تیغ و ابریشم:* تحلیل مبانی نظری ممیزی آثار سینمایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در سپهر حقوق بشر، حق بر آزادی بیان، مهم ترین حق آزادی ها و بیان هنری از اقسام آن و بیان سینمایی، محور اصلی آن به شمار می رود. آثار سینمایی، سوای فرمی حاوی ذوق و دارای کارکرد ارتقاء و ارضای نیازهای معنوی انسان، رسانه ای متفاوت و حاوی ایده، پیام و فرم اندیشه خالق آن هستند و در این میان، سانسور یا ممیزی، فرایندی برای اختلال در ارسال تفکر فیلم ساز است. ممیزی مفهومی لغزنده و دارای تاب تفسیر بالاست که مبانی نظری آن در مقاله حاضر، با نگاهی به نوع ایرانی اش، طی پنج محور جایگاه، دلایل، کارآمدی، اقسام و آثار تحلیل شده و نتیجه، حکایت از این دارد که: 1- حق بر آزادی بیان سینمایی، اصل و ممیزی استثناست و تعدّد مصادیق یا تفسیر موسّع آن، ممنوع؛ 2- حکومت صلاحیتی درخصوص ممیزی ندارد، این مهم برعهده جامعه مدنی است و اتفاقاً حکومت باید از سینماگران و فیلم ها درمقابل ممیزی جامعه حفاظت کند؛ 3- با عنایت به ظهور فناوری های نوین و ابزارهای ارتباطی آن، ممیزی حتی اگر مطلوب هم باشد، ممکن نیست؛ 4- ممیزی حکومتی اعم از قانونی و غیرقانونی آن نهایتاً تحدید حق های هنری، تضعیف صراحت و افزایش تمثیل و استعاره زبانِ فیلم ها و خودسانسوری سینماگران را در پی دارد.The Blade and Silk: Analysis of Theoretical Foundations of Censorship in Cinema
In the realm of human rights, the right to freedom of expression is the most important right of freedom, and in some way, is the mother of human rights and artistic expression is considered of its kind. Artistic works, besides a form with taste and function of promotion and satisfaction of spiritual needs of human are different media and containing idea, message and form of thought of the creator, and among this, censorship is a process for disturbing in sending the thought of the artist. The censorship is slipping concept and has high interpretation tolerance that its theoretical foundations have been analyzed in this article, with a look at its Iranian type in terms of the status, reasons, efficiency, types and effects, and the result in brief, indicates that: 1- freedom of expression and naturally the right to freedom of artistic expression, the principle and censorship are exception, and the number of examples or its broad interpretation is prohibited; 2. The government does not have the competence to censorship, this is the responsibility for civil society, and the government must, of course, protect artists of cinema from society censorship; 3. Due to the advent of modern technologies and its communication tools, the censorship if even it is desirable, it is not possible; 4. The governmental censorship whether legal or illegal, would ultimately limit artistic rights, undermine the clarity and increase metaphor of the language of art and will follow by self-censorship.
تبلیغات
