهی به کاررفته، بیشترین بسامد رخداد ازآنِ حروف «به»، «را»، «در»، «از»، «با» و «برایِ» است. استفاده از تصاویر مناسب برای آموزش، عدم استفاده از زبان واسطه، استفاده از فن تقویت درون داد و اشاره به باهم آیی برخی افعال با حروف اضافه خاص از نقاط قوت این مجموعه به شمار می رود و عدم اشاره به گونه گفتاری حروف اضافه، استفاده صِرف از روش استقرایی و پاورقی های آشفته و بی نظم از نقاط ضعف این مجموعه است. نتایج پژوهش حاضر می تواند مورد استفاده مؤلفان چنین کتاب هایی قرار گیرد.Representation of the Method of Teaching Prepositions in the Persian-to-Persian Teaching Series
Prepositions play an important role in the meaning of Persian sentences and in teaching/ learning this language, one of the most difficult points is the discussion of prepositions. In second language learning, these letters are in the last category of categories that language learners learn. Therefore, it is necessary for Persian language textbooks to pay special attention to teaching these letters. The purpose of this study is to study the Persian-to-Persian teaching set from the perspective of teaching these letters in order to study the teaching methods, the number of additional letters taught and the frequency of their occurrence. The reason for choosing this collection is its versatility and wide range of users. The results of the research indicate that the teaching method of these letters is traditional, educational and in some cases inductive/ implicit and the learners should learn them through the examples provided or reading the texts and through exploratory. Of the 89 simple and compound/ group suffixes used, the most frequent occurrence of those letters is 'to, to, in, from, with and for.' Using appropriate images for teaching, not using intermediate language, using input reinforcement technique, pointing out the consonance of some verbs with special prepositions of strengths and not referring to the pronunciation of prepositions, using only inductive and footnote methods- Disorders are one of the weaknesses of this collection. The results of the present study can be used by the authors of such books.
تبلیغات
