واژه گزینی و ادبیات قانون تجارت در بوته نقد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
انسان ها به وسیله الفاظ با هم ارتباط برقرار نموده و پیام را به مخاطب ایصال می نمایند، اصولاً الفاظ بر معانی عرفیه حمل می شود. درصورت عدم رعایت این مبنا، ارتباطات با مشکل مواجه شده و ضمن اینکه انتقال معانی با صعوبت روبه رو می گردد، درک مقاصد نیز به آسانی امکان پذیر نخواهد بود. باتوجه به اینکه هدف قانون گذار از وضع مقررات سامان دهی روابط اجتماعی است، بنابراین انتظار می رود که قانون گذار نه تنها در برگزیدن واژه ها بلکه در چگونگی نوشتن آن کمینه اصول ادبیات را رعایت کند. در این پژوهش که به صورت توصیفی تحلیلی صورت پذیرفته، این سؤال موردِ بررسی قرار گرفته که قانون تجارت الکترونیکی تا چه حدودی در به کارگیری واژه ها و رعایت اصول اولیه ادبیات موفق بوده است. با وجود اهمیت این قانون، به نظر می رسد که قانون گذار در به کارگیری آداب و قواعد نگارش چندان توفیقی نداشته است، این امر به ویژه در قسمت تعاریف قانون مذکور به چشم می خورد، تعابیری انتخاب شده است که در آنها حشو قبیح دیده می شود، واژه هایی تعریف شده است که تا حدودی جزء واژه های بدیهی است. به دلیل ضعف در ایصال مفاهیم، گاهی مبانی موردِ استفاده در این قانون با اختلال مواجه شده است.A Critique of Word Choosing and the Literature of Commercial Law
Humans communicate with each other through words and convey the message to the audience, in principle, words are understood by customary meanings. In the case of non-compliance with this principle, communication will confront problems, simultaneously the convey of meanings will face difficulties, and understanding the objectives will not be simply possible. Whereas the legislature aims to adopt regulations to regulate social relations, it is expected that the legislature observes the minimal principles of literature not only for choosing the words but for the way of writing them. In this study, the descriptive-analytical method is used and this question is examined that to what extent the Electronic Commerce Law has succeeded in using words and observing the fundamental principles of literature. Despite the significance of the Law, it seems that the legislator has not been succeeded in applying the rules and principles of writing. In particular, the failure is evident in the section of definitions, since some words are selected which seem pleonasm, and some words are defined which in part have an obvious meaning. Due to the weakness in passing the concepts on, in some parts of the Law the basic principles of literature are not used properly.
تبلیغات
