تعیین میزان تأثیر دوره های آموزش ضمن خدمت بر توانمند سازی مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی دوره های آموزش ضمن خدمت بر توانمندسازی مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران انجام شد. این پژوهش، از نظر نوع هدف کابردی، به روش توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش، کلیه مدیران مدارس ابتدائی شهر تهران در سال 1400-1399 بودند که بر اساس بررسی های به عمل آمده از اداره کل آموزش و پرورش کل شهر تهران، تعداد مدیران مدارس ابتدائی دولتی مشتمل بر 1225 می باشند که طبق فرمول کوکران و تعداد نمونه 280 نفر محاسبه گردید که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (انتساب متناسب) در پنح ناحیه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه، آموزش ضمن خدمت اسلامی و همکاران (1390) و پرسشنامه توانمندسازی اسپرتیزر(1995) بود. پایایی پرسشنامه ها به ترتیب 978/0 و 939/0 برآورد گردید. یافته های حاصل از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی حاکی از آن بود که آموزش ضمن خدمت 41 درصد احساس شایستگی، 1/38 درصد استقلال، 5/48 درصد احساس مؤثر بودن و 2/30 درصد معنی دار بودن شغل را در مدیران دوره ابتدایی تببین می کند. از بین مؤلفه های آموزش ضمن خدمت، نظم و تعاون در احساس شایستگی، خلاقیت، تصمیم گیری و مهارت در استقلال، تعاون، تصمیم گیری و مهارت در مؤثر بودن و خلاقیت و نظم در معنی دار بودن شغل مدیران بیشترین تأثیر را داشتند.