امروزه بخش ساختمان با سرمایه گذاری 30-40 درصد از کل منابع اساسی جهان در حال رشد است و صرفه جویی در انرژی از طریق بهره وری انرژی در ساختمان به امری ضروری در سراسر جهان تبدیل شده است. همچنین صنعت ساختمان یک عنصر اساسی برای هر اقتصادی است اما تأثیر قابل توجهی بر محیط زیست دارد، بنابراین بازشناسی جنبه های مختلف پایداری در ساختمان های سبز می تواند مقوله ای قابل تأمل در این باره باشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده های کمی و کتابخانه ای انجام شده است. ابتدا اصول ساختمان پایدار به صورت کامل مورد بررسی قرار گرفت سپس انواع سیستم های رتبه بندی مانند: BREEAM، CASBEE، GBTool، Green Globes™ U.S. و LEED® مورد بررسی قرار گرفته اند که طی آن مشخص گردید سیستم رتبه بندی LEED نسبت به دیگر سیستم های رتبه بندی از رویکرد مناسب تری برخوردار است و در نهایت رویکرد کشورهای مختلف در رابطه با بهره گیری از سیستم های رتبه بندی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش حاکی از این است که توسعه پایدار و ساخت وساز ساختمان سبز، موضوعی جهانی است که می تواند راه حل های منطقه ای را پیدا کند. در واقع، گرم شدن آب وهوا و همه مسائل زیست محیطی که با آن روبرو هستیم جهانی است و هر قاره را لمس می کند، راه حل های دستیابی به یک توسعه پایدار باید مشخصات منطقه ای مانند آب وهوا، مواد اولیه محلی، بلکه دولت های محلی را نیز در نظر بگیرد. اهداف پژوهش: 1.مروری بر سیستم های رتبه بندی ساختمان های سبز با رویکرد معماری پایدار. 2.شناخت عوامل مؤثر بر توسعه پایدار و نقش ساختمان های سبز. سؤالات پژوهش: 1.ابعاد معماری پایداری ساختمان ها کدام است؟ 2.چه عوامل محیطی در دستیابی به توسعه و معماری پایدار نقش دارند؟