تعهد به «حسن نیت» در قرارداد بیمه عمر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با تحولات نوین مفاهیم حقوقی و گرایش به فعلیت مفاهیم اخلاقی دارای اثر عملی ، در قالب قوانین و مقررات ، «اصل حسن نیت » به یکی از مبانی غیرقابل انکار برای بررسی صحت یا بی اعتباری رابطه طرفین قرارداد بدل شده است . این اصل ، تقریباً در تمام مراحل رابطه طرفین نمود پیدا می کند و می توان آن را در سیر رابطه ، از مذاکرات پیش قراردادی تا انعقاد قرارداد و اجرا و تفسیر آن مشاهده کرد. اصل حسن نیت ، همچنین با پاره ای از مبانی حقوقی اعتبار قرارداد تلاقی پیدا کرده و گاه برای تکمیل یا تفسیر آنها به کار می رود. شاید بهترین مثال برای قراردادی که همواره رکن حسن نیت را با خود به همراه داشته و وجود یا فقدان اصل در آن دارای آثار حقوقی مستقیم بوده و هست ، قرارداد بیمه عمر باشد. در این مقاله به بررسی جایگاه و قلمرو حسن نیت در قرارداد مذکور خواهیم پرداخت . بررسی موضوع با تطبیق رویه بیمه ای شرکتهای مختلف و حقوق داخلی با حقوق تطبیقی به انجام خواهد رسید.Obligation to Good Faith in Life Insurance Contract
Due to modern modifications in legal concepts and tendency to actualizing pragmatic ethical notions, in the light of acts and provisions, "Principle of Good Faith" conducts as one of undeniable bases for survey of applicability of parties' contract. This principle has impression in all stages of the relation between parties from negotiations to formation, enforcement and interpretation of contracts. Principle of good faith sometimes, coincided with some legal facts and applied to completion of agreement, too. Perhaps, "Life Insurance Contract" is the best example for the contractual structure that has this principle in all times and worldwide. The existence of principle or its absence in life insurance contracts has legal consequences. In this paper, we are speaking about position and content of good faith in life insurance contract. These surveys include study of national and comparative laws.