فلسفۀ تعلیم و تربیت در اندیشۀ پراگماتیستی پیرس (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از فلسفه های تعلیم و تربیت در مکتب پراگماتیسم رشد کرده است. پیرس مؤسس مکتب پراگماتیسم است. وی به نحو صریح و مستقیم به فلسفه تعلیم و تربیت نپرداخته است، اما یکی از مبانی اصلی فلسفه او نظریه تحقیق است که در آن از شناخت و چگونگی شکل گیری عقیده براساس آن بحث می شود. عقایدی که عامل ایجاد اعمال و رفتارهای انسانی هستند. وی از چهار روش شکل گیری عقیده بحث می کند. از نظر او سه روش غیرقابل پذیرش است و تنها یک روش شایستگی دارد تا عقاید براساس آن شکل گیرد. پرسش این مقاله این است که آیا می توان میان آرای پیرس و نظریه های تعلیم و تربیت ارتباط برقرار کرد؟ اگر آری، آیا نتیجه این تطبیق همان است که پیرس به آن رسیده است؟ در تعلیم و تربیت درصددند افراد را طوری آموزش دهند که دارای عقایدی باشند که آنان را به سوی عمل صحیح سوق دهد. در این مقاله روش های موردنظر پیرس را با نظریه های رایج در تعلیم و تربیت مطابقت داده و به این نتیجه رسیده ایم که علاوه بر روش مورد تأیید پیرس، از نظریه های دیگر هم می توان به طور مفید بهره برد. روش تحقیق در این مقاله، از سویی توصیفی تحلیلی تطبیقی و از سوی دیگر، کتابخانه ای است.The Philosophy of Education in Peirce’s Pragmatist Thought
One of the philosophies of education has been developed in pragmatism. Peirce was the founder of the pragmatism. He did not directly address the philosophy of education; however, the theory of inquiry is one of the fundamental principles of his philosophy which discusses the cognition and fixation of belief based upon it. The believes that cause human’s behaviors and actions. He argues four methods of the fixation of belief. In his view, three (out of the four) methods are not acceptable and only one method is appropriate for the fixation of belief. This paper aims to understand if there is a link between Peirce’s ideas and the theories of education? If yes, whether this link is consistent with what Peirce found? The aim of the theory of education is training people to fixate believes leading to right actions. The research method applied in this study is on one hand, a descriptive-analytical-comparative, and on the other hand, a desk study. This paper compared Peirce’s methods with common theories of education and found that we can benefit from other theories, in addition to Peirce’s methods.