همه گیرشدن اینترنت و قابلیت دسترسی آن در خانه ها، موجب ورود بیش از پیش زنان خانه دار به دنیای مجازی شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شبکه های اجتماعی بر نحوه گذران اوقات فراغت زنان خانه-دار24تا 45 سال شهر قم انجام شده است. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته در نمونه ای 400 نفره از زنان مراجعه کننده به سالن های آرایشی، مراکز خرید و باشگاه ها صورت گرفته است. آزمون های آماری مورد استفاده آزمون تی، ضریب همبستگی پیرسون، معادله رگرسیون در نرم افزار SPSS و AMOS برای مدلسازی معادلات ساختاری است. سطح معناداری 000/0 در آزمون تی برای مجموع متغیرهای مورد بررسی شاهدی بر استفاده زنان خانه دار شهر قم از فضای مجازی است. نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری بیشترین نوع استفاده از فضای مجازی را با بار عاملی 92/0 برای فروش محصولات خانگی مشخص کرده است. بار عاملی 60/0 برای دوست یابی و بار عاملی 34/0 برای کسب آگاهی این دو شاخص را در رتبه های دوم و سوم بالاترین نوع استفاده از فضای مجازی قرار داده است. در معادله ی رگرسیون متغیر مصرف-گرایی، مدگرایی، مدیریت بدن، ایجاد روابط، توانسته متغیر اوقات فراغت را پیش بینی کند. باتوجه به مقدار بتا، مدیریت بدن با مقدار477/0 بیشترین میزان قدرت پیش بینی را در معادله داشته است.
